15 eeuwen terug in de tijd

Vandaag reis ik eerst naar weer zo een mooi en nog tamelijk onbekend stadje: Palazzolo Acreide. In de middag maak ik een wandeling door de Necropolis van Pantalica. Hier zijn 5.000 grafkamers te vinden die stammen uit de 13^e tot de 8^e eeuw voor Christus.

Machinaal gewekt

Ik word om ca. 6.00 uur gewekt door een ploeg bosarbeiders die aan de slag gaan in het stuk pijnbomenbos waar ik gisteren de camper heb geparkeerd voor de overnachting. Brullende zagen en trimmers zorgen er voor dat ik niet veel later ook maar opsta en dat betekent dat ik al rond 7.30 uur op pad ben.

De barokstad van Sicilië: Modica

Vanochtend in alle vroegte de grotten van Parco Archeologico Forza en een zeldzame Byzantijnse kerk bekeken. Daarna doorgereisd naar Modica dat een verrassend mooie en leuke stad blijkt te zijn. Tenslotte de dagrit beëindigd nabij Kastelle Donnafugata. (56 km).

Grotten uit de bronstijd

Het is zondag en dan heb je in de vroege ochtend de wereld voor jezelf. Ik ga eerst een aantal van de onvoorstelbare hoeveelheid grotten bekijken die al ontstaan zijn in het bronzen tijdperk. De hoeveelheid valt dus niet tegen. Overal waar je om je heen kijkt zie je die natuurlijke of uitgehouwen grotten. Wat wel tegenvalt is dat al die grotten in gebruik zijn: niet als woonhuis maar als opslagplaats voor wat dan ook. Vrijwel alle grotten zijn afgesloten met een hekwerk en daarachter bevinden zich: olievoorraden, gereedschap, bouwmateriaal, oud meubilair, afval enz.

Het natuurpark van Vendicari

Vanochtend eerst gereden naar de Romeinse Villa del Tellaro. Vervolgens naar de kust om daar een wandeling te maken door het mooie natuurpark Vendicari. Daarna gaat het naar een vissersplaats  dat inmiddels een afschuwelijk toeristendorp is geworden: Marzamemi. Het wordt er verder niet beter op als ik door een landbouwgebied rijd maar ik eindig bij het Parco Archeologico Forza dat nog stamt uit de bronstijd. (73 km).

Als ik in de ochtend naar buiten stap val ik om van verbazing. De hele camper is met een dikke laag geel-achtig zand bedekt. Het heeft vannacht hard gewaaid en geregend en vermoedelijk is er woesijnzand uit de Sahara naar Zuid Italië overgewaaid en door de regen neergeslagen. Het ziet er wel stoer uit.

Een wandeling door tien eeuwen heen

Vanochtend ben ik niet zo heel vroeg vertrokken naar een olijfolieproducent die naar men zegt heel goede olijfolie maakt. Maar pas ter plekke merk ik dat het zaterdag is dus gesloten. Daarna rijd ik door naar Noto Antica voor een lange wandeling. (52 km).

Olijfolie

Ik heb hier geleerd dat je goede olijfolie (vergine en extra vergine) nooit moet gebruiken om te verwarmen of te bakken en te braden omdat dan de verfijnde smaak totaal verloren gaat. Dus gewone olijfolie hiervoor gebruiken en afmaken met vergine of extra vergine. Scheelt zoveel in de kosten dat je er dus best voor de koude gerechten een héél goede olie kunt kopen. Dat is bij mij niet tegen dovemans oren gezegd. Daarom heb ik in de buurt van Noto een adres gekregen om die heel goede olie te kopen. Het is slechts een kleine afwijking van de route. Maar als ik ter plekke aankom is er niemand aanwezig en dan pas merk ik dat het zaterdag is. Gevalletje van pech dus.

Een bijna waardeloze dag

Was ik gisteren zeer positief over het verloop van de dag, vandaag is het tegengestelde aan de hand. Ik bezoek Siracusa en dat wordt een behoorlijke domper. Het wordt vandaag dus een beetje chagrijnig reisbericht. (105 km).

Vanochtend redelijk vroeg opgestaan en vanaf mijn overnachtingsplek het trappenpad naar de bovenstad proberen te vinden. Dat had nogal wat voeten in aarde maar is uiteindelijk gelukt. Het is een behoorlijk lange trap van een paar honderd treden. Maar het pad is wel heel mooi met altijd veranderende uitzichten.