Dag 06: Van Ceramida Pellegrina naar Gaggi

Vier garages van binnen bekeken.

Ik heb inmiddels een reistraditie opgebouwd die bestaat uit veel regen en vrijwel altijd een pechgeval. Zoals ook op deze reis. Deze dag staat in het teken van een buitje, regen en heel zware regen en in het oplossen van het trilprobleem van de camper. Geen opwindend mooie dag dus. (135 km)

Ik heb overnacht op een mooie plek aan zee in Ceremida Pellegrina. Maar van het uitzicht viel niet veel te genieten. Het stroomde van de regen en de kleuren buiten beperkten zich tot grijs in een heleboel tinten. Door het lawaai van de harde regen op het dak kwam er van slapen niet veel terecht. Dus veel gelezen in Pirandello. Ieder verhaal is een juweeltje van karakterbeschrijving.

Eerste garage

De volgende dag op weg naar een bandencentrum niet ver van mijn overnachtingsplaats verwijderd om de banden te laten balanceren. Ik had het adres van dit bandencentrum gevonden en uitgezocht vanwege de associatie die de naam van het bedrijf heeft met de goede Nederlandse bandencentra. Maar helaas toen ik er aankwam bleek het bedrijf een morsig nerinkje te zijn in een achterafstraatje met heel veel oude banden op het stuk grond naast de ‘garage’. De jongen die er stond moest zijn broer bellen die eigenaar was en na een paar minuten kwam hij met gierende banden de hoek  om rijden.

Nadat ik het probleem had uitgelegd via de vertaalfunctie van Google Translate, moest hij helaas melden dat de apparaten die hij beschikbaar had niet groot genoeg waren voor de banden die ik wilde laten uitlijnen. Maar hij had een adres een paar kilometer verderop waar ze me ongetwijfeld konden verder helpen.

Tweede garage

Daar aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door een man die als een ware ‘padre’ zijn drie werknemers instrueerde en constant controleerde of alles goed ging. Bij de linker voorband bleek het probleem te zitten. Een paar loodjes er bij geslagen en het probleem zou wel opgelost zijn. 10 Euro bedroegen de kosten.

Toen ik op pad ging en op de snelweg terecht kwam begon het probleem zich toch weer voor te doen als ik harder dan 70 km/h ging rijden. Er is dus meer aan de hand. Ik besluit om naar een officiële Fiat dealer te gaan. Maar de dichtstbijzijnde (ik was al bijna bij de veerpont) bleek iets ten zuiden van Messina te liggen.

Oversteek en eerste ervaring met Messina

Dus eerst met het veer naar de overkant van de Straat van Messina. Ik had geen kaarten geboekt omdat ik gehoord had dat je via het Telepas poortje (automatisch tolgelden betalen) zo de boot op kon rijden. Dat was gelukt maar als je denkt dat je dan snel de veerboot op kunt rijden dan heb je het mis want je moet nog een heel stuk door het havengebied rijden en de route was slecht aangegeven. Uiteindelijk de veerpont opgereden en in een kwartiertje ben je in de haven van Messina. Men is al tientallen jaren aan het bakkeleien of er een brug moet komen en hoe die dan ontworpen moet worden.

Als je van de pont de stad in moet rijden kom je in een ware mobiliteitshel terecht. Druk, druk, druk en heel smerig. Rijstroken zijn er bijna niet dus iedereen rijdt maar daar waar geen andere auto’s zijn. Parkeren doen de Sicilianen ook niet moeilijk over; dubbel parkeren is gebruikelijk en nog een derde laag er bij moet ook kunnen ook al wordt het rijdend verkeer geblokkeerd daardoor. De Siciliaan maakt van zijn hart geen moordkuil en scheldt en toetert er flink op los.

Derde garage

Uiteindelijk kom ik bij de Fiat dealer aan. Ik wordt vriendelijk ontvangen en men wil gelijk aan de slag gaan. Als een ware kunstenaar weet de monteur mijn camper (met aan beide kanten slechts 5 cm ruimte) te wringen tussen twee palen waar de hefstangen zitten. Ik doe het hem niet na. Met twee man gaan ze aan de slag maar merken dan dat de hefstangen niet lang genoeg zijn. Er weer uitrijden dus. Dan maar even proberen met de handkrik maar dat lukt maar voor een gedeelte. Wel komen ze er achter dan er waarschijnlijk iets aan de hand is met de schokbreker voor; hij knakt en er zit een beetje speling in. Maar in deze garage kunnen ze er niets aan doen omdat de hefbrug niet werkt.

De controller die een beetje Engels spreekt gaat zich er mee bemoeien en hij biedt aan om een collega-dealer te bellen die wel over de geschikte apparatuur beschikt. Ik kan morgen om 8.30 uur de auto daar brengen. Wat ik verschuldigd ben? (2 uur werken met twee man). Niets. Ze kennen hier waarschijnlijk geen inspanningsverplichting maar alleen een resultaatverplichting en het resultaat was dus nul en dus de rekening ook. Dan maar uit de voorraadkast stroopwafels en paaseitjes gepakt om die te geven. Op mijn reizen komen stroopwafels in dit soort gevallen altijd goed van pas.

Vierde garage

35 km verder naar het zuiden gereden naar Taormina waar de collega-dealer zit. De vriendelijke en gedistingeerde baas van het bedrijf (sigarettenpijpje, fraai verzorgde dunne snor, en veel gebaren en continu ‘prego, prego’ roepend) laat mij zien waar ik morgen om 8.30 uur moet parkeren. Benieuwd wat her resultaat zal zijn.

Tenslotte doorgereden naar Gaggi waar ik rond 17.00 uur aankom. Geen puf meer om nog wat rond te lopen, dus koken, eten, blog schrijven, lezen en slapen.