Door De Manie

Op de 15^e dag van de Camperreis Griekenland verlaat ik het eerste schiereiland van de Poleponnesus en rijd het 2^e schiereiland op: De Manie. Naar verluid het mooiste schiereiland. In Kardamili maak ik een flinke wandeling en ik eindig de dag op de mooiste overnachtingsplaats van mijn korte camperleven.

Om 8.30 uur vertrek ik van de haven van Petalidi. Ik rijd via Messini naar Kalamata om daar op het tweede schiereiland van de Poleponnesus naar de Manie te reizen. Daartoe moet ik eerst Kalamata door of er om heen rijden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De TomTom laat het afweten en de richtingsborden laten veel te wensen over. Uiteindelijk is het gelukt om me door de drukke stad heen te manoeuvreren (Kalamata is voor Griekse begrippen een grote stad) en bijna per ongeluk kom ik op de goede weg terecht. Het landschap wordt heuvelachtiger en is wonderschoon. De weg gaat eerst voor een stuk langs de kust en dat levert mooie beelden op. Dan gaat de weg het binnenland is en ik doorkruis tal van mooie dorpjes. Uiteindelijk kom ik in de buurt van Kardamili dat weer aan de zee ligt en de uitzichten zijn overweldigend.

Door Messenië

Op de 14^e dag van de Camperreis Griekenland volg ik de ‘ronde van Messenië’ die mij o.a. bij ‘Nero’s Palace’ brengt en verschillende havenstadjes als Pilos en Koroni.

Gisteren nog lang buiten gezeten en naar de zee gekeken. Vanochtend relatief laat opgestaan. Omdat ik vlak aan zee langs een hard zandpad sta dat geen heuvels en dalen kent kan ik geen enkel excuus bedenken om mijn 5-km-run uit te stellen. Dus dan ook maar gedaan. Ging goed alleen spierpijn van de wandeling van gisteren. Bij bergwandelen gebruik je toch heel andere spiergroepen dan bij gewoon hardlopen.

Na deze ochtendgymnastiek ontbeten en op pad gegaan. Ik volg de ‘Ronde van Messenië’ zoals die beschreven is in de gids van Daniël Koster: Athene en de Poleponnesus. Ik weet dat ik elders op de blog mij kritisch uitgelaten heb over deze auteur (breedvoerig, mooischrijverij) maar ik moet toegeven dat de beschrijvingen heel informatief zijn en de routes heel mooi.

De opgravingen van Messini

De 13e dag van de Camperreis Griekenland staat in het teken van de Griekse oudheid. Ik bezoek de archeologische sites van Gortys en Messini. Indrukwekkend.

Gisterennacht door een lichte regen in slaap gebracht. Ik hoorde dat de zwerfhond zijn toevlucht zocht onder de camper. Vanmorgen om 7.30 uur opgestaan en ontbijt klaargemaakt en meegenomen naar de oever van de Lousios die onder de middeleeuwse brug vlak naast de camper stroomt. Het is een wondermooie ochtend. Nog niet zo warm. Het water stroomt in grote snelheid voorbij uit de kloof. Alhoewel de rivier hier ruim 1 meter diep is kun je de bodem heel goed zien: glashelder water. Als ik na het ontbijt boven kom zie ik dat de zwerfhond zijn puppy aan mij voor wil stellen. Meer ook deze houdt een afstand van ten minste 3 meter. Het puppy is van precies dezelfde soort als de moeder en ik begin nu te twijfelen of het hier echt een zwerfhond betreft. Ik geef ze ten afscheid nog wat te eten.

Archeologische site Gortys

Maar voor ik wegrijd wil ik nog de archeologische site van Gortys bezoeken, net aan de andere kant van de brug. Gezien mijn ervaringen van eergisteren heb ik niet al te hoge verwachting. Met enige herkenbare stenen zal ik al tevreden zijn. Maar wat een verrassing: als ik iets de heuvel opklim zie ik in een groeve de restanten van een Grieks badhuis. En niet zo maar wat contouren overwoekerd door onkruid, maar een vrijgemaakte plaats waar je heel duidelijk niet alleen de fundamenten maar ook gedeelten van de opbouw kunt zien: de portico, de ovale centrale ruimte, de kleedkamers, het zitbad, de stookruimte, het waterreservoir, de zweetruimte enz. Alles is heel duidelijk te herkennen. Dat is iets minder het geval bij de daarnaast gelegen tempel. Het is een bijzondere ervaring omdat ik me hier een heel concrete voorstelling van kan maken.

De Lousios-kloof

De Camperreis Griekenland brengt mij op de 12e dag in de Lousios-kloof waar ik een wonderschone wandeling maak.

Goed geslapen vannacht. Wel werd ik rond 3.00 uur wakker gemaakt door een hard gebons op de camper. Eerst denk je aan onraad maar vervolgens kom je tot de conclusie dat het een of ander groot dier geweest moet zijn.

Na het ontbijt ben ik pas om 8.30 uur weggereden. Omdat het vandaag rond de 25 graden zal worden en morgen en de dagen daarna rond de 30 graden, kies ik er voor om op deze laatste ‘koele’ dag een wandeling te maken in de nabijgelegen Lousios-kloof. Het is nog geen 20 km rijden vanaf mijn overnachtingsplek.

De 20 km verlopen voorspoedig tot ik in het dorpje Dimitsana aankom. Gisteren meldde ik al dat de doorgaande wegen redelijk goed zijn maar steeds vastlopen in de niet op autoverkeer toegeruste dorpsstraten. Als ik aan kom rijden zit ik in een kleine file omdat vanaf de andere kant een grote takelwagen bouwmaterialen aan het uitladen is. Een ongeduldige Griek die er blijkbaar niet bang voor is om de auto op enkele centimeters te passeren probeert er dus langs te komen maar dat gaat net niet tenzij hij over een steile stoep heenrijdt. En dat doet hij dan ook maar. Maar dat komt hem, of liever gezegd de eigenaar van het aanliggende pand, duur te staan. Want de auto zakt weg in de hoge stoep en de tegels vliegen alle kanten op.

Het stoepje blijkt net een dag geleden aangelegd te zijn en het cement en beton is nog niet uitgehard. De eigenaar van het stoepje rent naar buiten en kijkt verbijsterd naar zijn levenswerk dat hij waarschijnlijk gisteren verricht heeft en dat nu volledig naar de ratsmodee geholpen is. Dan komt de ware emotionele aard van de Griek naar boven. Een uitvoerige scheldpartij van de stoepeigenaar in de richting van de chauffeur en de chauffeur die op zijn beurt de vrachtwagenchauffeur de volle laag geeft. Dat gaat nog even door tot de politie er bij komt en die probeert met succes de gemoederen tot rust te brengen hetgeen uiteindelijk leidt tot wederzijds handen schudden en ongetwijfeld afspraken over de schade. Dan kan de kleine file die inmiddels is aangegroeid tot een grote file (d.w.z. 12 auto’s) zich weer in beweging zetten.

Rond Olympia

Op de 11e dag van de Camperreis Griekenland reis ik van Pefkes naar Achios Athanadios met een bezoek aan een klooster en een archeologische site.

Een heel goede nacht gehad. Geen blaffende honden slechts een uil en in de ochtend een concert van vogels. Rond 7.30 uur weggereden naar Olympia om naar het postkantoor te gaan. De bus startte prima. Ik heb de afgelopen dagen niet de gelegenheid gehad de schadeformulieren van de aanrijding in Italië naar de verzekeringsmaatschappij op te sturen. Op het postkantoor was men zo vriendelijk om mij een envelop te geven en het hele dossier te kopiëren.

Daarna op pad gegaan; de route volgend van Krestena naar Karitena. Het is een wonderschone route die op de kaart dan ook een extra groen lijntje mee gekregen heeft. De weg is redelijk goed maar loopt iedere keer weer vast in de dorpen waar de straatbreedte is afgestemd op het verkeer van de 19^e eeuw. Ik kan er soms maar nauwelijks doorheen komen. Zeker als er ook nog tegenliggers zijn en auto’s in de straat geparkeerd staan. Ik geloof dat Grieken een hekel hebben aan achteruitrijden. Want waar een paar tientallen meters achteruitrijden een oplossing is om elkaar makkelijk te passeren, kiezen ze er liever voor om rechtuit te rijden en om elkaar op slechts enkele centimeters afstand te passeren. Ik ben er inmiddels aan gewend maar prettig is het niet. Voordeel is dat de wegen heel erg stil zijn.