Camperreis Spanje dag 4; van Sant Pere Pescador naar Cervera

Sant Pere Pescador

Montserrat

Op de 4e dag van de camperreis Spanje reis ik naar Montserrat. Het klooster valt wat tegen maar het nabijgelegen museum is overweldigend mooi. Ik overnacht in Cervera.

Gisterenavond nog een tijd zitten luisteren naar een afspeellijst van Amy Winehouse. Wat een talent en wat zonde dat ze zo vroeg overleden is. En verbijsterend hoe zij enerzijds totaal onafhankelijk haar artistieke keuzes maakte en hoe zij anderzijds in de liefde totaal afhankelijk was. De film die laatst van haar gemaakt is geven de teksten nog een extra bittere achtergrond. Iedereen kijken en luisteren.

Vannacht heeft het heel hard geregend en behoorlijk hard gewaaid waardoor de bus stond te trillen op zijn wielen. Maar hij is overeind gebleven. Hierdoor ben ik vannacht meerdere keren wakker geworden. Vanochtend rond 7.30 uur wakker geworden. Geen regen meer, geen wind maar een helderblauwe hemel. Ik werd wakker van stemmen buiten. Vele vissers waren naar deze haven gegaan om in de vroegte een goede vangst te doen. Na ontbijt en douche ben ik op weg gegaan. Verder richting het zuiden. Het valt me op dat er veel minder leuzen op muren en wegen geschilderd zijn m.b.t. de onafhankelijkheid van Catalonië dan ik verwacht had. En slechts een enkele keer lees ik de naam van weinig charismatische Puigdemont.

Het nationalisme

Ik begrijp het hele streven naar onafhankelijkheid maar nauwelijks. Spanje wordt afgeschilderd als een beestachtige uitperser waar niet mee te praten valt. Tegelijkertijd heb ik het idee dat men nauwelijks beseft wat onafhankelijkheid in werkelijkheid zal betekenen. Bij de aankondiging van onafhankelijkheid hebben veel bedrijven al hun biezen gepakt. Een vergelijkbare welvaart is na onafhankelijkheid nauwelijks te verwachten. Maar het is een teken van de tijd. Daar waar internationalisering en globalisering toenemen zie je dat nationale gevoelens de kop opsteken en dat zijn nauwelijks rationele ideeën.

De basiliek van Montserrat

Het wordt onderweg nu inderdaad mooier. Meer pijnbomen en cipressen en af en toe een glimp van de Middellandse Zee. Maar het gaat ook gedeeltelijk langs de bekende badplaatsen en daar word je niet vrolijk van. Het ene appartementencomplex na het andere en de ruimtelijke planners hebben er een wedstrijd van gemaakt om de slechtste architecten uit te zoeken. Wat hebben ze een spoor van vernieling achtergelaten.

Voor de rest valt er over deze route niet veel te schrijven. Vóór Barcelona ga ik het binnenland in om het klooster Montserrat te bezoeken. Het is een Benedictijns klooster waarvan vermoed wordt dat het rond 900 opgericht is nadat er op verschillende opeenvolgende dagen een bijzonder licht uit de hemel kwam met nog hemelser muziek. Een teken dus om een priorij op te richten. Toen Montserrat zich onafhankelijk wilde maken van het moederklooster bleek een van de Maria-voorstellingen zo zwaar te zijn dat het niet verplaatst kon worden. Daar leidde men uit af dat deze Maria-voorstelling in Montserrat wilde blijven en zo werd dit klooster dus onafhankelijk. Momenteel is het een belangrijke bedevaartsplaats maar volgens mij eerder nog een toeristenplaats.

Omdat de parkeerplaats bij het klooster vol was moest ik een paar honderd meter lager de bus parkeren en kon je met een tandrad trein langzaam naar boven vervoerd worden. Een prachtig traject met indrukwekkende uitzichten.

Als je het station uitkomt sta je op een soort allee die heel mondain aandoet. Als je een trap omhoog gaat kom je op het centrale plein met de basiliek en met honderden toeristen, tja het is zondag.

Die basiliek ziet er niet heel oud uit en wordt gedeeltelijk gerestaureerd. De basiliek zelf maakt weinig indruk op mij. Hij lijkt gemaakt om indruk te maken en macht uit te stralen. Piëteit is ver te zoeken. Wat een verschil met de kleine en grote kerken die ik vorig jaar in Griekenland bezocht. Ik denk dat ik nog geen half uur in de basiliek geweest ben.

Het museum van Montserrat

Naast de basiliek is een klein museum gevestigd. Aanvankelijk dacht ik dat het gevuld zou zijn met hoofdzakelijk religieuze kunstwerken. Maar als ik de namen van de kunstenaars lees bij de ingang, dan moet het toch wel een heel ander museum zijn. En wat een ongelooflijke verrassing is dat museum dat slechts enkele bezoekers heeft!!!

Het museum biedt een overzicht over de gehele kunstgeschiedenis: Egypte, Grieken en Romeinen, Middeleeuwen. Er is aandacht voor de grote religies en hun kunstuitingen. Er is een grote collectie iconen en een kleine collectie eigentijdse kunst. Bovendien is er een grote collectie schilderijen uit de 19e en begin 20e eeuw. Dat was voor mij de grote verrassing.

Er hingen werken van Monet, Sisley, Pisarro, Degas, Picasso en Renoir. Dat werd overtuigend gecombineerd met werken uit die tijd van Spaanse schilders die tot op heden voor mij onbekend waren: Ribera, Soler, Mir, Nonel, Mompou (zelfde als de componist?). En voor zover ik het kan beoordelen deden ze niet onder voor de mindere goden zoals we die in Nederland kennen. Kortom het bezoek was een echte verrassing. En dan te bedenken dat deze hele collectie uit schenkingen en legaten is opgebouwd. Dus voor wie besluit Montserrat te bezoeken: vergeet de basiliek en bezoek het museum.

Cervera

Na weer met de tandradbaan naar beneden gegaan te zijn bleek het al weer rond 17.00 uur te zijn. Tijd dus om een overnachtingsplaats te vinden. Er was een mooi natuurpark waarvan ik twijfelde of ik daar kon overnachten. Ik moet mijn draai hier nog vinden wat dat betreft. Dus voor de zekerheid ben ik naar Cervera doorgereisd. Daar kwam ik rond 18.00 uur aan. Het is niet een heel bijzondere plek maar het volstaat voor één nacht. Ik hoef niet te koken want ik heb nog restjes van gisteren aangevuld met sla. Daarna dus uiteraard de blog bijhouden.

Delen met je netwerk?
(Visited 715 times, 1 visits today)