Dag 37: Van Villaseta naar Sant’Angelo Muxaro

alle dei Templi

Vandaag ben ik vlak bij Agrigento en ik voel me bijna verplicht om de wereldberoemde opgravingssite te bezoeken: Valle dei Templi. En dat doe ik dan dus ook maar. Maar het blijkt helemaal niet een verplichting te zijn. Zowel de opgravingssite en vooral het Arcehologisch Museum zijn geweldig! (89 km).

Naar de Valle dei Templi

Ik heb gehoord dat het bijna altijd heel druk is in dit dal van de tempels en ik besluit dan ook maar om al om 7.30 uur op pad te gaan. De rit er naar toe is slechts 45 minuten en gezien het feit dat ik heel veel parkeerplaatsen op de kaart zie lijkt het mij dat het parkeren ook een fluitje van een cent is. Maar dat is niet het geval. De meeste parkeerplaatsen zijn voor personenauto’s bedoeld en daar vallen geen campers onder ook al vervoeren die personen. Maar ik kan het me wel een beetje voorstellen. De vanzelfsprekende wijze waarop de gemiddelde camper zijn plaats opeist is ronduit aanstootgevend.

Na uiteindelijk de wegen rond het gebied meerdere keren te hebben bereden in verschillende richtingen word ik verwezen naar ingang V: Porte de Quintana. En inderdaad daar is ruimte voor camperbezitters. Het blijkt ook nog eens een heel goede ingang te zijn want je begint aan het einde en loopt dan 2 à 3 km licht omhoog zodat je op de terugweg lekker makkelijk naar beneden kunt lopen. De toegang is 13,50 Euro voor de opgravingssite en het archeologisch museum en 5 euro voor de (goede) audiotour. Parkeerkosten bedroegen voor mij 5,50 Euro. Het is dus niet het laagste toegangsgeld dat je hier betaalt maar het betaalt zich alles dubbel en dwars terug. Wel vroeg komen om de massa’s voor te zijn.

Valle dei Templi

Ik bezoek achtereenvolgens de tuinen van Kolymbeha of wat daar nog van over is en de Tempel van de Discouri waar nog een groot gedeelte van overeind staat. De telamons van de tempel van Zeus en het altaar van de tempel van Zeus, de tempel van hercules en het hoogtepunt van deze site: de tempel van Concordia; een tempel die nog grotendeels in takt is dankzij het feit dat na de middeleeuwen deze tempel als een Christelijke kerk heeft gediend en daardoor behouden is gebleven. Tenslotte zijn er ook nog delen van de stadsmuur te zien en als laatste bekijk ik de grote tempel van Juno.

Sommige tempels hebben wat anonieme namen omdat (nog) niet bekend is aan welke Godheid deze tempels vroeger  gewijd zijn geweest.

Ik heb er bijna 4 uur rondgelopen en ben blij dat ik er vroeg naar toe ben gegaan. Toen ik wegreed van de site was het behoorlijk druk. Dat zal me wat zijn in de zomer in het toeristenseizoen in die grote hitte.

Kind als archeoloog

Het is leuk om te zien dat voor schoolklassen er een opgravingssite is ingericht waar kinderen ‘ontdekkingen’ mogen doen wat ze ook met volle overgave doen. De meesten weten niet dat na sluitingstijd de gevonden ontdekkingen weer begraven worden voor de school van de volgende dag. Een enkel slimmerik heeft de truc door en zit meewarig te kijken naar alle moeite die zijn of haar klasgenoten doen om de scherven uit de grond te krijgen.

Het Archeologisch Museum van Agrigento

Als ik terug ben op de parkeerplaats lunch ik eerst en rust wat uit. Ik overweeg of ik nog puf heb om het archeologisch museum te bezoeken. Veel puf heb ik niet meer maar praktisch als wij Nederlanders zijn: nu we er toch zijn…

Ik had dus niet zo heel veel energie om nog dit middagbezoek te doen. Maar die passiviteit verdween als sneeuw voor de zon als ik één zaal heb gezien. Bovendien was het helemaal niet druk. De collectie is verbijsterend groot met voorwerpen, beelden, beeldjes en vazen vanaf de kopertijd (15 eeuwen voor Christus tot een paar eeuwen na Christus). En alles verkeert in perfecte staat. Vakkundig gerestaureerd of in zijn geheel uit de grond gehaald. Soms denk je: word ik nou belazerd en hebben ze deze vazen nagekleid???

De tempel van Zeus

Op de benedenverdieping is op de vloer van een grote vide een ruimte ingericht m.b.t. de tempel van Zeus. Er staat een grote maquette van de tempel en je kunt er goed zien hoe de tempel er destijds uitgezien heeft. Om dit model heen is weer een aantal echte beelden te zien die deel uitmaakten van het tempelcomplex en dus op ware grootte. O.a. de vele beelden die tussen de zuilen het dak ondersteunden.

Ook hier heb ik een paar uur rondgelopen. Het is allemaal veel te veel om het goed in je op te nemen (je kaartje is drie dagen geldig). Ik heb alleen die voorwerpen goed bekeken die met een qr-code van een beschrijving waren voorzien. Zo weet je dat je in ieder geval de belangrijkste voorwerpen hebt gezien.

Na afloop was ik erg blij dat ik het museum toch nog heb kunnen en willen bekijken. Ik ben alleen bang dat het bezoek aan dit museum mij een beetje blasé zal maken. Ik denk niet dat ik weer zo snel zo’n goed museum over de oudheid zal tegenkomen.

Het smalste weggetje om te overnachten

Daarna reis ik nog een stukje naar het noorden weg uit de hectiek van Agrigento en vind mijn overnachtingsplek op een weggetje dat niet breder is dan mijn camper in de buurt van Sant’Angelo Muxaro met een wijds uitzicht op de omgeving.

Morgen toch maar een dagje wat rustiger aandoen en het energieniveau weer op peil brengen.