Van Andalucia naar Extremadura

Ik maak van vandaag, de 45^e dag van de Camperreis Spanje, een reisdag. Ik verlaat Andalucia en rijd via Cordoba naar het noorden richting Extremadura.

Ik was gisteren nog tot ongeveer 1.30 uur bezig met de was zodat ik vanochtend relatief laat wakker ben geworden. Na ontbijt en kleren opbergen ben ik vertrokken eerst richting oosten (Cordoba) om vandaar naar het noorden te reizen, naar de zuidkant van de Extremadura.

Jerez de la Frontera

Vandaag op de 44^e dag van de Camperreis Spanje reis ik in een klein uur naar Jerez de la Frontera. De hele dag verblijf ik in die sfeervolle stad waar ik terecht kom in een Flamenco-café, de Tio Pepe bodega, de stad doorkruis en tenslotte de grote processie van Goede Vrijdag tijdens de Semana Santa meemaak. Een overladen programma maar ik had er geen minuut van willen missen.

Ik word vanochtend wakker van de regen. Maar als ik de weer-app raadpleeg zie ik dat het spoedig zal opklaren en als de zon doorbreekt rond 09.00 uur ga ik op weg naar Jerez de la Frontera. In de gidsen heb ik gelezen dat het niet zo een bijzondere stad is (niet veel bezienswaardigheden) afgezien van het feit dat de stad het centrum is van de productie van sherry wijnen.

Voordat ik naar Jerez rijd moet ik nog even het gebak afleveren bij de mensen die mij gisteren zo goed en geduldig hebben geholpen bij het moeizaam keren van de auto op een steile helling. Als ik voor het hek van hun huis sta komt de man die me gisteren geholpen heeft naar buiten met een verbaasd gezicht. Ik zeg hem in mijn beste Spaans dat ik hem kom bedanken voor de hulp van gisteren. Dan komt er een grote lach op zijn gezicht en zegt hij dat dat niet had gehoeven maar hij neemt het in dankbaarheid aan en bedankt me met een omhelzing.

Ik wil weg gaan maar dat gaat niet zo maar. Ik moet even binnen komen om naar de verbouwing te kijken waar hij mee bezig is. Hij is werkelijk een krot aan het opknappen en het doet me erg terugdenken aan de tijd toen ik mijn huis, die door vrienden en familie eveneens als een krot werd bestempeld, aan het verbouwen was. Ik probeer dat duidelijk te maken, wat maar half lukt, en wens hem en zijn zonen veel succes verder met de verbouwing.

Naar de westkust

Het wordt vandaag voor een groot gedeelte een reisdag. Op de 43^e dag van de Camperreis Spanje reis ik eerst naar de kust naar Conil de la Frontera. Vandaaruit ga ik weer richting noorden en beëindig de dagetappe in Medina Sidonia.

Te veel cafeïne leidt bij mij altijd tot slapeloosheid. Cola en koffie die ik gisteren laat gedronken heb is dan een niet zo een goede combinatie. Dus vrijwel de hele nacht gelezen en pas vanmorgen vroeg in slaap gevallen.

Na bus schoonmaken vertrek ik rond 9.30 uur. Ik rijd eerst in de richting van de kust. De route is niet heel erg bijzonder. Alleen is het wel apart dat de elektriciteitsmasten voorzien zijn van vier stangen die de lucht in priemen en waarvan ooievaars graag gebruik maken om stevige nesten te bouwen Ik zie er tientallen bij elkaar. Bovendien valt het op dat in slechts 3 dagen tijd de bladerloze bomen volledig in blad gekomen zijn.

Wandeling Benaocaz

Vandaag, de 42^e dag van de Camperreis Spanje belooft weer een zonnige dag te worden met een temperatuur van wel C 20°. Ik besluit dan ook een wandeling te maken in de buurt van Benaocaz. De wandeling die ongeveer 10 km in beslag zou nemen is door een aftgesloten pad verlengd tot een wandeling van 15 km. Maar wat een prachtige omgeving. Daarna wil ik nog een stuk rijden in de richting van Jerez de la Frontera. Ik overnacht in de buurt van Castellar de la Frontera.

Vanochtend vroeg wakker geworden door een heel vroeg vertrek van de Amerikanen. Niet veel later ben ik opgestaan. Het belooft weer een zonnige dag te worden met temperaturen van C 20°. Ik besluit om een langere wandeling te maken. Dat wil ik doen in de buurt van Benaocaz: een wandeling rond een rots de Salto del Cabrero.

Rond 10.00 uur kom ik in Benaocaz aan en kan de auto parkeren aan het begin van het dorp. Nadat ik water brood en kaas heb ingepakt vertrek ik in noordelijke richting. Daarvoor moet ik het hele dorp doorlopen. Maar het is weer een prachtig dorp. Helemaal niet toeristisch maar precies hoe zo’n dorp hoort te zijn. Het is blijkbaar wasdag want uit veel huizen hangen lakens en hemden te drogen. Het is weer behoorlijk steil en ik vorder dus niet snel (niet beseffend wat er nog gaat komen).

Witte dorpen route

Vandaag op de 41^e dag van de Camperreis Spanje heb ik weer een stuk van de Witte Dorpen route gereden. Het landschap waar ik doorheen rijd is meestal adembenemend mooi en ook de dorpen die ik bezoek zijn prachtig. Gelukkig schijnt ook vandaag de zon de hele dag en dat maakt het reizen een stuk aangenamer.

Vannacht niet zo goed geslapen. In het weilandje naast mijn camper staat een ezel die het nodig vond om regelmatig te balken. Dat hield me uit mijn slaap maar ik wilde toch niet wegrijden want dan zou de ezel zich wel eens beledigd kunnen voelen en per slot van rekening ben ik gast in zijn land.

Ik zet vandaag de Witte Dorpen route voort. Het eerste gedeelte van de rit gaat door een heel mooi groen landschap. Het maakt een heel andere indruk dan twee dagen geleden toen het zo hard regende. Soms herken je het niet meer terug. Wat eergisteren nog een voortstuwende woest kolkende rivier was blijkt nu een vredig beekje te zijn. Eigenlijk moet het me niet verbazen want thuis beneden in de tuin zien we de Geul ook regelmatig twee tot drie meter stijgen als het in de Ardennen flink geregend heeft.