The Giant’s Causeway

Vandaag rijd ik een groot stuk van de Giant’s Cauweway en bezoek daarbij uiteraard The Giant’s Causeway, een bijzondere gelaagde structuur van basaltsteen. Het kostte enige moeite en ergernis om een toegangskaart te krijgen. Vervolgens rijd ik een paar kilometer door naar Carrick a Rede, een vissersplaats waar al sinds jaar en dag een touwbrug voor de vissers is gemaakt om hen toegang te geven tot de zalmvisgronden. Tenslotte rijd ik een stuk naar het zuiden omdat ik morgen in Dublin wil zijn.

De basaltstenen pilaren

Vanaf mijn overnachtingsplek in Bushmills is slechts 3,5 km rijden naar The Giant’s Causeway. Ik had me voorgenomen om laat in de ochtend te vertrekken omdat er daarvoor heel veel regen voorspeld werd. Maar het zit me mee en al rond 10.00 uur houdt het op met regenen en ik kan dus vertrekken.

The Giant’s Causeway is een wereldberoemde bijzondere en unieke basalt formatie die bestaat uit 4-, 5-, 6-, 7- of 8-zijdige pilaren die vele tientallen meter lang kunnen zijn. Het is zo uniek dat het door UNESCO is opgenomen in de werelderfgoedlijst.

Op weg naar de Giant’s Causeway

Vandaag de verplaatsing naar de Giant’s Causeway in Ulster. Het is niet zo een heel boeiende reis en neemt over de 120 km toch veel tijd in beslag. Ik bezoek onderweg alleen Dunluce Castle en vind mijn overnachtingsplek in Bushmills op een vrijwel lege toeristenparkeerplaats (je mag in Ulster niet vrij parkeren).

Naar Ulster

Voordat ik op weg ga naar Ulster check ik nog even de website van de Corn and flax mills in Letterkenny. Ik wil die bezoeken maar wil niet nog een keer voor onverwacht gesloten deuren komen te staan zoals gisteren. Er wordt niets bijzonders vermeld dus ik ga op pad. Na nog geen 15 km rijden kom ik er aan en wat zie ik? Gesloten wegens Covid. Dat lijkt me toch informatie die je op de website zou moeten vermelden.

Regen, regen, regen

Vandaag een overwegend grijze dag met genoeg regen. Desalniettemin ga ik op pad. Ik rijd eerst langs de kust en stap verschillende keren uit ondanks de regen. Dan gaat de route het binnenland in om uiteindelijk aan te komen bij Glenveagh National Park. Het kasteel dat ik daar wil bezoeken is helaas gesloten. Door naar Glebe House met een interessante kunstcollectie: gesloten. Ik overnacht bij Churchill. Dat me dat nog mag overkomen.

Langs de kust van het hoge noorden

Ik ben rond 9.00 uur weer op pad gegaan. Ik rijd eerst van de indrukwekkend Gengesch Pass omlaag. Dan leidt de weg langs de kust. De kust is hier heel anders: geen hoge kliffen maar veel zandstrandjes en estuaria die over een grote breedte bij eb droogvallen.

Een perfecte dag

Het is vandaag stralend weer. Ik vertrek vandaag na een matinale wandeling over een fenomenale kustweg naar Amharc Mor, een mooi uitzichtpunt met steile kliffen. Vervolgens rijd ik door naar Glencolumbkille waar ik het kleine maar informatieve openluchtmuseum Folk Village bezoek. Tenslotte rijd ik door naar Glengesh Pass die zo een mooi uitzicht biedt dat ik er maar mijn overnachtingsplaats van maak. (52 km).

Ochtendwandeling

Ik ben al rond 7.00 uur op en het ruige weer van gisteren dat een even ruige zee opleverde is totaal veranderd. Er is bijna geen wind, de zon schijnt volop en het is zo warm dat je buiten kunt zitten. Dat zal de hele dag zo voortduren.

Ik maak een korte wandeling langs de mooie kust. Als ik weer teruggekeerd ben staat er bij de camper een vrouw die haar hond net uitgelaten heeft. Ze blijkt hier een cottage gehuurd te hebben met haar gezin en ze vertelt dat ze steeds weer naar deze plek wil terugkeren. Morgen vertrekt ze weer naar Engeland met pijn in het hart.

We praten wat en speculeren over wat deze omgeving zo bijzonder maakt. Het is niet alleen de schoonheid van het landschap. Ze kent inmiddels, als steeds weerkerende gast, veel dorpsbewoners. Het is de gemeenschap in dit dorp waarvan ze inmiddels is gaan houden. Ze vertelt over een begrafenis die ze hier onlangs heeft bijgewoond en ziet dan hoe onderling de mensen hier verbonden zijn. Totaal anders dan ze gewend is.

Het hoge noorden van Ierland

Op de dertigste dag van de camperreis Ierland rijd ik naar de regio Donegal om daar waarschijnlijk de laatste en twaalfde route van deze reis te rijden. De tocht naar Donegal is niet heel erg bijzonder. In Donegal bezoek ik Donegal Castle. Daarna rijd ik door via de vissershaven Killybegs naar een mooie kustroute over hele smalle weggetjes. Ik ben zo gefascineerd door deze kust dat ik besluit om Muckros Head als mijn overnachtingsplaats te kiezen. (76 km).

Op weg naar Donegal

Ik ben vroeg wakker geworden en kan al rond 8.00 uur vertrekken naar route 12 die zal beginnen in Donegal. Maar voordat ik wegrijd merk ik dat de koelkast het niet doet als ik op de motoraccu rijd. Zal waarschijnlijk een zekering zijn. Ik kan die zekeringskast niet zo snel vinden maar uiteindelijk vermoed ik dat hij onderdeel zal zijn van het elektriciteitsblok. Alle zekeringen blijken in takt te zijn. Maar één zekeringsingang heeft geen zekering. Waarschijnlijk er uit getrild. Nieuwe zekering er ingeduwd. Probleem opgelost.