Camperreis Schotland dag 12: Van Braemar naar Braemar

The Royal Deeside en het Dal van de Quoich

Het zal droog blijven vandaag dus ik rijd een korte route rond de River Dee die mij o.a. langs het niet zichtbare Balmoral Castle brengt. In de loop van de middag maak een wat langere wandeling in het dal van de Quoich. Ik overnacht op een prachtige plek met uitzicht op het dal van de River Dee.

De Royal Deeside

Ik wordt vanochtend vroeg wakker door een vreemd geluid. Het is net of een motortje met een veer opgewonden wordt en daarna langzaam uitloopt. Als ik buiten kijk zie ik een soort patrijzen maar dan lelijker. Het moet de bekende Schotse Grous zijn. Ik ben er bijna zeker van. Ze zijn nogal schuw dus het lukt me niet om ze voor de lens te krijgen. Het was vannacht behoorlijk koud maar dat komt ook doordat ik op een vrij grote hoogte sta. In de buurt is zelfs een ski centrum ingericht.

Na het ontbijt ga ik op weg om een route te rijden langs de River Dee. Maar alvorens die route te volgen merk ik dat er in Braemar een heel goede internetverbinding is. Dus eerst even snel de blogs van de afgelopen twee dagen uploaden en de mails beantwoorden.

De River Dee volg ik aan de ‘Royal Deeside’; de kant waar Balmoral Castle ligt. Het is een korte route en al snel bereik ik de parkeerplaats van het kasteel. Overal staat duidelijk aangegeven dat het kasteel momenteel niet voor bezoek is opengesteld (dat is alleen in de zomermaanden). Ik ga toch even kijken bij de ingang om wellicht een glimp op te vangen van het kasteel. Maar dat lukt niet want het is goed verstopt achter grote bomen en dikke bosschages. Voor het toegangshek naar het kasteel staat een agent waar ik mee aan de praat kom. Het is opvallend hoe ontspannen de sfeer hier in de regio is. Want alhoewel de koninklijke familie tot eind oktober op Balmoral verblijft zijn er geen pantserwagens bij de hekken waar te nemen en cirkelen er geen helikopters rond. Britten laten zich niet zo snel gek maken.

De agent (Constable Irving volgens zijn naamplaatje) bevestigt dat de koninklijke familie aanwezig is en een beetje onderkoeld zegt hij dat als ik geen uitnodiging heb het waarschijnlijk onmogelijk zal zijn om ze te zien. Ik ben diep en diep teleurgesteld. Nadat hij mij gevraagd heeft waar ik vandaan kom vertelt hij enthousiast over alle nationaliteiten die hij hier te spreken krijgt. En op een intelligente wijze geeft hij een analyse van de diverse eigenschappen van die nationaliteiten alhoewel hij die zelf onmiddellijk relativeert door zijn eigen nationale eigenschappen te benoemen (het is een zwarte man die oorspronkelijk uit Nigeria komt). We praten een kwartiertje en als ik weer vertrek slaat hij mij enthousiast op de schouder en wenst me nog een fijne reis verder toe. Wat een goede PR kan zo een enthousiaste agent toch maken.

Dan rijd ik door naar Ballater. Volgens een van de gidsen een ‘undeniably very attractive village’ dat bekend staat om zijn grote koningsgezindheid. Het valt een beetje tegen en ik zou er absoluut niet het predicaat ‘undedniably very atrractive’ aan toe kennen. Wel beschikt het stadje over een mooi houten treinstation waar nu voor een groot gedeelte de VVV en de plaatselijke bibliotheek in gevestigd is.

Glen Quoich

Daarna rijd ik door naar het dal van de Quoich (de Glen Quoich) om van daaruit een wandeling te maken. Het is nog steeds droog maar helaas is de zon verdwenen. De wandeling is ongeveer 15 km lang en voert langs beide zijden van de rivier. Als ik naar het beginpunt van de wandeling loop kan ik er op het eerste gezicht niet komen omdat de waterstand te hoog is en er een ware delta gevormd is die uitstroomt in de River Dee. Ik zie van enige hoogte wel hoe ik via diverse smalle zijarmen en kleine eilandjes toch aan de overkant kan komen.

Gelukkig zie ik een stel van een wandeling terugkomen en vraag hen of het boven ook nog mogelijk is om de rivier over te steken. Ze hebben het niet gedaan maar twijfelen er over of het te doen is. De rivier is vol met snel stromend water dus ze raden het me af. Ik volg die raad dan maar op en loop dan heen en terug langs de zelfde oever. Dat is geen straf want een landschap ziet er altijd anders uit als je de wandeling in omgekeerde richting loopt. (Op het kaartje hieronder is de wandeling over beide oevers weergegeven).

De wandeling is heel makkelijk te lopen over goede paden. Hij leidt door een prachtig natuurgebied dat bestaat uit de snel stromende rivier geflankeerd door oevers met veel oude dennenbomen, enkele berken en voor de rest alleen maar heide met af en toe een pluk bosbessen. Helaas is de bloeitijd van de heide voorbij. Het hoogtepunt valt hier rond half augustus. Maar ik kan me wel voorstellen hoe fantastisch mooi dat moet zijn. Het landschap verandert vrijwel niet. Dat klinkt wat saai maar langs een rivier lopen biedt altijd weer andere beelden. Ik stop diverse keren en halverwege de wandeling gebruik ik mijn lunch.

De terugweg gaat dus over hetzelfde pad maar blijft mooi. Als ik halverwege de terugweg ben en het pad wegleidt van de rivier merk ik dat er hier wel erg veel wandelpaden zijn die er allemaal een beetje hetzelfde uitzien. Dat wordt dus even zoeken. Maar gelukkig had ik op de GPS mijn beginpunt aangegeven en bovendien een kruimelspoor laten tekenen dus binnen de kortste keren zat ik weer op het goede pad. Toch wel een uitkomst die apparaatjes als je niet zo veel wandelgenoten tegenkomt.

Terug bij de auto rijd ik ongeveer 5 km terug om aan de andere kant van de River Dee een plateau te vinden recht tegenover het startpunt van de wandeling. Het plateau heeft een fantastisch uitzicht over het stroombed van de rivier.

Ik kom er rond 19.00 uur aan en ga dan koken en blog bijwerken. Wat ik morgen ga doen laat ik maar weer van het weer afhangen. In de ochtend is er regen voorspeld, in de middag zou het droog worden.