Naar de koelte over een hoogvlakte
Ondanks de voorspelde hoge temperaturen kan ik toch veel doen omdat we in de hogere regionen van Zweden verkeren. We bezoeken een mooie kleine waterval, we maken een langere wandeling in het Natuurreservaat Bjurälven en rijden en wandelen over een typische hoogvlakte van Lapland.
Brakkafallet
Het ziet er naar uit dat het vandaag weer een warme dag gaat worden. Maar gelukkig gaat het traject naar het hogere gedeelte van Zweden en dat betekent verkoeling. Ik reis eerst langs de waterval van Brakkafallet.
Een mooie kleine waterval die pal naast de weg ligt. Toch zijn er weinig mensen. Maar het is zondag dus alles komt wat later op gang dan normaal. Even extra lang van de koelte van deze waterval genoten.
Natuurreservaat Bjurälven
De volgende etappe leidt naar Natuurreservaat Bjurälven. We zijn al wat hoger gestegen dus de voorgenomen wandeling is goed te doen.
Ook Luna heeft er zin in. We volgen het Bjurälv Track. Dat is bijna 7 km en leidt door een weidegebied dat aan het meer gelegen is en vervolgt dan door een mooi bosgebied met veel bloeiende bloemen.
In dit over het algemeen koude klimaat is de lente eigenlijk net begonnen. De track is vrij makkelijk te volgen met hier en daar een rotsige heuvel. Gedeeltelijk volgt de route vlonderwegen.
Over een boomloze hoogvlakte
Na 2,5 uur zijn we weer terug bij het uitgangspunt en is het tijd om te lunchen. Dan vervolg ik mijn route naar grotere hoogte. Ik kom in een gebied aan waar plaatselijk nog sneeuw ligt. Het is een prachtig eenzaam gebied waar ik tijdens mijn wandeling gisteren naar op zoek was.
Er is geen bos te bekennen maar het landschap lijkt veel meer op een toendra. Het is een gebied waar de Sami hun rendieren laten grazen. Heel in de verte zie je soms verblijfsplaatsen van de Sami.
De sneeuwgebieden vallen op doordat de sneeuw nauwelijks vervuild is. Dat zie je in andere sneeuwgebieden wel anders helaas. Ik stop verschillende keren om een korte wandeling te maken en laat me intimideren door dit indrukwekkende landschap. Het doet me sterk denken aan de Gamle Strynefjellsvegen in Noorwegen. Maar daar was het land nog meer verlaten en was er nauwelijks sprake van begaanbare wegen. Mooie herinneringen.
Saxnäs
Het laatste deel van de huidige route gaat in de richting van Saxnäs maar al eerder vind ik een overnachtingsplek in het gehucht Stornäs naast een brug over een smal stuk van een naamloos meer. We hebben de hoogvlakten verlaten en de temperatuur loopt weer op. Na het parkeren alle ramen en luiken opengezet en de horren naar beneden getrokken. Het koelt gelukkig snel af.
Herplanning?
Ik denk er aan om de route nog een keer om te gooien omdat ik zie dat de warmte voorlopig aanblijft en dat is met name voor Luna niet prettig. Koos ik in het voorjaar voor het hoge noorden voor een aangename temperatuur en dan komen we in een hittegolf terecht. Ik overweeg dus aan de westkant van Zweden te blijven wat het hoogste gedeelte van Zweden is. Nog maar een nachtje goed over slapen.
Reacties