Camperreis Spanje dag 61; van Hoyos del Espino naar Toledost

Toledo

Vanochtend op de 61^e dag van de Camperreis Spanje ben ik bijna in vriesweer op pad gegaan. Het eerste gedeelte van de route door de Sierra de Gredos is indrukwekkend. De laatste 100 kilometers voor Toledo zijn een beetje saai. Maar dat was een rustige aanloop voor een overweldigend bezoek aan Toledo. Wat een mooie stad! Ik was van plan diverse gebouwen te bekijken maar ik ben niet verder gekomen dan de Kathedraal. Daarna met de bus terug naar de overnachtingsplek op een camping nabij Toledo. In tegenstelling tot de plannen zal ik nog een dag extra in Toledo doorbrengen.

Door de Sierra de Gredos

Vanochtend was het bij het wakker worden heel erg koud. 1 Graad slechts gaf de thermometer aan. Ik was gisteren bij de een na laatste zin van de post iets te optimistisch over het verschijnen van de avondzon want een uur later hoosde het weer van de regen. En dat betekent meestal dat het hoger in de bergen in sneeuw overgaat. Dat bleek dan ook vanochtend. Het was duidelijk te zien dat de sneeuwgrens een behoorlijk eind was gezakt op de bergketen waarop ik uitzicht had vanuit de bus.

Na ontbijt ben ik op pad gegaan richting Toledo. Het eerste gedeelte van de route is prachtig. Het is inmiddels helder weer geworden en de besneeuwde bergen komen volledig tot hun recht in dit mooie morgenlicht. Het landschap en de bergen zien er ongerept uit. Maar ben ik nu een zwartkijker als ik mij afvraag hoe lang dit nog zal duren? Ik sluit niet uit dat in de komende jaren dit als een wintersportgebied ontdekt zal worden en voor je het weet heeft de ski-maffia zijn tentakels uitgeslagen om zijn vernielzuchtig werk te verrichten in de natuur. In Frankrijk en Zwitserland ben ik iedere keer weer verbijsterd wat de gevolgen zijn voor de natuur in de skigebieden. Overal masten voor de stoeltjesliften en kale hellingen waar bijna geen gras meer wil groeien op de velden die in de winter dienst doen als skipistes.

Ongeveer 100 km vóór Toledo wordt het landschap vlakker en wat saaier. Veel landbouwgebied. Het ziet er naar uit dat de Spaanse boer hier met de tijd mee gaat. De grote akkers staan vol met sensoren aan de hand waarvan de boer vanachter zijn computer de grote sproeimachines (ik schat meer dan 100 meter lang) kan aansturen. Als hij een beetje state of the art machine gekocht heeft dan kan hij per 100 vierkante meter bepalen hoeveel water of spuitmiddelen hij moet toepassen. Tja vroeger was hij moe van op het land werken. Tegenwoordig valt hij met vierkante ogen in slaap achter zijn beeldscherm…

In Talavera de la Reina stop ik om boodschappen te doen. De voorraden zijn een beetje uitgeput dus er moet flink ingeslagen worden bij de plaatselijke Carrefour. Weer zo een gigantische supermarkt waar je makkelijk de weg kwijt raakt en lang aan het zoeken bent naar de producten die je nodig hebt. Maar dit keer heb ik geluk. Het lijkt wel of mijn boodschappenlijstje geschreven is in de volgorde waarop de producten gepresenteerd worden. Dus ik ben in een mum van tijd klaar. Hele opluchting want supermarkten zijn nou niet bepaald de plekken die mijn leven gelukkiger maken. Mijn boodschappenwagentje is behoorlijk gevuld maar je moet toch heel goed je best doen om de rekening boven de € 50,– te krijgen. Het is me weer niet gelukt met een kassabon van ongeveer € 45,–.

Voort weer richting Toledo. Ik zie op Google Maps dat het niet eenvoudig zal zijn om een vrije plaats te vinden waar ik kan overnachten. Dus dit keer moet ik mij overgeven aan een camping vlak bij het centrum van Toledo. Het valt alleszins mee. Helemaal niet druk en goed georganiseerd en schoon. Het verblijf hier geeft mij tevens de kans om 2 wasmachines te draaien.

 

Toledo

Ik vertrek gelijk naar Toledo nadat ik mij geïnstalleerd heb. De bus naar het centrum stopt vlak voor de camping en binnen een half uur ben ik in het hartje van de stad op de sfeervolle Plaza Zocodover. Ik had al een route opgeslagen op mijn GPS dus met een druk op de knop kan ik van start gaan met het idee om de zes kilometer lange route op deze middag uit te lopen.

Kathedraal van Toledo

Maar dat heb ik een beetje verkeerd ingeschat. Ik kom niet verder dan 600 meter want nadat ik een paar mooie straatjes doorgelopen ben kom ik aan bij de beroemde kathedraal van Toledo. En ik ben zo overrompeld door deze gigantische kathedraal dat ik er meer dan vier uur doorgebracht heb. Dat was mede te wijten aan de uitstekende audio-guide die je bij aankoop van een toegangsbewijs mee krijgt.

Wat moet ik er over vertellen? Ik kan er lang over schrijven maar daar wil ik niet te veel tijd aan besteden en een korte omschrijving doet geen recht aan dit indrukwekkende bouwwerk. Ik zie wel waar ik uitkom.

De kathedraal heeft een gigantisch vloerplan. Het is niet lang en smal zoals vaak het geval is bij gotische gebouwen maar de kerk heeft een breedte van ongeveer 60 meter en is slechts 120 meter lang. Er is een middenschip en maar liefst 2 zijbeuken aan beide kanten van het middenschip. Er zijn geen zijtransepten. Achter de gigantisch grote hoofdkapel is een dubbele omgang gebouwd en dat geeft een verbijsterend ruimtelijk effect. Meestal is het donker en smal daar maar hier is veel licht en heel veel ruimte. Doordat de omgang de kerk aan de achterkant groter maakt kunnen er geen vijf kapellen geplaatst worden, zoals gebruikelijk is, maar vijftien.

De bouw van de kerk heeft bijna 3 eeuwen geduurd. En dat is te zien. Overduidelijk is de gotiek waar te nemen maar ook de mudejarstijl is in sommige gedeelten te herkennen. De kerk is ook hier weer gebouwd op een plaats waar eerst een moskee stond, ondanks de belofte van de nieuwe christelijke machthebbers dat er met respect mee omgegaan zou worden. Het is moeilijk te verkroppen dat tot ongeveer het jaar 1000 de moslims, joden en christenen vreedzaam naaste elkaar konden leven maar dat tijdens de reconquista de katholieke koningen daar een eind aan hebben gemaakt en met bruut geweld de moslims (moren) maar ook de joden uit de stad hebben verdreven met als dieptepunt het beleid van Philips II.

Tja ik kan me goed indenken dat Karel V zich wilde terugtrekken in een klooster om aan het einde van zijn leven nog eens even goed na te denken of alles wat hij gedaan heeft welgedaan was. Als hij eerlijk zou zijn geweest had hij deze vraag negatief moeten beantwoorden.

Het verbaast mij dat er in Spanje nog met zoveel eerbied wordt gesproken over de katholieke koningen. Inmiddels is toch bekend dat ze in werkelijkheid een waar terreurbewind hebben gevoerd over de niet katholieke bevolkingsgroepen. Nou ja, wij hebben er in Nederland ook 80 jaar van mogen genieten. Het lijkt mij vrij ongepast dat je als katholiek met trots terugkijkt op dit katholieke verleden.

Maar goed, ook al is de kathedraal, net als volgens mij de andere kerken in Spanje, eerder een symbool van machtsvertoon is (gelukt) dan van piëteit (mislukt), kan ik me niet onttrekken aan het idee dat deze kathedraal een opeenhoping is van christelijk cultureel erfgoed die veel indruk maakt.

Dat komt o.a. tot uiting in het indrukwekkende meerkleurige hoog altaarretabel waaraan maar liefst 6 jaar is gewerkt. Het is te druk en te vol, en ik ben ook niet voldoende bijbels geschoold, om de juiste iconografische duiding te geven.

Aan de achterkant van dit grote altaarstuk is het bekende El Transparente aangebracht. Dit hoogtepunt van kunst uit de barok is een wervelwind van Bijbelse figuren die wel uit de muur lijken te vliegen en een toppunt van het horror vacui. Het stuk is prachtig verlicht door een hoog aangebracht venster.

Het koorgestoelte is gevuld met prachtig houtsnijwerk en een beeld van de witte madonna. De onderste houtsnijwerken vlak boven de rugleuningen van de stoelen zijn alle verbeeldingen van de belangrijke overwinningen van de katholieke koningen.

Een gigantisch grote muurschildering van de heilige Christoffel die zonder het te weten Christus op zijn schouder nam om hem een rivier te laten oversteken. Maar al doende merkte hij dat het gewicht van het kind steeds zwaarder werd tot hij bijna verdronk en er toen achter kwam dat het Christus was die de last van de aarde met zich meebracht.

Helaas, helaas, helaas de kapittelzaal was gesloten. Deze is bekend om zijn prachtige fresco’s. Wat had ik die graag gezien!

De sacristie bevat schilderijen van o.a. El Greco (de ontkleding van Christus en 16 schilderijen van de apostelen), en Goya (o.a. de gevangenneming van Christus).

In de schatkamer staat een enorm grote monstrans die alleen maar uit goud en edelstenen bestaat. In protserigheid niet te overtreffen. En uiteraard is ook een eerbetoon aan de katholieke koningen er een onderdeel van.

Tegen de kathedraal is een klooster aangebouwd. Je kunt er alleen de binnenplaats en de gaanderijen van bekijken die van (niet zo heel mooie) fresco’s zijn voorzien. De kapel van Sint Blasius, de heilige die je af kan helpen van keelaandoeningen, is wel de moeite waard. De fresco’s die in de kapel aangebracht zijn, zijn nog grotendeels in tact en prachtig van kleur.

Nadat ik bijna vier uur in deze kathedraal heb rondgelopen ben ik tot mijn eigen verbazing nog niet moe. Ik wil nog wat meer van de stad zien. Maar helaas alle kerken en musea gaan rond 18.00 uur sluiten (in Spanje zijn ze in het algemeen veel langer open). Dus dan maar weer naar het Plaza Zocodover om heel profaan van een biertje met tapas te genieten waarna ik de bus naar de camping neem alwaar ik nog profaner de was ga doen.

Na het koken werk ik deze blog weer bij en als ik de was uit de droger heb gehaald is het inmiddels rond middernacht en tijd om te gaan slapen. Mijn laatste nacht als 67-jarige.