Camperreis Ierland: Dag 16: Van Glenbeigh naar Slea Head

Langs de kust van het schiereiland Dingle

Ik vertrek laat in de ochtend naar weer een noordelijker schiereiland: Dingle. Daar reis ik via het mooie strand Inch Strand, Minard Castle en Dingle naar Slea Head op het uiterst westelijke punt van dit schiereiland. (82 km).

Veel wind, bijna storm

Het heeft vannacht hard gewaaid en ik werd wakker van de schuddende bus. Ik kon moeilijk weer in slaap vallen maar uiteindelijk lukte dat met als gevolg dat ik vanochtend relatief laat wakker werd. Na ontbijt eerst het vuile water geloosd en vers water ingenomen, afval verwerkt, de was gedaan en de binnenkant een beetje schoon gemaakt. Rond 11.30 uur ben ik vertrokken naar het beginpunt van route 7 die mij over Dingle Peninsula zal voeren.

Inch Strand

Het waait nog steeds hard met af en toe fikse regenbuien. Mijn eerste stop is bij het Inch Strand. Een mooi breed strand en de witgekopte golfen maken indruk. Het valt me op dat er enkele campers op het strand staan. Mooi voor de betreffende camperaars natuurlijk maar er staan veel bordjes dat dat verboden is. Tja, zo werk je hard mee aan de toch al groeiende kritiek op het vaak asociaal gedrag van deze toeristen.

Iets verderop had ik een wandeling gepland vanaf Anascaul Lake. Het leek mij een mooie wandeling maar de vele regenbuien en de straffe wind maken het voor mij niet aantrekkelijk. Ik ben nog niet Iers genoeg geworden want de ras-Ieren lopen glunderend van geluk hun wandelingen en laten zich niet uit het veld slaan door, wat ze zeggen, ‘sometimes a mild shower’. Amme hoela dit vind ik dus echt geen ‘mild shower.’

Minard Castle

De volgende stop betreft Minard Castle. Op het internet leek mij dat een heel mooi kasteel met een interessante geschiedenis maar nadat ik via verdacht smalle wegen bij het Minard Castle aankwam bleek er niets van te kloppen. Nader speurwerk leerde mij dat de door mij gevonden informatie betrekking had op een gelijknamig Schots kasteel.

Het Ierse Minard Castle heeft een minder uitgebreide geschiedenis. Het is gebouwd vlak voor de oorlog tegen Engeland. Enige tijd na de voltooiing van het gebouw kwam Cromwell naar Ierland om daar het land aan Engeland te onderwerpen. En dat ging niet op een zachtzinnige manier.

Het gevolg ervan was o.a. dat het kasteel met uitzondering van een toren geheel gesloopt werd door het leger van Cromwell. Er was vandaag dus niet veel meer te bewonderen. De locatie was evenwel prachtig: vlak aan zee gelegen met een soort duinen van door de zee gepolijste rotsen die soms een diameter van een meter hadden.

Dingle

De voorlaatste stop betreft Dingle. Het is een leuk vissersstadje dat door veel toeristen bezocht wordt in de zomer. Maar anders dan andere toeristenplaatsen hebben ze het hele platte toerisme buiten de deur weten te houden. Er zijn veel kunstnijverheidswinkels die mooie objecten verkopen en het aantal winkels met mooie wollen producten is  bijna niet te tellen.

Ik maak van de stadswandeling gebruik om ook mijn boodschappen te doen. Daarna doe ik de laatste etappe voor vandaag.

Slea Head

Ik rijd naar Slea Head op het meest westelijke punt van het schiereiland. Ondanks het feit dat dit punt in bijna alle reisgidsen staat vermeld is het er absoluut niet druk. Er is weinig verkeer en op de uitkijkpunten ben ik vaak de enige toerist.

Ik besluit op een van deze uitzichtpunten de nacht door te brengen. Zodra ik mijn camper parkeer wordt ik begroet door een zwerm meeuwen en hun piepende jongen. Ik vermoed dat die vogels hier in het hoogseizoen flink gevoerd worden door de toeristen want ze zijn absoluut niet schuw. Ze zijn teleurgesteld dat ik ze niet uitgebreid ga vetmesten en maken dat kenbaar door veel te krijsen of chagrijnig voor zich uit te staren.

Het waait nog steeds hard: windkracht 5 en vannacht wellicht windkracht 6. Nu ben ik niet zo een groot liefhebber van veel wind maar hier zo vlak aan de kust is het wel heel imponerend. Dus toch maar blijven.

Vanuit mijn zithoek kijk ik breeduit over de woeste oceaan. Ik schrijf mijn blog maar iedere keer als ik weer naar de oceaan kijk is het weer een geheel ander gezicht. Het varieert van een grijze zee, een diffuse lichtgrijze horizon en een loodgrijze hemel tot een totaal loodgrijs panorama.

Ik kan er geen genoeg van krijgen en blijf zitten schrijven en kijken tot het donker wordt. Daarna nog even podcast beluisterd. De huidige podcast gaat over Berlijn; hoe de muur ontstond tot de val van de muur en de moeizame eenwording van west- en oost Duitsland. Erg verhelderend en tal van details die ik al weer vergeten was komen weer naar voren. Destijds kwam ik relatief vaak in Berlijn met vragen die toen nog niet beantwoord konden worden. Nu van een afstand in tijd worden die vragen alsnog beantwoord.