Montserrat
Op de 4e dag van de camperreis Spanje reis ik naar Montserrat. Het klooster valt wat tegen maar het nabijgelegen museum is overweldigend mooi. Ik overnacht in Cervera.
Gisterenavond nog een tijd zitten luisteren naar een afspeellijst van Amy Winehouse. Wat een talent en wat zonde dat ze zo vroeg overleden is. En verbijsterend hoe zij enerzijds totaal onafhankelijk haar artistieke keuzes maakte en hoe zij anderzijds in de liefde totaal afhankelijk was. De film die laatst van haar gemaakt is geven de teksten nog een extra bittere achtergrond. Iedereen kijken en luisteren.
Vannacht heeft het heel hard geregend en behoorlijk hard gewaaid waardoor de bus stond te trillen op zijn wielen. Maar hij is overeind gebleven. Hierdoor ben ik vannacht meerdere keren wakker geworden. Vanochtend rond 7.30 uur wakker geworden. Geen regen meer, geen wind maar een helderblauwe hemel. Ik werd wakker van stemmen buiten. Vele vissers waren naar deze haven gegaan om in de vroegte een goede vangst te doen. Na ontbijt en douche ben ik op weg gegaan. Verder richting het zuiden. Het valt me op dat er veel minder leuzen op muren en wegen geschilderd zijn m.b.t. de onafhankelijkheid van Catalonië dan ik verwacht had. En slechts een enkele keer lees ik de naam van weinig charismatische Puigdemont.
Het nationalisme
Ik begrijp het hele streven naar onafhankelijkheid maar nauwelijks. Spanje wordt afgeschilderd als een beestachtige uitperser waar niet mee te praten valt. Tegelijkertijd heb ik het idee dat men nauwelijks beseft wat onafhankelijkheid in werkelijkheid zal betekenen. Bij de aankondiging van onafhankelijkheid hebben veel bedrijven al hun biezen gepakt. Een vergelijkbare welvaart is na onafhankelijkheid nauwelijks te verwachten. Maar het is een teken van de tijd. Daar waar internationalisering en globalisering toenemen zie je dat nationale gevoelens de kop opsteken en dat zijn nauwelijks rationele ideeën.
Reacties