Camperreis Schotland dag 22: Van Kilmarie naar Flashader

Schotland

Het Noorden van the Isle of Skye

Tegen de hoop in is het vandaag, de 22e dag van de Camperreis Schotland, toch niet zo heel erg mooi weer, eigenlijk is het slecht weer. Maar de vroege ochtend zal droog zijn dus ik doe dan toch maar de wandeling die ik me gisteren had voorgenomen. Daarna rijd ik weer naar het oosten van het eiland en daar barst de storm en de regen goed los. Er is dus vrijwel geen mogelijkheid om naar buiten te gaan. Op diverse uitkijkpunten moet je stevig op je benen staan om niet omvergeblazen te worden. Sommige wegen die leiden naar startpunten van wandelingen zijn afgesloten i.v.m. het weer. Ik heb nog wel de gelegenheid gehad om de Skye Museum of Island Life te bezoeken. Daarna ga ik op zoek naar een overnachtingsplek die ik vind in de luwte van veel struiken op een kleine parkeerplaats van een niet meer in dienst zijnde kerk.

Bij het wakker worden gelijk maar op de weer app gekeken of ik de wandeling kan maken die ik mij voorgenomen had. In de vroege ochtend zal het nog droog zijn maar gedurende de rest van de dag zal er maar liefst 36 mm regen vallen en is er een flinke wind, zo niet storm, aangekondigd. Ik vertrek na het ontbijt en ben binnen enkele minuten om ongeveer 7.30 uur bij het begin van de wandeling. De wandeling gaat van Kilmarie naar Camasunary en is ongeveer 9 km lang. Hij is niet moeilijk te lopen want hij gaat grotendeels over een karrenspoor.

Wandeling naar Camasunary

 

Wandeling naar Camasunary

Weer ben ik betoverd door de desolaatheid van het landschap en de ‘eentonigheid’ er van. Gras en heide op heuvels domineren en natuurlijk ontbreken de schapen niet. De wandeling gaat, zoals gezegd, grotendeels over een karrenspoor. Het eerste gedeelte van de wandeling gaat over platte keien met in het midden gras. Maar als ik de eerste kissing-gate door ga (een stegelke zoals we in Limburg zeggen, meestal in de vorm van een klaphek maar ook in de vorm van een eenvoudige ladder of trap over een stenen muur) veranderen de vlakke keien in losse keien en vele keren moet ik een beek kruisen door van steen naar steen te springen. Het gaat steil berg op, maar dat betekent dat die later dus weer steil omlaag gaat.

Inmiddels is het toch een beetje gaan regenen. Niet fors maar genoeg om flink nat te worden. Het landschap blijft mij obsederen. Ik weet niet wat ik er van denken moet. De schoonheid van het landschap wordt aangevreten door de verontrustende sfeer die het uitademt. Geen gebied voor mij om in te gaan wonen en dan heb ik het nog niet eens in de herfst en winter meegemaakt (alhoewel het huidige weer het klimaat van de herfst behoorlijk benadert).

Als ik terug loop heb ik de wind tegen en dus ook de regen vol in mijn gezicht en toch geniet ik er van. De heide bloeit nog een beetje en wat voor een gezond klimaat moet het hier zijn want de korstmossen groeien in vele kleuren op de keien langs de weg. Naar beneden gaan over de losse keien gaat toch een stuk lastiger. Ik kan me niet voorstellen dat een auto over deze weg makkelijk naar boven gaat maar er zijn toch sporen te zien. Als ik één ding in mijn volgende leven níét wil zijn dan is dat een autoband in Schotland.

Uiteindelijk kom ik weer terug bij de camper aan. En dan barst de regen pas goed los. Ik heb dus weer geluk gehad. De weergoden zijn mij welgezind geweest. In de bus zet ik snel hete koffie en neem ik een warme douche want ik ben flink afgekoeld door de harde wind en de regen.

Naar het noorden van Skye

Daarna rijd ik weer terug naar het oosten en kom uit in het dorp Broadford dat is gelegen aan de verbindingsweg tussen zuid en noord. Vergeleken met waar ik vandaan kom vandaag lijkt het hier wel een metropool: veel auto’s op de weg en een drukke parkeerplaats bij de plaatselijke supermarkt en… een goede internetverbinding dus ik kan mijn weblog weer opladen.

Daarna ga ik in noordelijke richting verder. Het is een mooie weg langs de oevers van de Sound of Raasay. Wat niet zo mooi is, is dat de storm behoorlijk aanwakkert en ik moeite moet doen om de camper binnen de lijnen te houden van de toch al niet zo ruim bemeten rijstroken. Maar het lukt.

De noordkust van Skye

Voorbij Portee kom ik bij een grote parkeerplaats nabij de Old man of Storr. Dat zijn iconische rotsformaties die een wandeling er heen de moeite waard maken. Niet alleen vanwege die rotsformaties maar ook vanwege het uitzicht. Maar het bergmassief is geheel verdwenen in een dichte mist. De paar wandelaars die weer naar beneden komen zien er verwaterd uit. Ze hebben blijkbaar niet erg genoten van de wandeling. Dus ik doe die wandeling toch maar niet.

Ik rijd weer door en kom dan uit bij Tote waar een mooi uitzichtpunt over de zee is ingericht. Maar de storm is nu wel heel erg geworden. Ik kan me nauwelijks op de been houden en kinderen moeten stevig vastgehouden worden. Ook het uitzicht is door de vele regen niet optimaal om het maar eens zacht uit te drukken.

Dan kom ik uit bij de Quiraing. Ook daar had ik een wandeling gepland. Maar de zijweg die ik moet nemen naar het begin van de wandeling is afgesloten vanwege het weer. Gaat dus ook niet door.

Skye Museum of Island Life

 

Skye Museum of Island Life

Uiteindelijk kom ik aan bij het noordelijkste puntje van the Isle Skye. Hier is het Skye museum of Island Life gevestigd. Er is een aantal black houses opgebouwd en ingericht zoals die in de 19e eeuw waren. Lage stenen muren met een rieten dak en meestal drie kamers. Een zitkamer, een slaapkamer voor de ouders en het kleinste kind en een kamer voor soms wel 9 kinderen met drie bedden. De informatiepanelen zijn heel interessant en gaan uit van één familie die er daadwerkelijk gewoond heeft, vaak in grote armoede en erg primitief. Ik stond er verbaasd over dat de laatste turfstekers er tot in de jaren 60 van de vorige eeuw gewoond en gewerkt hebben.

Op weg naar Flashader

Het loopt tegen het einde van de dag en ik ga op zoek naar een overnachtingsplek. Ik moet eerst een stuk over een single track road rijden waarvan de breedte niet veel groter is dan de breedte van de as van de camper. Het is lastig om een geschikte plek te vinden maar uiteindelijk vind ik er een nabij Flashader. Het is een verlaten parkeerplaats bij een niet meer functionerende kerk. Ik sta er in de beschutting van struiken dus de bus staat niet te schudden op zijn wielen.

Delen met je netwerk?
(Visited 292 times, 1 visits today)