Dag 04: Van Orto Frosione naar Lagonegro

Scafi Pompeï

Het hoogtepunt van de dag was op afstand een bezoek aan de opgravingen van Pompeï. Wat groot, wat mooi, en waar kun je je het Romeinse leven beter voorstellen dan hier. Diep onder de indruk. (280 km).

Op weg naar Pompeï

Vanochtend, ondanks het vroeg naar bed gaan gisteren, toch vanochtend pas rond 9.00 uur vertrokken. Dat betekent dus dat ik een lange nacht heb kunnen doorslapen. Na ontbijt, schoonmaken en afwassen ben ik op pad gegaan. Het is vandaag zonnig en af en toe wat sluierbewolking met in de middag een temperatuur van 17 C. Mij zul je dus niet horen klagen over het weer.

De onzekere toekomst van de Vesuvius en omgeving

Het begint met een tochtje van ca. 150 km naar de Scavi Pompeii ten zuiden van Napels. Reeds tientallen kilometers voor Pompeï zie je de majestueuze Vesuvius uit het lage land oprijzen. Het is ondanks zijn mooie profiel een beangstigende vulkaan. Er is weer sprake dat hij kan gaan uitbarsten maar wanneer en met welke intensiteit is nog een groot geheim waar de geleerden het niet over eens zijn. Het meest zwarte scenario is dat het een zo sterke uitbarsting zal zijn dat een gedeelte van de berg instort en in de zee terecht zal komen waardoor er een tsunami zal ontstaan. Dat zal een regelrechte ramp zijn omdat de tsunami zich dan uiteindelijk door de straat van Gibraltar zal moeten heen persen. Toch maar geen tweede huisje kopen in Napels.

 

Hoe je Pompeï wèl moet bezoeken; dus niet zoals ik

Vóór mijn vertrek had ik via het internet al een kaartje geboekt. Maar de waarschuwingen op de website doen vermoeden dat het hels druk zal zijn. Op zondag is er zelfs helemaal geen toegang meer mogelijk. Liever was ik natuurlijk op een doordeweekse dag gegaan. Maar dan moet ik dus twee dagen wachten en dat vind ik te veel tijdsverlies.

Via de snelweg is de opgravingssite makkelijk te bereiken. Je gaat van de snelweg af en je bent er binnen 5 minuten. Ik kom er aan rond 12.00 uur. Parkeren kan je bijna voor de deur ook al moet je daar wel 16 Euro voor betalen. (Entree was 22 Euro). Eerst wil een medewerker mij een overnachting op een camping aansmeren maar ik sta er op dat ik alleen maar wil parkeren. Verontwaardigd gezicht.

Het blijkt eigenlijk helemaal niet zo druk te zijn als ik vreesde. Ik kan met mijn digitaal kaartje gewoon doorlopen en voor een audiobegeleiding hoef ik ook maar een paar minuten te wachten. Als ik de kaart bestudeer blijkt de opgraving veel groter te zijn dan ik dacht. Ook zijn er veel meer gebouwen te bezoeken (ruim 150) dan ik van te voren kon bedenken. Eigenlijk heb ik het een beetje ondermaats voorbereid.

Voor degene die in de toekomst er heen wil gaan raad ik uiteraard naast een ticket ook het boekje Pompeij in de bookshop aan te schaffen. Er zijn echter heel veel boeken met dezelfde titel. Dus je moet de uitgave hebben van brief guide artem van Massimo Osanna. Dat boekje geeft een duidelijke route weer langs de hoogtepunten en geeft beknopte informatieve beschrijvingen. Helaas beschikte ik hier niet over en ik moest het met de audioguide doen die op zich ook goed was. Maar het boekje is handiger.

Enkele indrukken

Het zit me allemaal te vers in het geheugen om er wat verstandigs over te zeggen. Ik moet het allemaal een beetje laten bezinken en er over nalezen. Wat in ieder geval als een paal boven water staat is dat je een heeeeel goed beeld krijgt van het Romeinse leven in die tijd.

Zoals iedereen wellicht min of meer weet is in 79 na Chr. de nabijgelegen Vesuvius plotseling en hevig uitgebarsten. Als gevolg van die uitbarsting is in enkele uren tijd Pompeï bedekt door een meters hoge aslaag waardoor het voor veel bewoners te laat was om weg te vluchten. Aan veel zaken is nog te zien dat mensen met grote haast hun huis hebben verlaten om het vege lijf te redden. Niet iedereen is daarin geslaagd en het is dus net of je een momentopname te zien krijgt van het dagelijks leven in die tijd. Inclusief de gipsafgietsels van mensen die plotseling door de asregen overvallen zijn en geen tijd meer  hadden om te vluchten, zich vaak bewust zijnde van hun laatste momenten in het leven.

Het stadspatroon is door die plotselinge eruptie nog duidelijk te herkennen: een eenvoudig stratenpatroon met de diepliggende wegen en de hoge trottoirs. Centraal ligt het forum met andere overheidsgebouwen waaronder een gerechtsgebouw en tempels. Het woongedeelte van de stad vond ik het meest interessant: brede en smalle straten, eenvoudige huizen van arbeiders en ambachtslieden (bakkerij, smederij een snackbar avant la lettre) en ook veel huizen van de rijkere inwoners. Sommige huizen zijn nog heel goed bewaard gebleven inclusief de rijke versiering met fresco’s die goed bewaard zijn gebleven. Indrukwekkend vond ik: the house of the tragic poet, de gipsen afgietsels van de bewoners die om het leven zijn gekomen, het huis van de Vettii en de Stabian baths.

Het is jammer, maar er zal wel een reden voor geweest zijn, om veel muurschilderingen en ander materiaal over te plaatsen naar een museum in Napels waar het helaas zonder context tentoongesteld wordt.

Ik vind het jammer dat ik dit bezoek zo slecht heb voorbereid omdat ik in het eerder genoemde gidsje zie dat ik nog heel veel moois gemist heb. Wellicht op de terugweg nog eens op herhaling gaan.

Rond 17.00 uur heb ik Pompeï weer verlaten en omdat het nog vroeg is en er o.a. door de vrije zondag geen vrachtwagens op de weg zijn, rijd ik nog ca. 150 km verder naar het zuiden om een eventuele uitbarsting van de Vesuvius vóór te zijn. Dat is gelukt.

Bij een wille keurige afrit ga ik van de snelweg af en vind ik in een dal een mooie overnachtingsplek. Blog schrijven, koken en eten en de dag is al weer voorbij.