Dag 18: Van Porto naar Pereiro

Langs de Douro en haar zijrivieren

Vandaag een reisdag naar het oosten om daarna weer langzaam naar de kust terug te keren met tal van plekken die ik wil bezoeken. Vandaag gaat het dus voor een groot deel door het Douro dal maar met een andere route dan de heenreis. Mijn overnachtingsplek heeft weer een prachtig uitzicht. (153 km).

Terug naar het oosten

Vanochtend begonnen met het schoonmaken van de camper, was opbergen en watertanks en afvaltanks wisselen en ontsmetten. Rond 11.00 uur echt vertrokken. Het is nog een heel gepuzzel om de stad uit te komen maar na een paar keer misgereden te zijn kom ik toch op de route terecht. Ik rijd weer naar het oosten. Het eerste gedeelte gaat langs de Douro maar nu langs de noordzijde van de rivier.

Ik rijd weer door dorpjes met vaak verrassende nieuwbouwwerken, de een meer geslaagd dan de ander. Maar het blijft bijzonder.

Fascinerende architectuur

Ik begin zo langzamerhand een overheersende stijl te herkennen in de nieuwbouw: het minimalisme en avant-garde. De architectenopleiding van Porto drukt een zwaar stempel op de hedendaagse architectuur. Kenmerken zijn: witte huizen, minimalistische en strakke architectuur, grote raampartijen waaromheen een afsluiting gebouwd is om overdadig zonlicht niet binnen te laten. Ik vind het meestal heel fraai. Het lijkt me ook dat door de constructie de bouwwerken niet heel erg kostbaar hoeven te zijn.

Naarmate ik meer naar het oosten reis verdwijnt het bosgebied en kom ik weer in de wijnvelden terecht. De route die ik volg wordt niet zoals eergisteren overheerst door steile terrassen maar het landschap wordt weidser en maakt een veel minder compacte indruk.

Een langzame route

De route gaat van de noordzijde van de rivier naar de zuidzijde. De weg die ik volg is geen belangrijke verbindingsweg en ik doe tal van dorpen aan. Het is een bochtige weg die toch goed te berijden is en gaat heuvel op en heuvel af. Met sommige stukken van de route heeft de camper soms wat moeite; het gebeurt vaker dat ik een helling in de eerste versnelling moet nemen om boven te komen.

Al met al haal ik nauwelijks een gemiddelde snelheid van 30 km/h. Dus rond 17.00 uur vind ik het wel genoeg. Ik vind een prachtige overnachtingsplek nabij Pereiro. Wat een verschil met de camping van gisteren!

Ik loop nog een half uurtje de slingerende weg op en neer en ga dan koken en eten. Daarna nog even de blog van vandaag schrijven en daarna nog wat lezen.

Wat ik lees

Ik was bezig met het lezen van de boeken van Svetlana Alexijevitsj over de huidige en vorige generatie Russen. Het zijn rauwe boeken. Ik begin de Russische ziel wel wat beter te begrijpen zonder er begrip voor te hebben. Wat een treurige levens. Maar ik zal de boeken voorlopig toch maar laten voor wat ze zijn. Het contrast met mijn reis is te groot en ik word er niet vrolijker van. Dus maar overgeschakeld op Elsschot. Nog nooit iets van gelezen. Geweldig dat duoboek: Lijmen, Het Been.