Terug naar huis

De laatste en 37^e dag van de camperreis Griekenland breng ik eerst een bezoek aan het Walhalla. Daarna bijna 9 uur gedaan over de 600 km naar Mechelen. Veel wegwerkzaamheden.

Walhalla

Pas om 8.00 uur opgestaan. Eerst verse broodjes bij de bakker gekocht en ontbeten. Daarna een paar kilometer verder gereisd naar het Walhalla. Ik had daar eerder over gelezen en ontdekte gisteren dat het vlak in de buurt van Donaustauf lag. Een mooie gelegenheid dus om het te bezoeken.

Mauthausen

Op de 36^e dag van de Camperreis Griekenland heb ik na drie lange reisdagen een korte reisdag ingevoegd. Ik heb in de ochtend  de KZ-gedenkplaats Mauthausen bezocht en ben in de middag naar Donaustauf doorgereisd.

Gisterenavond toen ik op het internet informatie aan het opzoeken was over Linz, dat ik in de ochtend wilde bezoeken, zag ik dat niet ver van Lintz de gedenkplaats is ingericht van het concentratiekamp Mauthausen. Moeilijke afweging. Maar ik kies er tenslotte voor om naar Mauthausen te rijden. Maar voordat ik vertrek maak ik eerst een heel korte wandeling vanaf de overnachtingsplaats langs een snelstromende rivier om te voelen, na drie reisdagen zonder al te veel lichaamsbeweging, of mijn spieren het nog doen. Ze deden het.

Door de Balkan

De 35^e dag van de Camperreis Griekenland bestaat weer geheel uit reizen. Van Kroatië via Slovenië naar Oostenrijk.

Vannacht goed geslapen ondanks het feit dat ik een paar keer wakker ben getrild door voorbij denderende goederentreinen. Na ontbijt om 8.00 uur vertrokken voor de reis naar Oostenrijk. 8.00 uur dat dacht ik. Maar ik had niet in de gaten dat ik al weer in de eigen tijdszone zat. Dus eigenlijk was het 7.00 uur.

Eerst weer een 25 km door de dorpen en de bossen en weilanden naar de snelweg toe. Het viel me op dat in sommige dorpen waarschijnlijk het stookhout voor verwarming en fornuis gemeenschappelijk ingekocht wordt want bijna voor iedere 2^e woning lag een grote hoop gekloofd stookhout. Wat me ook opviel was dat er hier en daar nog relieken uit het socialistische tijdperk overeind staan: de staatswinkels onder de naam ‘Konsum’. Nu zat er een gewone supermarkt in maar hoe die winkels er uitzagen deed mij sterk denken aan de fietstocht die ik na de val van de Berlijnse muur in 1989 gemaakt heb door de DDR.

Door de Balkan; Servië en Bosnië

De 24^e dag van de Camperreis Griekenland breng ik vrijwel geheel door op de snelweg. Ik reis door Servië en Bosnië Herzegovina.

Ik ben al vroeg op na een goede nachtrust. Zo goed dat ik niet heb gehoord dat het hard geregend heeft. Dakluik vannacht open laten staan dus natte bank. Zal vanzelf wel weer droog worden.

De reis gaat eerst door Servië over de onveranderd uitstekende snelwegen. Alleen het landschap biedt weinig afwisseling en is dus wat saai. Wat wel opvalt is dat de landbouwgebieden alle kleinschalig zijn. Het woord ruilverkaveling zal hier niet zo vaak gebezigd worden. Maar dat heeft als voordeel dat het landschap minder eentonig wordt. Lapjes driehoeken, vierhoeken en vijfhoeken met zeer verschillende gewassen. Dat maakt een levendige indruk.

Door de Balkan; Macedonië en Servië

De 33^e dag van de camperreis Griekenland wordt een volledige reisdag. Ik probeer in maximaal 5 dagen de 2.500 km weer naar huis te rijden. Dat voorkomt dat ik niet al te veel uren achter het stuur hoef te zitten. De route gaat van Griekenland via Macedonië naar Servië.

De blog van vandaag zal relatief kort zijn en nog minder boeiend. Want wat kun je nu schrijven over een reis die je grotendeels achter het stuur doorbrengt. Dat zal waarschijnlijk ook voor de komende dagen gelden.

Ik heb vannacht niet zo lang geslapen omdat ik nog heel lang naar de nachtegaal heb liggen luisteren. Ik sta om 7.00 uur op en na het ontbijt vertrek ik. Eerst rijd ik over weg 15 door een mooi bosgebied dat afgewisseld wordt met landbouwgronden. Vervolgens rijd ik door een natuurreservaat heen dat bestaat uit lage loofbomen. Er staan veel borden langs de weg die waarschuwen voor overstekende beren. Maar ik heb geen beren op de weg gezien. Aan het einde van het natuurreservaat kom rijd ik in een landschap dat, weliswaar kleinschalig, doet denken aan de Meteora.