Camperreis Schotland dag 20: Van Evanton naar Balmacara

Eilean Donan Castle en Plockton

De 20^e dag van de Camperreis Schotland lijkt een beetje op een georganiseerde reis. Ik rijd vandaag richting Isle of Skye en bezoek onderweg twee ‘hoogtepunten’ die waarschijnlijk op het programma staan van iedere georganiseerde reis naar Schotland: Loch Ness (omdat ik er toch langs moet) en het kasteel Eilean Donan. Ik heb op deze reis hogere hoogtepunten meegemaakt. Maar de dag eindigt wonderschoon met een bezoek aan het vissersdorp Plockton.

Ik ben vanochtend rond 9.00 uur vertrokken in de richting van Isle of Skye. Dat is een afstand van ongeveer 100 km. Ik merk dat ik in een beetje meer bewoonde wereld rij dan in het hoge noorden van Schotland. Ook de heuvels en bergen worden hoger. Het is stil op de weg want het is zondag. Ik rijd door Inverness heen hetgeen een grote plaats blijkt te zijn maar niet echt uitnodigt tot een bezoek. Ook in de reisgids staat niet vermeld dat het een ‘must see stad’ is.

Loch Ness

Voorbij Inverness rijd ik over een weg die langs de westelijke oever van Loch Ness voert. Toch stiekem even kijken of ik geen monster kan ontwaren. Maar helaas, ik kan niet toegevoegd worden aan het lijstje van ooggetuigen. In het dorp Drummadrochit wordt met borden langs de weg aangekondigd dat er een museum met een multimediale show is m.b.t. het monster van Loch Ness. Ik kan het niet nalaten die multimediale show te bezoeken. Het blijkt de grootste multimediale show van Schotland te zijn. En als er zo in superlatieven reclame wordt gemaakt dan bekruipt mij toch het gevoel dat het wellicht tegen kan vallen.

In 6 kamers geeft het museum uitleg over het mogelijk ontstaan van het monster en over de waarnemingen en de onderzoeken die er gedaan zijn door de jaren heen. Al in de 6^e eeuw na Christus verdreef Sint Columba, ja die van het eiland Iona van een paar dagen geleden, al een watermonster uit de rivier de Ness. In de jaren 30 van de vorige eeuw kwamen de eerste foto’s beschikbaar waarop het monster te zien zou zijn. De tentoonstelling laat in het midden of het authentieke foto’s zijn of dat het luchtspiegelingen zijn. Alles wordt opengehouden tijdens deze tentoonstelling. Vanaf de 30-er jaren voert men serieus, maar vaker nog minder serieus onderzoek uit o.a. door het uitvoeren van echopeilingen. Er wordt aan het einde van de show geen conclusie getrokken. De bezoeker moet zijn eigen mening maar vormen en dat is uiteraard prima.

Een wat achterhaalde multimediale presentatie

De multimediale show komt een beetje gedateerd over en ik kan me indenken dat 20 jaar geleden dit een revolutionaire presentatie was van feiten en meningen. Maar tegenwoordig zijn we wat dat betreft inmiddels veel meer gewend. Het multimediale beperkt zich vrijwel in alle kamers tot het vertonen van video’s. Soms wordt het commentaar verrijkt met een onverwachte rookwolk die niet aansluit bij het verhaal zodat je al spoedig denkt dat je het pand niet levend zult verlaten.

Er is ook een onderzoeksschip van multiplex nagebouwd waarvan nog goed te zien is hoe het in elkaar geschroefd is. Dit klinkt wellicht wat cynisch. Maar zo bedoel ik het niet. Het multimediale valt wat tegen maar de feiten en meningen worden op een evenwichtige wijze gepresenteerd en er wordt geen mening opgedrongen. De uitgebreide aandacht voor het monster is inhoudelijk niet zo interessant maar je moet er rekening mee houden dat het monster van Loch Ness een belangrijke economische factor is. Ook in dit dorp moet de schoorsteen roken. En dat lukt wonderwel goed als ik zie hoe veel bussen er richting het museum reden.

Als ik weer doorrijd moet ik toch bekennen dat ik af en toe even over het loch kijk omdat wellicht dan toch….. En wat is dat daar in de verte als ik inzoom met de camera???

Eilean Donan

Daarna rijd ik door het prachtige dal van Glen Shiel. Ik had daar graag een wandeling gemaakt maar door het wisselend weer komt daar niet veel van. Het mooie weer maakt steeds weer plaats voor werkelijke stortbuien waardoor je in een paar seconden kletsnat wordt. Ik heb daar geen zin in en rijd dus door naar het beroemde kasteel Eilean Donan. Het valt niet te ontkennen dat het kasteel prachtig gelegen is aan de rand van het Loch Alsh. Omdat het er vrij druk is vraag ik bij een ticketverkoopster of het wellicht beter is om maandag te komen i.v.m. de drukte. Ze slaat haar ogen ten hemel en bezweert mij dat het iedere dag hier heel druk is. Dan ga ik het maar direct bezoeken.

Lange tijd een ruïne

Het kasteel bestaat al sinds de 13^e eeuw en heeft een rol gespeeld in vele oorlogen. In het begin van de 18^e eeuw toen er een soort burgeroorlog woedde over de status van Schotland schoten de Engelsen het kasteel aan puin. Tot het begin van de 20^e eeuw heeft men niet aan de ruïne gedaan maar daarna heeft een telg van de familie het initiatief genomen om het kasteel weer op te bouwen. Wat je bezoekt is voor het overgrote deel dus in het begin van de 20^e eeuw gebouwd. Inclusief de kenmerkende brug die naar het kasteel leidt.

Het is geen groot kasteel en beschikt naast een grote eetzaal slechts over kleine kamers die je kunt bezoeken maar waar het streng verboden is om te fotograferen. Ik weet niet welke straf er op staat als je het wel doet maar de waarschuwingen op de borden laten niets aan duidelijkheid over. Het is niet het meest interessante kasteel dat ik de afgelopen weken heb bezocht. Wat wel leuk is, is dat er een goede uitleg is over de manier waarop de keuken in het begin van de 20^e eeuw georganiseerd was met grote discipline en veel hiërarchie. Je krijgt een goed idee hoe etenswaren werden opgeslagen en waarom. Waarom er naast stenen afwasbakken ook houten afwasbakken waren (breekt het servies niet zo snel in). Wat de werktijden waren en de taken die uitgevoerd moesten worden.

Al met al een niet zo bijster interessant kasteel maar het valt niet te ontkennen dat de ligging van het kasteel fenomenaal is.

Plockton

Tenslotte, het is inmiddels al laat in de middag, rijd ik nog een paar kilometer naar het vissersdorp Plockton. En dat is een heel aangename verrassing. Nog niet door het massa toerisme ontdekt maar een slaperig vissersdorp gelegen aan een natuurlijke haven. Met een mooi klimaat want er groeien palmbomen!!! Het is inmiddels mooi weer geworden met af en toe een forse bui. Ik loop er bijna twee uur rond om de sfeer in me op te nemen. Daarna reis ik een paar kilometer terug waar ik langs een single-track-road een plek vind om te overnachten. En de rest van de dag ken je inmiddels wel: koken, eten, blog bijwerken, lezen en zelfs nog even wandelen.