Jerez de la Frontera
Vandaag op de 44e dag van de Camperreis Spanje reis ik in een klein uur naar Jerez de la Frontera. De hele dag verblijf ik in die sfeervolle stad waar ik terecht kom in een Flamenco-café, de Tio Pepe bodega, de stad doorkruis en tenslotte de grote processie van Goede Vrijdag tijdens de Semana Santa meemaak. Een overladen programma maar ik had er geen minuut van willen missen.
Ik word vanochtend wakker van de regen. Maar als ik de weer-app raadpleeg zie ik dat het spoedig zal opklaren en als de zon doorbreekt rond 09.00 uur ga ik op weg naar Jerez de la Frontera. In de gidsen heb ik gelezen dat het niet zo een bijzondere stad is (niet veel bezienswaardigheden) afgezien van het feit dat de stad het centrum is van de productie van sherry wijnen.
Voordat ik naar Jerez rijd moet ik nog even het gebak afleveren bij de mensen die mij gisteren zo goed en geduldig hebben geholpen bij het moeizaam keren van de auto op een steile helling. Als ik voor het hek van hun huis sta komt de man die me gisteren geholpen heeft naar buiten met een verbaasd gezicht. Ik zeg hem in mijn beste Spaans dat ik hem kom bedanken voor de hulp van gisteren. Dan komt er een grote lach op zijn gezicht en zegt hij dat dat niet had gehoeven maar hij neemt het in dankbaarheid aan en bedankt me met een omhelzing.
Ik wil weg gaan maar dat gaat niet zo maar. Ik moet even binnen komen om naar de verbouwing te kijken waar hij mee bezig is. Hij is werkelijk een krot aan het opknappen en het doet me erg terugdenken aan de tijd toen ik mijn huis, dat door vrienden en familie eveneens als een krot werd bestempeld, aan het verbouwen was. Ik probeer dat duidelijk te maken, wat maar half lukt, en wens hem en zijn zonen veel succes verder met de verbouwing.
Reacties