Camperreis Schotland dag 8: Van Achosnich naar Bunessan

Het eiland Mull en Tobermory

Vandaag op de 8^e dag van de Camperreis Schotland vertrek ik vroeg om het veer van Kilchoan naar Tobermory op het eiland Mull te halen. De overtocht wordt door de sterke wind een aparte ervaring. In Tobermory bekijk ik eerst het gezellige vissersplaatsje en dan ga ik op weg naar het uiterste westpunt van het eiland. Ik wil daar op Iona het bekende Iona klooster bezoeken. Maar dat zal ik vandaag wel niet halen. De route erheen bestaat geheel uit single track roads. Dus het schiet niet erg op. Maar dat is niet erg. De route is ook hier weer heel erg mooi en er is genoeg te zien onderweg. Bovendien werkt het weer mee. Dat wil zeggen het regent niet de hele dag.

De overtocht naar Mull

Vanochtend al om 7.00 uur opgestaan. Er was een kristalheldere lucht en de zon scheen dus volop. Dus eerst een stukje in de buurt van de bus gelopen. Daarna ontbijt en om 8.00 uur ben ik vertrokken in de richting van de haven van Kilchoan om daar het veer te nemen naar het eiland Mull. Het was maar een kort stukje rijden naar de haven. Daar kwam ik er achter dat de eerste veerboot rond 9.45 uur zou vertrekken. Dat was niet erg want in een haven is altijd veel te zien.

Op de pier kwam ik een Engelsman tegen die ook vier weken door Schotland aan het toeren was. Naar hij vertelde was hij al 20 jaar geleden gepensioneerd. Hij had vroeger een kleine garage maar toen hij 50 was vond hij het welletjes. Verkocht zijn huis en kocht een paar huizen in Portugal. Nu verkoopt hij die huizen weer en wil in de toekomst meer door Europa reizen zolang de gezondheid het toelaat.

De veerboot is maar klein. Er passen slechts 10 auto’s op. De overtocht duurt maar een half uur maar gaat wel voor een stuk over een wilde baai. De kleine boot voert een ware zeeslag met de golven en schommelt hevig. Er wordt al iemand zeeziek. Als ik naar het benedendek kijk waar de auto’s staan vrees ik het ergste. Door de grote hoogte van de bus staat hij echt te wankelen op zijn banden. De kaartverkoper ziet mijn bezorgdheid en stelt mij gerust dat alles goed komt. En dat blijkt ook het geval te zijn.

De overtocht kost iets meer dan £ 15,00. Maar de kaartverkoper heeft niet terug van een groot bankbiljet. Met een tientje en ongeveer 3 pond aan kleingeld is hij al dik tevreden. De rest mag ik volgende keer betalen als ik terugkom. Heel wat anders dan in Nederland waar ze je waarschijnlijk over boord zouden gooien.

Tobermory

Tobermory is een leuk vissersplaatsje met vele kleurrijk geschilderde huizen langs de haven. Het is nog vroeg en er zijn niet veel mensen. Maar de grote parkeerplaats met grote vakken voor bussen doen vrezen dat het later wel drukker zal worden.

Na wat rondgewandeld te hebben en boodschappen gedaan te hebben, loop ik terug naar de bus. Het is inderdaad wat drukker geworden. Er stopt een bus waaruit een groep oudere dames kwetterend naar buiten komt. Ze prijzen de dag met het mooie weer. En net als ze dat tegen elkaar zeggen barst er een stortbui los. Maar de plastic kapjes en capuchons gaan op en men blijft beweren dat het een ‘lovely day’ is en dat ze het zo treffen met dat fijne Britse klimaat. Tja, met zoveel optimisme denk ik dat ze de Brexit ook wel zullen doorkomen.

Na de upload van mijn website ga ik op weg naar het westen van het eiland. Het einddoel is het eiland Iona waar ik het gelijknamige klooster wil bezoeken. Ik wil dat omdat hier ooit het wereldberoemde  ‘Book of Kells’ geschreven is dat qua illuminatie onovertroffen is.

Het eiland Mull kent alleen maar single track roads. Maar inmiddels ben ik er aan gewend en kan ik de breedte van mijn wagen behoorlijk goed inschatten. Ook hier weer zijn er vele uitwijkhavens die in combinatie met beleefde Britten er voor zorgen dat er geen problemen ontstaan. Slechts een enkele keer moet ik een paar meter terugrijden.

Glengorm Castle

Ik begin met een bezoek aan het Glengorm Castle. Een groot estate met vele erbij behorende boerderijen waar schapen en koeien worden gehouden. Het kasteel zelf is volgens mij niet zo heel oud. Ik schat dat het stamt uit de 18^e eeuw naar de architectuur te oordelen. Het kasteel functioneert inmiddels als hotel.

Daarna rijd ik een heel lang stuk langs de kustweg met vele mooie uitzichten. Ik kom bij Calgary Bay aan dat het enige zandstrand heeft op het eiland. Het is inderdaad een heel mooi breed strand. Maar de zee is er te koud om er lang te kunnen zwemmen; ook in de zomer lukt dat niet.

Weer gaat het verder en ik rijd langs het ene mooie uitzicht na het andere. Onderweg moet ik een aantal keren stoppen voor schapen en koeien die de weg in beslag genomen hebben en totaal niet bang zijn voor mens en auto.

Ik probeer foto’s te maken en dat doe ik ook maar het ergert mij dat ik met de foto’s niet echt tot de kern van het landschap kan doordringen. Enerzijds is het landschap eentonig (heel veel groene bergen en heuvels, zee, rivieren, dorpjes en veel schapen). Dat kan ik wel vastleggen. Maar anderzijds zitten er veel nuances in het landschap en roepen ze zo veel verschillende gevoelens op. En juist dat krijg ik niet te pakken met de foto’s. Veel oefenen denk ik dan maar.

Uiteindelijk kom ik rond 18.00 uur in Bunessan aan. Ook weer een klein vissersdorpje en ik vind er mijn overnachtingsplek aan de rand van de natuurlijke haven. Veel activiteit is er niet. Dan ga ik wat uitgebreider koken en natuurlijk de blog bijwerken. Morgen dus naar Iona waar ik me veel van voorstel.