Kloof en stad

Ja hoor, Robert had gelijk, na de waardeloze dag van gisteren is het vandaag weer een heel goede dag. Ik rijd eerst naar de Cava Grande om van bovenaf de kloof in te dalen (en natuurlijk weer naar boven te komen). Daarna rijd ik door naar Noto. Volgens mij de barokstad van Sicilië. Indrukwekkend. (38 km).

Cava Grande

Ik zit midden in het gebied van de Monti Iblei. Dat is een hoogvlakte die heel veel kloven kent. Een van de indrukwekkendste is de Cava Grande. Als ik bij een van de punten aankom van waaruit je in de kloof kunt afdalen wordt ik opgevangen door een uitstekend Engels sprekende jongen bij het begin van een immens groot parkeerterrein waar zeker een paar honderd auto’s op kunnen. Hij legt mij uit dat ik daar niet kan parkeren en dat ik voor 5,00 Euro kan parkeren op een privé terrein verderop. De truc is duidelijk. Ik vraag hem waarom ik niet hier kan parkeren. Antwoord om ruimte te scheppen voor de hulpdiensten. Ik vraag hem of er dan meerdere helikoptervluchten tegelijkertijd uitgevoerd worden om doden en gewonden af te voeren. Hij lacht een beetje bête en voelt zich betrapt. Nou ja, omdat u het bent mag u hier parkeren.

Een bijna perfecte dag

Vandaag de hele dag in Ragusa doorgebracht. Er was zo veel te zien dat een dagdeel volstrekt onvoldoende zou zijn geweest. (31 km).

Op weg naar Ragusa

Ik ben vanochtend vroeg opgestaan omdat ik vermoed dat het bij de coöperatie waar ik de nacht heb doorgebracht, in de ochtend wel heel druk zal worden. Ik rijd dus eerst een 10 km weg uit Roccazzo om dan te stoppen, te douchen, te ontbijten en op te ruimen. Daarna rijd ik het laatste stukje naar Ragusa. Ik vind een parkeerplek tussen de onderstad (Ibla) en de bovenstad. De stad ziet er bij het binnenrijden al heel mooi uit: opgebouwd tegen een stijle berg en langs een smalle rivier die door de onderstad loopt.

Tussen Kunst en Kitsch

Vandaag ben ik al vroeg bij de opgravingen van Morgantina. Dat was een onverwacht interessante belevenis. In de middag ben ik doorgereden naar Calatagirone om daar het stadje te bekijken en om het keramiekmuseum te bezoeken. (55 km)

Geen toegang tot Morgantina

Ik hoef niet zo vroeg op te staan omdat de archeologische site van Morgantina om 9.00 uur opengaat en ik de nacht heb doorgebracht op de nabijgelegen parkeerplaats die vol staat met olijfbomen. Rond 9.00 uur loop ik naar de ingang maar er is niemand te bekennen en er zitten grote sloten op de toegangshekken. Ik besluit nog een half uur te wachten (zoals hier te doen gebruikelijk is) om het dan nog een keer te proberen. Maar ook na dat half uur is er nog niemand te bekennen. Ik geef ze nog een half uur met hetzelfde resultaat: niemand aanwezig, alles op slot.

En dan eindelijk Monreale

Vandaag begonnen met een behoorlijke wandeling omhoog naar het Parco Arceheologico di Monte Iato. Ik heb er een zeer levendig beeld gekregen van een stad in de Griekse Oudheid. Daarna doorgereden naar Monreale om daar de bekende Kathedraal Sante Maria Nova te bekijken, en ik was niet de enige. Tenslotte doorgereden in de richting van Ficuzza waar ik morgen met een wandeling wil beginnen. (203 km).

Het Parco Archeologico di Monte Iato

De overnachtingsplek waar de parkwachter mij op geattendeerd had was inderdaad schitterend. Van grote hoogte keek ik uit over een vallei waarin veel landbouw bedreven werd.

Gelijk ’s ochtends maar gelijk naar het begin van het park gereden om daar een toegangskaartje te kopen. Maar kopen hoefde niet; de toegang was gratis. Twee meisjes legden mij uit wat ik op het vier kilometer lange pad zou tegenkomen. Ik wilde gelijk op pad gaan maar er werd een waarschuwende wijsvinger opgestoken: niet zonder water de heuvel op. Het is weliswaar nog niet heel erg warm maar zo vol in de zon lopen vraagt om veel water drinken.

Het ontoegankelijke aardbevingsgebied

Vandaag rijd ik in de ochtend naar het stadje Salemi toe met een bijzonder maar verwarrend museum. Daarna wil ik een paar plekken bezoeken in het aardbevingsgebied van 1968 dat nog levendig is mijn geheugen staat. Maar helaas onbereikbaar. (78 km).

Salemi

Vanochtend rijd ik naar het stadje Salemi. Het stadje werd door het Siciliaans verkeersbureau betiteld als het mooiste stadje van Sicilië. Dat is nou wel weer overdreven maar voor een keer was de gunstige beoordeling door het verkeersbureau in grote lijnen terecht. De buitenwijken zijn niet heel verrassend maar de oude binnenstad verbergt veel mooie plaatsen.