Camperreis Spanje dag 25; van Alhama de Granada naar Mijas

Alhama de Granada

De 25^e dag van de Camperreis Spanje begint ZONNIG!!! na een behoorlijk koude nacht. Dus vroeg opgestaan en na het ontbijt het oude stadsgedeelte ingel0pen. Prachtig!!! Daarna op weg naar Mijas gegaan. Van daaruit wil ik een route rijden en eventueel als het weer het toelaat twee mogelijke interessante wandelingen maken.

Vannacht heeft het langere tijd geregend en het was behoorlijk koud. In de vroege ochtend klaart het echter op. De verwarming om 7.00 uur aangezet en dan is het binnen een half uur warm. Ik verbaas mij er overigens over dat ik zo lang kan koken en verwarmen op slechts 1 gasfles.

Ik maak gebruik van de heldere ochtend door na een snel ontbijt om 9.00 uur het oude stadje in te lopen. Gisteren was ik al door een paar straten gelopen op weg naar de winkels maar de dreigende regen nodigde toen niet uit om verder te wandelen.

Alhama de Granada

Het stadje is werkelijk wonderschoon en het is er doodstil. Het eerste uur ben ik niet meer dan 3 mensen en 6 katten tegengekomen. Een oude man die in de vestibule van zijn huis van de zon zit te genieten, een man die zijn auto wil schoonmaken en iemand die blijkbaar wel heeeel laat het cafe verlaten heeft. En de katten? Die springen net uit een afvalcontainer en doen net of ze er nooit ingezeten hebben. De een gaat verveeld op de grond liggen en de ander gaat een beetje sloom zijn vacht zitten schoonmaken.

Het centrum van het stadje is gelijk het hoogste punt en daar staat natuurlijk de hoofdkerk. Helaas is hij gesloten. Tja, zondag…. Bij de hoofdingang staat tegen de kerk een statig woonhuis van de voormalige rector. De kerk is uiteraard gebouwd op de plek waar eerder een moskee stond. Daar is niets meer van over. En zoals gebruikelijk wordt er niets vermeld over dat verleden en wordt er alleen maar ingegaan op de glorie van de Spaanse koningen waar altijd het bijvoeglijk naamwoord katholiek aan toegevoegd wordt.

Aan de achterkant van de kerk is een mooi pleintje met een fontein. Zoals gesteld, het is er doodstil en dat verhoogt de sfeer enorm. Naast de kerk is de voormalige gevangenis te vinden. In een gevelsteen wordt vermeld door welke koning deze gevangenis gebouwd is. Dat het een gevangenis is, is duidelijk te zien aan de dubbele tralies die zijn aangebracht. Een enkel traliewerk lijkt mij al genoeg want het ijzer heeft een doorsnede van zeker 5 centimeter. Iets verderop staat een oude graanschuur die vroeger een synagoge was. Daar zullen die katholieke koningen ook wel ingegrepen hebben. Het gebouw heeft dus eeuwen gediend als graanschuur voor tijden dat de stad belegerd werd en de opgeslagen graanvoorraad tegen redelijke prijzen verdeeld kon worden. Zo kon je een beleg lang volhouden.

Er staat ook een huis dat het huis van de inquisitie wordt genoemd. Maar heel eerlijk vermeldt het bord dat er nooit een inquisitierechtbank in Alhama de Granada aanwezig is geweest. Of wil men het verleden toch mooier maken dan het is?

Opvallend is dat sommige gebouwen prachtig gerestaureerd zijn. Dat geldt zeker voor het plaveisel. Door het hele dorp liggen stroken weg die gemaakt zijn van zwarte en witte keitjes in mooie patronen.

Ik dwaal nog verder door het stadje heen en kom uiteindelijk uit bij de rand van de stad boven een diepe kloof. Aan die rand staat een kerk annex klooster: de Iglesia de Carmen. Een aardige man die de kerk klaar maakt voor de dienst heet me welkom en vindt het goed dat ik foto’s maak. Sterker nog hij nodigt mij uit om vooral te flitsen om goede foto’s te krijgen waar dat elders verboden is: ‘Mejor con luz’. En ook in deze kerk is het weer een ratjetoe van stijlen maar het heeft wel sfeer. Voor degenen die Alhama de Malaga ooit willen bezoeken: aan de achterkant van de kerk, in een bijgebouw van het gemeentehuis, is een klein vvv-kantoor. Daar zijn kaarten en folders over het dorp te krijgen. Maar nu was het natuurlijk gesloten.

Vanaf het plein voor de kerk wandel ik steil naar beneden de kloof in. En via deze kloof wandel ik terug naar de bus waar ik uiteraard weer steil omhoog moet. (Ik denk dat ik mijn doel van vermindering met 4 kg lichaamsgewicht al gehaald heb in deze 3 weken). Als je vanuit de kloof omhoog kijkt dan zie je dat de huizen werkelijk op de rand van de rotsen gebouwd zijn. Daar is op zich niets op tegen maar als je tegelijkertijd ziet dat door de vele regen tal van stenen uit de rots weggeslagen zijn vlak onder deze huizen dan zou ik als bewoner toch een beetje zenuwachtig worden. Maar daar is niets van te merken. Op twee balkons staan twee vrouwen onbezorgd met elkaar te praten en te gieren van de lach.

Terug in de bus zet ik koffie (en ik drink hem natuurlijk op) en ga met de bus op weg naar Mijas. In ieder geval heb ik een mooie ochtend beleefd die ik beschouw als een overwinning op de regen.

Mijas

De route naar Mijas via Salar is heel mooi. Vooral het eerste gedeelte. De route leidt door een heuvel-/bergachtig gebied met veel fruitboomgaarden en olijfboomgaarden. Ziet er zeer welvarend uit maar het aantal verlaten en verkrotte huizen langs de kant van de weg is wel heel erg groot.

De route-aanwijzingen van TomTom zijn weer onnavolgbaar. Een afstandje hemelsbreed van ca. 40 km. leidt tot een route-advies van 320 km. Daar ga ik maar tegenin. Maar ik wordt zo geïrriteerd door de dwingende stem van de TomTom-dam dat ik moet omkeren, dat ik toch maar even kijk of de instellingen goed zijn en dan blijkt dat de route ingesteld staat op ‘vermijd snelwegen’, Als dat weer goed ingesteld is klinkt de stem van mevrouw TomTom weer een stuk aangenamer.

Als ik in Mijas aankom blijkt dat een redelijk luxe dorp te zijn. Waarschijnlijk een forensengemeente van Malaga. Aan de rand van het dorp vind ik een mooie inham met een heel fraai uitzicht. Ik ben er al relatief vroeg maar heb niet veel zin om nog verder te rijden. Bovendien is het te laat om de voorgenomen wandeling te maken. Morgen dus maar.