Een toeristische hel

Vandaag blijkt het een teleurstellende dag te worden. Ik word geteisterd door het massatoerisme. In de ochtend vertrek ik naar Sintra waar ik het gebied wil bezoeken waar de 19^e-eeuwse gegoede burgerij en adel een buitenhuis lieten bouwen. Ik heb er niet veel van gezien want de toeristen werden er met tientallen tegelijk doorheen gejaagd. Daarna doorgereden naar een camping nabij Lissabon. (53 km).

Sintra

Ik sta al vroeg op om op tijd in Sintra aan te komen. Sintra is een hoog gelegen stadje met daaromheen nog hogere heuvels. In de 19^e eeuw hebben vele welgestelden en vooral de adel dit stadje uitgekozen om er een zomerresidentie te bouwen als toevluchtsoord om aan de zomerse hitte van Lissabon te ontkomen. Ik was van plan om twee of drie van die locaties te bezoeken maar het is er slechts één geworden. Één te veel. Te veel toeristen.

Het komt waarschijnlijk ook doordat ik deze dag niet zo goed gepland had van te voren. Ik parkeer op een grote maar bijna lege parkeerplaats en loop vervolgens naar het nabijgelegen station om daar de bus door het gebied te nemen. Maar waar ik ook zoek ik zie geen bushalte. Wat blijkt is dat dit hele kleine stadje beschikt over twee treinstations. Binnen 10 minuten ben ik bij het goede station. Daar koop ik een ticket voor een hop-on-hop-off bus.

Voor zover mogelijk scheurt de bus van de ene naar de volgende halte. Een onverstaanbare buschauffeur geeft de bezienswaardigheden aan. Maar er is ook een audio gids die echter een beetje in de war is betreffende de locaties.

De megalomanie (of wanhoop?) van Koning Joao V

Ik wil vandaag twee dingen doen. In de eerste plaats wil ik naar de havenplaats Peniche, niet zo zeer vanwege de visserij als wel vanwege het bekende Museu Nacional Resistencia e Liberdade. Daarna reis ik door naar Mafra waar in de 18^e eeuw een paleis is gebouwd door de kerk en de koning als was het voor een waanzinnige. Als ik nog tijd en zin heb wil ik doorrijden naar Sintra waar tal van zomerverblijven werden gebouwd voor de welgestelden van de 19^e eeuw. Eigenlijk ook dus weer een waanzinnig project. (131 km).

Peniche

Ik ben al vroeg op weg naar de havenstad Peniche. Wat een reisje van nog geen uur zou moeten zijn doe ik bijna de dubbele tijd er over. Foutje gemaakt in de planning van de route. Peniche is nog een redelijk drukke vissersplaats.

Niet zo een romantisch plaatsje met leuke bootjes in de haven maar een plaats waar de visverwerkende industrie zijn stempel op heeft gedrukt. Aan de jachthaven te zien en het aantal beschikbare restaurants heeft de toeristenindustrie eveneens zijn stempel op dit stadje gedrukt.

Een klein stadje met een enorme museumcampus

Vandaag weer een stuk in de richting van Lissabon gereden. Het zal niet zo spectaculair worden als gisteren want er zijn weinig plaatsen die ik passeer die warm aanbevolen worden: Constancia, Almourol, Sentarem, Caldas da Rainha. Het kan niet elke dag de hoofdprijs zijn. (157 km).

Vanochtend niet zo heel vroeg weggereden. De eerste stop ligt slechts op een paar kilometer afstand: Constancia. Dit stadje staat bekend als de bloemenstad met een gedeeltelijk authentiek centrum.

Constancia

Bij het begin van het dorp staat aan één kant van de weg een rijtje kunstbloemen van ca. 1,5 m hoog. Dat belooft dus wat.

Twee prachtige kloosters

Vandaag vervolg ik de route in oostelijke richting naar Tomar. Onderweg wil ik twee belangrijke bouwwerken bekijken. in Batalha is dat het kloostercomplex van de Santa Maria da Victoria en in Tomar is dat het Castelo Templario e Convento de Cristo. Twee geweldige bezoeken. (119 km).

Vanochtend vroeg wakker geworden en bij gevolg ook vroeg op pad. Het was een prachtige overnachtingsplek zo vlak langs de kust met de hele nacht het geruis van de oceaan om je heen. Veel beter zal ik het niet krijgen.

Binnen een uurtje ben ik in Batalha. De grote parkeerplaatsen om de te bezoeken Santa Maria da Vitoria zijn vrijwel leeg en ik kan praktisch bij de ingang van het complex een gewone parkeerplek vinden.

Een prachtig klooster dat op de werelderfgoedlijst van Unesco staat

Vandaag ga ik twee plaatsen bezoeken. Ten eerste reis ik naar Nazaré om dit vissersplaatsje te bezoeken en in de middag rijd ik door naar Alcobaca om daar het beroemde Mosteiro de Santa Maria te bekijken. Ik vind redelijk vroeg mijn overnachtingsplek vlak aan zee. (83 km).

Op weg naar Nazaré

Ik rijd in een uurtje naar Nazaré langs een prachtige zeeweg. Aanvankelijk loopt de weg door de duinen. Ook vandaag wordt er weer fors gewerkt aan het verwijderen en afvoeren van de eucalyptusbomen. Als ik meer naar het zuiden rijd dan zijn daar alle restanten opgeruimd tot de laatste houtsnippers toe en wat een kwaliteitsslag betekent dat! De vergiftigende bomen zijn letterlijk met wortel en tak uitgeroeid.

Ik stop op verschillende plekken te genieten van het uitzicht over de oceaan en het duinengebied. Zo wijds ben ik een duinlandschap zelden tegengekomen. Als dat maar zo blijft want er wordt ook hard gewerkt aan de verbetering van de toeristeninfrastructuur en dat levert vroeger of later altijd meer toeristen op.