Dag 17: Van  Frazzano naar Reitano

Reizen door de Madonie

Vandaag rijd ik voor een groot gedeelte door een van de grootste natuurgebieden van Italië en waarschijnlijk ook Europa. Ik reis eerst door een bosgebied dat plotseling overgaat in graslanden. Daarna bezoek ik op aanraden van het Nationaal Verkeersbureau van Italië het plaatsje Troina. Daarna ga ik naar Castella di Sperlinga. Aan het einde van de dag rijd ik weer naar het Noorden om morgen weer verderop naar het westen het binnenland in te gaan. (167 km).

Reizen door de bergen van de Madonie

Ik rijd vandaag eerst in zuidelijke richting door een prachtig bosgebied heen. Het kost even wat moeite om de juiste weg te vinden en moet daarvoor weer over onmogelijke wegen rijden. Maar als ik eenmaal op de route ben is de weg heel goed (SP185). Bovendien blijk ik zowat de enige berijder van de weg te zijn. Het zit er vol met wild. Ik zie reeën, wilde zwijnen en er vliegt zelf een grote roofvogel ca. 100 meter met mij mee om tenslotte mijn camper aan te vallen. Je moet maar durven als vogeltje.

Plotseling gaat het landschap heel anders worden. Veel gras en veel heuvels. Ik kom daar terecht in het stadje Troina dat door het Italiaans reisbureau warm aanbevolen wordt vanwege de schoonheid er van. Maar als ik er rondloop valt het eigenlijk best wel tegen.

Troina

Er staat veel rommelige bebouwing tussen mooie oude huizen. Er is een kasteel maar veel is er niet van over gebleven. En ook hier: de kerken zijn weer eens gesloten. Ik loop er verder nog wat rond maar kan er niet heel erg enthousiast over worden.

Ik heb het al eerder gemerkt: de website van het verkeersbureau ziet er gelikt uit maar de aandacht voor dit soort plaatsen lijkt eerder ingegeven door de wens om er het toeristisch verkeer te bevorderen dan door de echte schoonheid van het dorp.

Castello di Sperlinga

Vervolgens rijd ik door naar het Castello di Sperlinga. Dat is wel heel bijzonder ook al houdt de uitleg een beetje te wensen over.

Het kasteel is in een eerste fase gebouwd in de 11e eeuw. Daarna is het door de eeuwen heen door  verschillende machtshebbers later uitgebouwd. De geschiedenis is te complex om het in een paar zinnen samen te vatten. Maar het bijzondere van dit kasteel is dat het voor het grootste gedeelte niet opgebouwd is maar uit de rotsen uitgehakt is. Die ruimtes zijn nog allemaal goed te onderkennen.

In de 19e eeuw is er weer een opleving voor de belangstelling voor dit kasteel op gang gekomen. Het was ‘en vogue’ bij de welgestelde jonge Noord Europeanen van die tijd om deze plek te bezoeken tijdens hun Grand Tour (zeg maar het jaar lang backpacken naar Australië en Nieuw Zeeland van tegenwoordig).

Bekende kunstenaars uit die tijd hebben Sperlinga aangedaan. O.a. Escher is er voor enige tijd verbleven. Tijdens de oorlog heeft Robert Capra hier relatief veel foto’s gemaakt van de bevrijding van dit gedeelte van Sicilië.

De bouwwijze van het kasteel is ook overgenomen door de latere bewoners van het dorp. Ook zij hakten hun huis uit de rotsen en plaatsten daar een gevel voor zodat het net een echt huis leek. Helaas was geen van deze woningen te bezoeken.

Weer verstopt in het stadsverkeer

De dag is al weer bijna voorbij maar ik rijd nog even een stuk naar het noorden. Daar blijkt aan een nieuwe autoweg gebouwd te worden. Ik was bijna de enige op deze autoweg. Het ziet er allemaal fantastisch uit totdat de route door een stadje heen moet en natuurlijk daar gaat het weer mis.

Omdat de TomTom wat traag reageert en bij de snel opeenvolgende stadsstraatjes je al snel een straat voorbijgereden bent zit je dus vast. Zeker als je zo stom bent om tijdens het spitsuur je in deze wirwar te begeven. Dus met man en macht oreren ze me toe hoe ik het beste kan rijden. Waar ik kan keren. Hoe ik weer goed op de weg moet komen. Kortom: toestanden. Ik blijf er inmiddels redelijk rustig onder. Ik zal er ook hier wel weer uitkomen met behulp van de bewoners. Toeterende hitsige jongelingen zwaai ik maar vriendelijk toe en maan ze tot geduld. Dat wordt niet voetstoots door ze aangenomen: hun probleem.

Zicht op zee

Uiteindelijk stop ik met rijden rond 19.00 uur op een mooie plek met uitzicht in de verte op zee. Morgen eerst maar eens goed schoonmaken, boodschappen doen (kost tijd want geen supermarkten), hoognodige mails beantwoorden zodat ik weer schoon schip gemaakt heb.

Delen met je netwerk?
(Visited 82 times, 1 visits today)