Granada

De 9^e dag van de Camperreis Spanje wil ik in Granada doorbrengen. Helaas waren de kaarten voor het Alhambra uitverkocht maar de stad op zich is al de  moeite waard. Tegen de avond nog een avontuur meegemaakt op de beoogde overnachtingsplek.

Vanochtend rond 8.00 uur vertrokken van de mooie overnachtingsplaats naar Granada. Maar ik reis eerst naar Motril om een Fiat garage te bezoeken want ik vertrouw het vaak brandende lampje van de brandstofinspuiting voor geen meter. De handige Fiat Ducato app leidt mij rechtstreeks naar de garage. Een vriendelijke monteur luistert mijn verhaal aan via Google Translate dat hij nog niet kent en waar hij heel verbaasd over is. Hij neemt meteen de tijd om het probleem te onderzoeken. Buigt zich half op zijn kop in de motor, schroeft hier en daar iets open en weer dicht, controleert alle slangen maar kan niets vinden dat verontrustend is en stelt me gerust dat ik gewoon kan doorrijden. Dat vertrouwen moet ik dan maar hebben.

Op weg naar Andalusië

Omdat ik ruim genoeg heb van het lelijke kustgebied besluit ik op de 8e dag van de camperreis Spanje door te reizen naar Andalusië, meer precies naar Granada. Dat neemt de hele dag in beslag maar het vooruitzicht dat ik dan in een van de mooie gedeeltes van Spanje kom houdt mij verwachtingsvol.

Relatief laat opgestaan en rond 9.30 uur vertrokken. Ik heb besloten om de kustgebieden te laten voor wat ze zijn. Ze werken uiterst deprimerend op mij. Het massatoerisme en de bijbehorende appartementencomplexen met de nodige animatie er omheen zorgen er voor dat ik bijna aan een reanimatie toe ben. Ter hoogte van Benidorm de snelweg opgegaan om zo snel mogelijk naar het westen te komen. Benidorm ziet er vanaf een afstand als een wereldstad uit. Vanaf de snelweg zijn de talrijke torenflats te zien. Het is eigenlijk doodzonde wat hier de laatste jaren aangericht is. Gisteren reed ik nog door enkele kleinere kustplaatsen heen en het viel me op dat vaak de centra nog redelijk authentiek zijn, dan volgt er een schil van massabouw en dan volgen er vaak sinaasappelboomgaarden. Zonder die massabouw moet het toch daadwerkelijk een mooi kustgebied zijn geweest. Maar helaas…

De Ciudad de las Artes y las Ciencias en de costa’s

Dag 7 van de Camperreis Spanje keert eerst nog even terug naar Valencia om aldaar de Ciudad de las Artes y las Ciencias te bezoeken. Indrukwekkend en hoopgevend!!! Daarna verder naar het zuiden gereden voor een groot gedeelte langs de kust. Deprimerend hoop verliezend. De dag eindigt in majeur op een mooie overnachtingsplaats in het hoog gelegen Castell de Guadalest.

Niet zo vroeg opgestaan en na douchen, ontbijten en reparatie deur van bagageruimte ben ik om ongeveer 9.00 uur weggereden. Het eerste doel was de Ciudad de las Artes y las Ciencias (stad van kunst en wetenschap) in Valencia. Zonder problemen er heen gereden maar parkeren was een probleem. De parkeerhavens zijn klein en liggen langs een drukke weg zodat je niet het risico wil nemen om buiten de vakken te staan. Een aardige zwarte parkeerwachter suggereerde me om achteruit de parkeerhaven in te rijden omdat de achterkant van de camper ongeveer 1,5 meter voorbij de achteras ligt. Veel meer afstand dus dan bij de vooras. Maar hoe draai je nu achteruit de parkeerplaats in op een drukke weg. Heel eenvoudig volgens deze aardige man. Hij legt het verkeer stil en leidt mij uitstekend de parkeerhaven in. Veel dank en een dikke fooi was zijn beloning.

Valencia

De 6^e dag van de camperreis Spanje heb ik geheel in Valencia doorgebracht. Een heel charmante stad, dat helaas nu al vol toeristen zat.

Vanochtend niet zo vroeg wakker geworden met het bericht dat de zuster van mijn zwager overleden was. Eerst dus gecondoleerd. Er is haar gelukkig een lange lijdensweg bespaard gebleven nu haar gezondheidstoestand de laatste tijd sterk achteruit ging.

Ik wil de dag vandaag doorbrengen in Valencia en omdat ik gisteren mijn overnachtingsplek vlak bij het sfeervolle stationnetje van Segorbe gevonden had, lag het voor de hand om niet met de bus de stad in te rijden of aan de rand te parkeren maar om de trein te nemen die een rechtstreekse verbinding heeft met Valencia Nord, het centraal station van Valencia.

Met de trein naar Valencia

Na het ontbijt naar het station gewandeld om kaartjes te kopen. Maar alle deuren waren stevig gesloten met kettingsloten. Op het perron aan reizigers gevraagd waar men kaartjes kon kopen. Thuis kon ik tegen de computer bij de Spaanse les de ene volzin na de andere debiteren. Maar hier hakkelde ik van het ene woord naar het andere zonder mij te bekommeren om de volgorde er van. Maar het werd gewaardeerd. Bij ieder verstaanbaar Spaans woord gingen de duimen omhoog en het ontbrak er nog net aan dat ze niet opmerkten dat mijn Spaans uitstekend was. Toen ik mijn vraag gesteld had met veel omhaal van woorden antwoordde een leeftijdgenoot (dacht ik) in bijna vloeiend Engels dat ik de kaartjes op de trein kon kopen. We raakten in gesprek. Hij bleek twee zonen te hebben die beiden in de USA woonden. Hij was er diverse keren geweest en had zichzelf Engels geleerd. Châpeau, want hij deed dat voortreffelijk. Al doorpratend bleek dat hij niet 68 maar 88 jaar oud was: ‘tja’, zo zei hij ‘Iberische levensstijl.’

Panne

De 5^e dag van de camperreis Spanje is grotendeels een reisdag geworden omdat ik een probleem had met de inspuiting van de brandstof en ik het veiliger vond om er even door een Fiat dealer naar te laten kijken. Maar dat gaat niet zo makkelijk als je van te voren bedenkt.

Panne? Garage 1

Vanochtend rond 8.00 uur opgestaan en na ontbijt eerst water bijgevuld en vuilwatertank geleegd. Daarna op weg gegaan naar een Fiat garage omdat ik gisteren merkte dat het waarschuwingslampje van het brandstof inspuitsysteem oplichtte voor steeds langere tijd. In Cervera was toevallig een Fiat dealer, maar zo vertelde mij een vriendelijke receptionist, de Fiat monteur had een scholingsdag. Het was beter als ik doorreisde naar Lleida, want daar was het moederbedrijf.

Continue reading