Maffia-dag

Vandaag heb ik me onledig gehouden met het bezoeken van twee uitstekende musea m.b.t. de mafia in Corleone: het Museo Antimafia en The Godfather’s House. Twee totaal verschillende musea die elkaar goed aanvullen. (59 km).

Corleone

Als ik wakker word is het bewolkt en regent het een beetje. Zo zal het de hele dag blijven. Mooie dag dus om twee musea in Corleone te bezoeken.

Corleone ziet er een beetje triest uit mede door het sombere weer. Toch zijn er nog veel mooie gebouwen te bewonderen die alle echter hard aan restauratie toe zijn. Veel monumenten die onderhouden moeten worden schept verplichtingen die door Zuid Italië niet nagekomen kunnen worden. Aan een kant is de overvloedige aanwezigheid van monumenten van voor de jaartelling tot begin vorige eeuw een grote rijkdom voor de diverse regio’s en steden maar tegelijkertijd is het ook een vloek want bij zo veel monumenten is het onmogelijk om voldoende financiën te reserveren om al die restauratieplannen te realiseren. Dat Italië daarbij een dringende oproep doet aan de EU en Unesco om bij te springen is niet meer dan redelijk.

Een rustige dag in Ficcuza

Vandaag heb ik twee activiteiten gepland. In de ochtend wil ik een lange wandeling maken in de bossen rond Ficcuza en in de middag wil ik naar Corleone reizen om daar het anti-maffia museum te bezoeken. Maar zoals gebruikelijk wordt dat niet allemaal gerealiseerd. (0 km).

Wandeling door de bossen van Ficcuza

Ik sta vanochtend vroeg op om een wat langere wandeling te maken in de bossen rond Ficcuza. Ik ben al om 8.00 uur op pad. Ik voer de geplande wandeling in omgekeerde richting uit om eerst het korte steile gedeelte omhoog te doen opdat ik snel door de kniepijn heen kan lopen. Daarna volgt dan een heel langzaam dalend traject terug naar Ficcuza.

Een onverwacht mooi jachtgoed

Het wordt vandaag een mager verslag. Slechts één dorpje bezocht: Ficuzza. Maar wat voor een dorp! (43 km).

Een beetje in de lappenmand

Ik wordt vanochtend wakker met wat buikloop dus het lijkt me verstandig om het vandaag maar een beetje rustig aan doen en uit te kijken met eten. Ik rijd vanochtend weg van de Portella della Ginestra en mijn eerste reisdoel van de dag betreft het dorp Ficcuza. Dat is slechts 20 km verwijderd maar ik rijd bij aanvang de verkeerde richting op. De Portella della Ginestra is gewijd aan een massamoordpartij door een extreemrechtse afscheidingsbeweging gedurende de 1 mei viering van 1947 door een arbeidersbeweging waar een verkiezingsoverwinning gevierd werd. Tja zo reageert extreem rechts vaak: machteloos en redeloos.

Het is een mooi landschap waar ik doorheen rijd. Glooiend met af en toe wat bergen en veel meertjes. En geheel in strijd met het landschap beland ik onderweg in een gebied met heel veel grote telescopen: Telespazio Centro Spaziale dello Scanzano. Vreemd om in zo’n traditioneel agrarisch gebied plotseling een uiterst modern ruimtecentrum tegen te komen.

En dan eindelijk Monreale

Vandaag begonnen met een behoorlijke wandeling omhoog naar het Parco Arceheologico di Monte Iato. Ik heb er een zeer levendig beeld gekregen van een stad in de Griekse Oudheid. Daarna doorgereden naar Monreale om daar de bekende Kathedraal Sante Maria Nova te bekijken, en ik was niet de enige. Tenslotte doorgereden in de richting van Ficuzza waar ik morgen met een wandeling wil beginnen. (203 km).

Het Parco Archeologico di Monte Iato

De overnachtingsplek waar de parkwachter mij op geattendeerd had was inderdaad schitterend. Van grote hoogte keek ik uit over een vallei waarin veel landbouw bedreven werd.

Gelijk ’s ochtends maar gelijk naar het begin van het park gereden om daar een toegangskaartje te kopen. Maar kopen hoefde niet; de toegang was gratis. Twee meisjes legden mij uit wat ik op het vier kilometer lange pad zou tegenkomen. Ik wilde gelijk op pad gaan maar er werd een waarschuwende wijsvinger opgestoken: niet zonder water de heuvel op. Het is weliswaar nog niet heel erg warm maar zo vol in de zon lopen vraagt om veel water drinken.

Het ontoegankelijke aardbevingsgebied

Vandaag rijd ik in de ochtend naar het stadje Salemi toe met een bijzonder maar verwarrend museum. Daarna wil ik een paar plekken bezoeken in het aardbevingsgebied van 1968 dat nog levendig is mijn geheugen staat. Maar helaas onbereikbaar. (78 km).

Salemi

Vanochtend rijd ik naar het stadje Salemi. Het stadje werd door het Siciliaans verkeersbureau betiteld als het mooiste stadje van Sicilië. Dat is nou wel weer overdreven maar voor een keer was de gunstige beoordeling door het verkeersbureau in grote lijnen terecht. De buitenwijken zijn niet heel verrassend maar de oude binnenstad verbergt veel mooie plaatsen.