Camperreis Ierland: Dag 35: van Whitehead naar Dublin

Dublin

Vandaag ben ik naar Dublin gereden en in de middag heb ik door de stad gewandeld en het Nationaal Museum bezocht. (209 km).

Op weg naar Dublin

Vanochtend rond 9.00 uur uit Whitehead vertrokken naar Dublin. De afstand van ruim 150 km neemt alles bij elkaar toch nog bijna 2,5 uur in beslag. De rit naar Dublin is niet heel bijzonder, zeker als we het over de snelwegen hebben. Rond Belfast is het erg druk maar zodra ik de grens overga van Ulster naar Ierland is het een stuk stiller. Er zijn zelfs stukken die ik over de snelweg rijd waar je geen verkeer voor je en achter je ziet.

Rond half twaalf kom ik in Camacvalley Tourist Park aan, een van de weinige plekken waar je met je camper kunt overnachten. Na een snelle lunch de bus genomen naar het centrum. Die rit duurde ca. drie kwartier. Eerst wat rondgelopen om me even te oriënteren en daarna naar Trinity College gelopen alwaar ik de bibliotheek en de daarbij behorende long room hoop te bezoeken waar o.a. het Book of Kells te zien is. Ik had eerder al een kaartje proberen te reserveren maar dat lukte niet door een slechte internetverbinding. Helaas ook op het Trinity College lukte het niet omdat daar de internetverbinding ook heel zwak was. Ik verlang weer naar het pre-corona tijdperk waar het bemachtigen van een kaartje geen belemmering kende.

National Museum

Dan maar doorgelopen naar het Nationaal Museum van Ierland. Eerder had ik al een dependance van dit museum bezocht op deze reis waar ik erg enthousiast over was. Dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Maar helaas konden die verwachtingen niet helemaal waargemaakt worden. Het Nationaal Museum is relatief klein en besteedt in zijn collecties aandacht aan de geschiedenis van Ierland aan de hand van archeologische vondsten.

Het museum is als museum gebouwd in de Victoriaanse tijd en een dergelijk gebouw maakt het moeilijk om de collectie op een eigentijdse manier te presenteren. Maar ik heb ook niet het idee dat men daar heel veel moeite voor gedaan heeft en fantasie gebruikt heeft. Sommige vitrines staan vol met gelijksoortige voorwerpen terwijl de verschillen nauwelijks uitgelegd worden. De uitleg als zodanig is wel helder maar de onderlinge verbanden zijn nauwelijks te volgen en de context waarin de voorwerpen gebruikt werden werd al helemaal niet duidelijk gemaakt. Bovendien zijn heel veel voorwerpen slecht uitgelicht zodat ze soms moeilijk te zien zijn.

Wat de collectie betreft verraste mij de subtiel gemaakte sieraden, vaak van goud, zoals die al door de Ieren vóór de jaartelling gemaakt zijn. Ook is de invloed van de Noormannen na de inval in Ierland duidelijk terug te zien.

Voor de rest dus een echt Victoriaans museum met een centrale hal met daaromheen aanpalende kleine ruimtes. Vloeren zijn in mozaïek gelegd of van krakend parket gemaakt. Kortom het is bij wijze van spreken een museum over een museum uit de oude tijd.

De aparte sfeer van Dublin

Dublin heeft slechts ca. 550.000 inwoners maar voor een stad van die omvang beschikt het over heeeeel veel musea. De stad heeft een relatief jonge bevolking als ik om me heen kijk in het centrum. Dat vindt zijn oorzaak waarschijnlijk door de aanwezigheid van het wereldberoemde Trinity College met zijn bijna 15.000 studenten.

Daarna nog wat op de bonnefooi door de stad gewandeld. Dublin is niet een heel mooie stad maar wat een atmosfeer en wat een dynamiek! Wel zijn er veel straten met aaneengeschakelde mooie gevels van Georgian architectuur. Maar evenzeer is te zien hoe de afschuwelijke architectuur van de jaren ’60 en ’70 gecombineerd werd met de vaak stijlvolle architectuur uit vroegere tijden.

In de Docklands zijn mooiere voorbeelden te zien van combinatie oud en nieuw. Helaas had ik de tijd niet om daar rond te lopen bovendien begin ik weer veel last van mijn heup te krijgen dus ik ben al rond 18.00 uur met de bus terug naar de camping gegaan.

Delen met je netwerk?
(Visited 173 times, 1 visits today)