Valencia
De 6e dag van de camperreis Spanje heb ik geheel in Valencia doorgebracht. Een heel charmante stad, dat helaas nu al vol toeristen zat.
Vanochtend niet zo vroeg wakker geworden met het bericht dat de zuster van mijn zwager overleden was. Eerst dus gecondoleerd. Er is haar gelukkig een lange lijdensweg bespaard gebleven nu haar gezondheidstoestand de laatste tijd sterk achteruit ging.
Ik wil de dag vandaag doorbrengen in Valencia en omdat ik gisteren mijn overnachtingsplek vlak bij het sfeervolle stationnetje van Segorbe gevonden had, lag het voor de hand om niet met de bus de stad in te rijden of aan de rand te parkeren maar om de trein te nemen die een rechtstreekse verbinding heeft met Valencia Nord, het centraal station van Valencia.
Met de trein naar Valencia
Na het ontbijt naar het station gewandeld om kaartjes te kopen. Maar alle deuren waren stevig gesloten met kettingsloten. Op het perron aan reizigers gevraagd waar men kaartjes kon kopen. Thuis kon ik tegen de computer bij de Spaanse les de ene volzin na de andere debiteren. Maar hier hakkelde ik van het ene woord naar het andere zonder mij te bekommeren om de volgorde er van. Maar het werd gewaardeerd. Bij ieder verstaanbaar Spaans woord gingen de duimen omhoog en het ontbrak er nog net aan dat ze niet opmerkten dat mijn Spaans uitstekend was. Toen ik mijn vraag gesteld had met veel omhaal van woorden antwoordde een leeftijdgenoot (dacht ik) in bijna vloeiend Engels dat ik de kaartjes op de trein kon kopen. We raakten in gesprek. Hij bleek twee zonen te hebben die beiden in de USA woonden. Hij was er diverse keren geweest en had zichzelf Engels geleerd. Châpeau, want hij deed dat voortreffelijk. Al doorpratend bleek dat hij niet 68 maar 88 jaar oud was: ‘tja’, zo zei hij ‘Iberische levensstijl.’
Reacties