Neist Point en Dunvegan Castle

De storm is gaan liggen en het is droog geworden. Dus ik hoop vandaag, op de 23^e dag van de Camperreis Schotland, wat meer buiten te zijn. Een korte rit dus die mij brengt naar de vuurtoren van Neist Point, naar het mooie kasteel Dunvegan, een black house en de Dun Broch. Omdat dit een van de laatste dagen is in dit zeer dunbevolkte deel van Schotland zoek ik een overnachtingsplek temidden van een eindeloos bergachtig veengebied. Die vind ik in de buurt van Bracadale.

Vanochtend niet zo vroeg opgestaan omdat ik de regen weer massaal naar beneden hoorde komen. Maar rond 8.30 uur hield die op en de weerapp verkondigde dat er vandaag niet zo veel regen zal vallen. Ook is de storm van gisteren gaan liggen dus dat zal veel ontspannender rijden.

Het Noorden van the Isle of Skye

Tegen de hoop in is het vandaag, de 22^e dag van de Camperreis Schotland, toch niet zo heel erg mooi weer, eigenlijk is het slecht weer. Maar de vroege ochtend zal droog zijn dus ik doe dan toch maar de wandeling die ik me gisteren had voorgenomen. Daarna rijd ik weer naar het oosten van het eiland en daar barst de storm en de regen goed los. Er is dus vrijwel geen mogelijkheid om naar buiten te gaan. Op diverse uitkijkpunten moet je stevig op je benen staan om niet omvergeblazen te worden. Sommige wegen die leiden naar startpunten van wandelingen zijn afgesloten i.v.m. het weer. Ik heb nog wel de gelegenheid gehad om de Skye Museum of Island Life te bezoeken. Daarna ga ik op zoek naar een overnachtingsplek die ik vind in de luwte van veel struiken op een kleine parkeerplaats van een niet meer in dienst zijnde kerk.

Bij het wakker worden gelijk maar op de weer app gekeken of ik de wandeling kan maken die ik mij voorgenomen had. In de vroege ochtend zal het nog droog zijn maar gedurende de rest van de dag zal er maar liefst 36 mm regen vallen en is er een flinke wind, zo niet storm, aangekondigd. Ik vertrek na het ontbijt en ben binnen enkele minuten om ongeveer 7.30 uur bij het begin van de wandeling. De wandeling gaat van Kilmarie naar Camasunary en is ongeveer 9 km lang. Hij is niet moeilijk te lopen want hij gaat grotendeels over een karrenspoor.

The Isle of Skye

Vandaag, op de 21^e dag van de Camperreis Schotland, wil ik naar het eiland Skye rijden. Vanaf de overnachtingsplaats in Balmacara is het maar een paar kilometer rijden. Ik rijd eerst naar de westkant van het eiland in het zuiden naar Elgol. Vandaar boek ik een overtocht naar een nabijgelegen onbewoond eiland Soay waar het Loch Coruisk ligt. Ik loop daar ongeveer 2 uur rond. Daarna zoek ik een overnachtingsplek die ik een paar kilometer ten noorden van Elgol vind.

Vanochtend rond 8.30 uur vertrokken om bij Kyle of Loch Alsh over de brug naar het eiland Skye te rijden. Dan rijd ik naar het westen met als doel Elgol te bereiken. De route er heen is mooi. Weer een ongenaakbaar landschap met slechts verspreid enkele huizen en de spaarzame dorpen tellen ook vaak niet meer dan een aantal huizen dat op twee handen te tellen is. Het eiland heeft iets met de kleur wit want vrijwel alle huizen zijn spierwit geschilderd en markeringsstenen zijn ook van een dikke witte verflaag voorzien. Zelfs de schapen zijn spierwit. Maar die zijn overal in Schotland heel erg wit. Het zal wel door de eeuwigdurende douche komen die ze dagelijks over zich heen krijgen.

Loch an Eilean

Op de 13^e dag van de Camperreis Schotland ga ik ca. 70 km naar het noordwesten in de buurt van Aviemore. In Braemar upload ik eerst mijn blog en werk ik mijn e-mails af om daarna een mooie afwisselende route te rijden door de Cairngorms. De route brengt mij door een prachtig heuvelachtig heidegebied, een skigebied en tenslotte door het dal van de River Speye. In de middag maak ik een wandeling rond het Loch an Eilean. Ik overnacht nabij het Loch.

Op weg naar de River Speye

Het heeft vannacht flink gestormd en ik heb dus weinig geslapen. Tegen de ochtend neemt de storm af en de zon begint zowaar te schijnen. Ik wil vandaag ca. 70 km naar het noordwesten verkassen om daar het dal van de River Speye te bekijken. Maar eerst stop ik in Braemar om mijn blog up te loaden en mijn mails te beantwoorden.

De rit is weliswaar kort maar heel mooi en doordat ik onderweg veel stop doe ik toch ruim 3 uur over deze korte afstand. Ik rijd door een mooi heidegebied en het spijt mij opnieuw dat ik hier niet half augustus kon zijn toen de heide in bloei stond. Vervolgens kom ik in een gebied met hogere heuvels en er is (helaas) een skigebied aangelegd. Dat mag dan mooi zijn in de winter maar in de zomer is goed te zien hoeveel vernielingen de skisport in de natuur aanricht. Uiteindelijk rijd ik langs de oevers van de River Speye. Niet typisch een Schots landschap maar wel heel Brits.

The Royal Deeside en het Dal van de Quoich

Het zal droog blijven vandaag dus ik rijd een korte route rond de River Dee die mij o.a. langs het niet zichtbare Balmoral Castle brengt. In de loop van de middag maak een wat langere wandeling in het dal van de Quoich. Ik overnacht op een prachtige plek met uitzicht op het dal van de River Dee.

De Royal Deeside

Ik wordt vanochtend vroeg wakker door een vreemd geluid. Het is net of een motortje met een veer opgewonden wordt en daarna langzaam uitloopt. Als ik buiten kijk zie ik een soort patrijzen maar dan lelijker. Het moet de bekende Schotse Grous zijn. Ik ben er bijna zeker van. Ze zijn nogal schuw dus het lukt me niet om ze voor de lens te krijgen. Het was vannacht behoorlijk koud maar dat komt ook doordat ik op een vrij grote hoogte sta. In de buurt is zelfs een ski centrum ingericht.