Een marmeren wegdek

Vanochtend eerst nog even het dorp Monsaraz ingelopen om twee piepkleine musea te bezoeken. De eerste is het Museu do Fresco en het tweede is het Casa da Inquisicao. Daarna een tocht gereden door een adembenemend mooi Montado gebied om tenslotte uit te komen in een gebied met marmerwinning. In Elvas loop ik in de middag door het mooie dorp om daarna naar mijn eindbestemming Marvao te reizen. (109 km).

Museu do Fresco

Ik ben niet zo heel erg vroeg op want de twee musea waarvoor ik gisteren niet meer de moed had om die te bezoeken gaan pas om 9.30 uur open. Ik klim de heuvel weer op naar dat mooie dorp Monsaraz. En ik sta als een brave jongen gelijk om 9.30 uur voor de deur van het Museu do Fresco.

Inderdaad een piepklein museum dat uit twee zalen bestaat, nou zeg maar ruime kamers. Dit museum is gevestigd in een voormalige kerk. De reden: er is hier een zeldzame fresco gevonden achter lagen stuc over de rechtspraak. Een onderwerp dat in fresco’s vrij uniek is.

Een toeristische hel

Vandaag blijkt het een teleurstellende dag te worden. Ik word geteisterd door het massatoerisme. In de ochtend vertrek ik naar Sintra waar ik het gebied wil bezoeken waar de 19^e-eeuwse gegoede burgerij en adel een buitenhuis lieten bouwen. Ik heb er niet veel van gezien want de toeristen werden er met tientallen tegelijk doorheen gejaagd. Daarna doorgereden naar een camping nabij Lissabon. (53 km).

Sintra

Ik sta al vroeg op om op tijd in Sintra aan te komen. Sintra is een hoog gelegen stadje met daaromheen nog hogere heuvels. In de 19^e eeuw hebben vele welgestelden en vooral de adel dit stadje uitgekozen om er een zomerresidentie te bouwen als toevluchtsoord om aan de zomerse hitte van Lissabon te ontkomen. Ik was van plan om twee of drie van die locaties te bezoeken maar het is er slechts één geworden. Één te veel. Te veel toeristen.

Het komt waarschijnlijk ook doordat ik deze dag niet zo goed gepland had van te voren. Ik parkeer op een grote maar bijna lege parkeerplaats en loop vervolgens naar het nabijgelegen station om daar de bus door het gebied te nemen. Maar waar ik ook zoek ik zie geen bushalte. Wat blijkt is dat dit hele kleine stadje beschikt over twee treinstations. Binnen 10 minuten ben ik bij het goede station. Daar koop ik een ticket voor een hop-on-hop-off bus.

Voor zover mogelijk scheurt de bus van de ene naar de volgende halte. Een onverstaanbare buschauffeur geeft de bezienswaardigheden aan. Maar er is ook een audio gids die echter een beetje in de war is betreffende de locaties.

Klimmen in Coimbra

Vanochtend al vroeg naar Coimbra vertrokken. Coimbra is een prachtig en levendig universiteitsstadje. In de middag doorgereisd naar Ruinas de Conimbriga, de grootste en belangrijkste Romeinse opgraving op het Iberisch schiereiland. Ik sluit de dag af vlak aan de Atlantische Oceaan aan de Praia do Samouco. (170 km).

Coimbra

Ik ben vanochtend al vrij vroeg vertrokken naar Coimbra. Het is maar drie kwartier rijden. Vlak bij de Ponte de Santa Clara (de verbindingsbrug naar de binnenstad) vind ik een parkeerplek.

De brug over lopen en dan ben je in het hartje van deze leuke compacte stad. Het wordt wel weer een klimdag want het lijkt wel of de straatjes en trappen 45 graden omhoog gaan. Bovendien zijn de meeste straatjes geplaveid met grote ronde keien dus killers voor de enkels.

Een wandeling door de lagune en de restauratie van een stad

Vandaag twee plaatsen bezocht: de lagunes van Salreu en het mooie stadje Aveiro (althans volgens de gidsen). De route rond deze plaatsen is niet heel bijzonder. Maar als ik weer in de richting van het oosten ga wordt het weer boeiender. Ik vind mijn overnachtingsplek in Moura. (151 km).

De lagunes van Salreu

Vanochtend al voor 8.00 uur op pad gegaan. Na een half uur rijden kom ik aan bij, zoals dat zo fraai heet in het Portugees: Het Centro de Interpretacao Salreu.

Het betreft hier een typisch lagune landschap met veel afwisseling: moerasgebieden, rivieren, kanalen, wilde rijst, bosschages, dijken en hier en daar een uitkijkpost.

Sfeervol Porto

De dag begonnen met een uurtje werken en daarna de bus naar Porto genomen. Daar de hele dag gebleven. Wat een fantastische stad ik Porto!!!

Aan het werk voor een uurtje

Vandaag wil ik de hele dag in Porto doorbrengen. Maar voordat ik vertrek moet ik eerst een videoconferentie bijwonen m.b.t. mijn werk. De twee voorstellen die ik indiende werden besproken door de lectoren en zijn er zonder belangrijke veranderingen doorgekomen. Weer een stap verder.

In de Sancto Spirito

Daarna snel mijn spullen bijeengepakt en naar de bushalte gelopen die nog geen 200 m verderop lag. Aanvankelijk ging de rit in snelle vaart door enkele voorstadjes en voordorpen waar de hobbelige wegen niet veel breder waren dan de bus zelf. Je moet tijdens deze rit niet met je arm buiten de bus uit het raam hangen. Maar ik was gerustgesteld door de naam van het vervoersbedrijf: Sancto Spirito.