Dag 03:  Van San Rocco al Porto naar Orta Frosinone

Weer een lange reisdag

Vandaag is het gelukkig droog en ik ben gevorderd tot ca. 150 km vanaf Napels en heb mijn overnachtingsplek gevonden bij het kerkhof van Orta Frosione. (549 km)

Luc de vrachtwagenchauffeur

Gisteren na het schrijven van de blog heb ik nog een beetje buiten rondgelopen. Het was zowaar droog geworden. Als ik buiten van de droge avond geniet komt er rond 22.00 uur een vrachtwagen de parkeerplaats oprijden. De chauffeur parkeert zijn wagen in de nabijheid van mijn camper en stapt hevig geagiteerd uit zijn truck. Hij blijkt een circa 35-jarige Fransman te zijn en is behoorlijk van de kook. Wat een rot dag, al dat vrachtverkeer, niet acceptabel zo veel files, waarom moeten alle wegen tegelijk gerepareerd worden, het is geen doen om zo chauffeur te zijn, veel te veel uren gereden en gewacht.

Als hij wat gekalmeerd is zeg ik dat ik vergelijkbare ervaring had. Gelukkig blijkt hij redelijk goed Engels te spreken maar uiteraard met de charmante Franse invloed op de uitspraak van de woorden en het altijd verkeerde accent dat Fransen plegen te leggen.

Nu moet hij nog de truck verzorgen en dan nog eten klaarmaken en weer naar bed om morgen vroeg weer te vertrekken. Ik bedenk me dat ik nog de helft van mijn ovenschotel over heb en bied hem die aan. Maar nee, hij zal zelf wel wat verzorgen. Toch bedankt. Maar als ik het een tweede keer aanbied, geeft hij snel toe en zegt graag gebruik te maken van mijn aanbod.

Binnen drie minuten zitten we in mijn camper om zijn portie op te eten. Wijn? Nee, toch maar niet tijdens werktijden. Als hij gegeten heeft komt hij nog een keer terug op de omstandigheden waarin hij zijn beroep moet uitoefenen. Hij is ruim 10 jaar chauffeur en jaren geleden was het nog een prachtig beroep. Niet zo heel druk en veel vrijheid. Maar nu… De doorgaande wegen zijn overvol, zeker als ze aan het repareren zijn. Van de planningen komt tegenwoordig bijna niets terecht. Bijna iedere dag heeft hij overleg met het hoofdkantoor om te beslissen welke wijzigingen er nu weer in de route aangebracht moeten worden.

Twijfels over de toekomst

Hij is druk aan het overwegen of hij nog wel zo door wil werken als chauffeur onder deze omstandigheden. Ik zeg hem dat als hij veranderen wil het wellicht verstandig is om dat nu te doen, nu werkgevers zitten te springen om nieuw personeel. Dat biedt perspectief: salaris, bonussen en omscholingsmogelijkheden.

Hij beaamt het. Bovendien speelt er nog een andere zaak mee zegt hij. Hij is getrouwd en heeft in maart vorig jaar een dochter gekregen. Hij is internationaal chauffeur hetgeen inhoudt dat hij vrij vaak 7 tot 10 aaneengesloten dagen onderweg is. Hij vindt het steeds moeilijker om vrouw en kind achter te laten voor zo een lange tijd.

Ik zeg hem dat dat een reden te meer is om verandering te overwegen. Je krijgt maar één keer de kans om je kind te zien opgroeien. Een tweede kans komt er nooit meer. Dat raakt hem zo te zien. Hij kijkt wat weg en als hij weer tot zichzelf komt zegt hij het nu echt eens serieus met zijn vrouw te zullen overwegen.

Kort na het eten verdwijnt hij weer naar zijn truck om voldoende nachtrust te krijgen. De volgende morgen als ik opgestaan ben en naar buiten loop zie ik een zakje aan de buitenspiegel hangen met daarin twee brioches die Luc vanochtend snel in de nabij gelegen supermarkt heeft gekocht. Hij dankt me nog een keer voor het eten en het gesprek en wenst me verder een goede reis toe.

Verder op weg richting Rome

Rond 9.00 uur vertrek ik weer verder richting het zuiden. Het is vandaag helemaal niet druk. Wellicht heeft Luc het verkeer van de weg afgescholden. Het gaat voorspoedig tot enkele tientallen kilometers voor Firenze. Daar blijkt de weg afgesloten te zijn omdat ze hier weer alle tunnels en wegen aan het restaureren zijn. Ook is de weg die direct naar Rome leidt niet toegankelijk.

Weer een omweg

Ik word door TomTom, die het bericht al ontvangen had, via een omweg verder op pad gestuurd. Maar die omweg gaat door onmogelijk smalle straatjes en eindigt ergens bij een weiland. Zoek het verder zelf maar uit. Dat doe ik door een alternatieve tussenstop in te vullen. En kijk aan, de route leidt mij nu over waarschijnlijk een andere snelweg die helemaal niet druk is. Ook kan ik gewoon om Rome heen reizen.

Sweet memories

Het landschap is inmiddels veranderd. Het saaie vlakke landschap maakt plaats voor de Florentijnse heuvels met de kenmerkende Cipressen en Pijnbomen. Ik rijd door Toscane en Umbrië en kom langs afslagen waar de verkeersborden de weg wijzen naar tal van plaatsen die ik eerder tijdens mijn reizen bezocht en tijdens mijn langer verblijf in Siena: Pistoa, San Gimignano, Volterra, Lucca, Chiusi. Even veel plaatsen als goede herinneringen.

Voor de rest van de reis loopt de tocht voorspoedig en ik kom zelfs verder dan Rome. Ongeveer 150 km van Pompeï dat ik morgen wil bezoeken. Ik vind mijn overnachtingsplaats naast een kerkhof nabij Fosinone. Het is inmiddels al 20.00 uur. Dus snel koken en deze blog schrijven. Na nog wat gelezen te hebben in Pirandello (fantastisch) val ik al rond 22.30 uur in slaap.

Delen met je netwerk?
(Visited 97 times, 1 visits today)