Een onverwacht dagje strand

Vanochtend rijd ik naar Kasteel Tjoloholen en rijd ik verder naar de kust om nabij Falkenberg de middag en de avond aan het prachtige Strea-strand door te brengen (96/9.294 km).

Kasteel Tjoloholen

Ik weet niet of ik het aan de nabijheid van de kerk te danken is maar ik heb tegen mijn gewoonte in wel 8 uur achter elkaar slapend doorgebracht. Luna werd er ongeduldig van en maakte me wakker rond 8.00 uur.

We reden na ontbijt en wandelen ongeveer 30 km naar Kasteel Tjoloholen. Wat een merkwaardig kasteel. Eens was het in Zweedse handen maar rond 1900 is het kasteel (of liever gezegd de ruïnes ervan) in het bezit gekomen van een zeer welgestelde Britse familie die besloot om het hele kasteel opnieuw op te bouwen.

Britten laten zelden hun roots in de steek. En ook in dit geval is daar sprake van. Het kasteel werd geheel en al opnieuw opgebouwd en overduidelijk is de Tudorstijl te herkennen in het nieuwe kasteel.

Te veel drukte

Nu ben ik toch wel echt in het drukke zuiden aangekomen, Het was wel even wennen met veel ergernis. Maar de dag is gelukkig toch positief afgesloten (147/9.198 km).

Trollhättan

Rond 9.00 uur ben ik via Vanersborg vertrokken naar Trollhättan. Trolhättan blijkt een behoorlijke stad te zijn en staat bekend om zijn kanaal dat de Noordzee (Kattengat) verbindt met met het Vanermeer.

Trolhättan was vroeger een belangrijke industriestad (o.a. Saab werd daar gefabriceerd). Maar men is van de maakindustrie overgestapt naar hightech. Bovendien is Trollhättan een belangrijk begrip voor de Scandinavische filmindustrie. De stad wordt liefkozend Trollywood genoemd.

Ik zal jullie er voor sparen om nog eens over de sluizen te beginnen. Dat kennen we zo langzamerhand wel. Wel had ik eerder gelezen dat de stad en de regio zich aan het sterk maken zijn om de innovatieve kracht van stad en regio te vergroten. En daar werd ik toch wel aangenaam verrast.

Tegenover het oude kanaal is in oude bedrijfsgebouwen en nieuwbouw een hele wijk uit de grond getrokken onder de naam Innovatum Science Center om bedrijven interdisciplinair te laten samenwerken om zo tot vernieuwing te komen. Er wordt meegedaan door de overheid, de financiële wereld, tal van bedrijven en scholingsinstituten, kunstenaars, musea en overige kenniscentra.

Nog een dagje waterbouwkunde

Ook vandaag bezoek ik nog twee mooie en interessante sluizencomplexen. Één is er wel heel bijzonder. De sluizen liggen in het Dalslandkanaal (122/9.051 km).

Billingsfors sluss in het Dalslandkanaal

Ik rijd eerst ca. 30 km naar Bengtfors, een redelijk groot stadje met het grootste openluchtmuseum van Zweden. Maar ik heb nu wel genoeg openluchtmusea gezien en de meerwaarde van een bezoek aan weer een verglijkbaar museum valt te betwijfelen.

Maar als ik ongeveer 5 km verder rijd kom ik in het plaatsje Billingfors aan. Daar zie ik weer een sluis naast de rijweg. Het is een van de 20 sluizen in het Dalslandkanaal. Dit kanaal is ca. 250 km lang. Slechts 12 km daarvan vormt de vaarweg door kanalen en sluizen die een verbinding vormen tussen de diverse meren die dus een routelengte beslaan van 238 km.

Ik stap uit om wat foto’s te maken maar ik wordt aangesproken door een jonge brugwachtster. Of ik met de brug omhoog getild wil worden, zo nee dan even van de brug afstappen want de brug gaat open om een schip door te laten dat later door de sluizen geschut moet worden.

Dagje waterbouwkunde

Vandaag reis ik weer verder door naar het zuiden. De uitgezette route wekt bij mij geen hoge verwachtingen. Maar zoals zo vaak komt dat niet uit. Ik ben langere tijd aanwezig bij de sluizen van Orje in het Haldenkanaal (140/8.929 km).

Brunskog kyrka

Het is gelukkig weer droog geworden en voor de middag wordt zelfs zon en 20C voorspeld. Dus ondanks de lage verwachtingen ten aanzien van de route voor vandaag ga ik toch met een opgeruimd gemoed op weg.

De eerste halte ligt al in Brunskog. Daar ligt, uiteraard weer aan een meer, een relatief grote kerk. Hij is in 1972 door blikseminslag afgebrand maar men is gelijk met de herbouw begonnen en in 1975 stond hij weer in volle glorie te blinken. De kerk is geheel in de oorspronkelijke staat herbouwd.

Slecht weer en toch weer veel moois gezien

Ik reis verder naar het zuiden en merk dat ik het stille noorden aan het verlaten ben. Jammer. Maar ik bezoek toch twee plaatsen met schitterende kerken en tegen het einde van de dag bezoek ik het huis van Nobelprijswinnares Selma Lagerlöf (144/8.789 km).

Afscheid van het mooie noorden

Vandaag wordt het slecht weer: bijna storm, slechts 14C en heel veel zware regenbuien. Ik heb niet zo veel zin vandaag want de route die ik verder naar het zuiden neem ziet er niet uitnodigend uitnodigend uit.

Ik ben gisteren begonnen met het lezen van een monografie over Anders Zorn en die heb ik vanochtend vroeg nog even uitgelezen. Toch wel een boeiende man. Maar wat ben ik benieuwd wat er van hem en van de Zweedse schilderkunst geworden was als hij zich had kunnen losweken uit de society kringen waar hij zich in begaf en de moed had gehad om de schaarse momenten van vernieuwing door te zetten. Maar ‘wat-als-vragen’ zijn zelden zinvolle vragen.