Camperreis Spanje dag 30; Sevilla

Sevilla

De 30^e dag van de Camperreis Spanje breng ik een bezoek aan de wel heel mooie stad Sevilla. Ik bezoek er het bekende halfronde gebouw aan de Plaza de Espana, de kathedraal en het Casa de Pilatos. Dan is de dag al weer voorbij. Ik zal nog een dag extra in Sevilla moeten blijven om de andere dingen te bekijken die op mijn lijstje staan.

Ik sta rond 7.30 uur op en na ontbijt afwas en bus schoonmaken vertrek ik naar Sevilla. Ik neem de bus die mij in een half uurtje in het centrum van Sevilla afzet. Maar omdat de weg opgebroken is en de haltes verplaatst zijn is het moeilijk om de goede halteplaats te vinden. Navragen levert niet veel op. Men denkt dat ik lopend naar de stad wil maar dat is wel een heel lange afstand waardoor ik geen energie meer zou hebben om nog dingen in Sevilla te bekijken. Uiteindelijk toch gelukt om de halte te vinden.

Plaza de Espana

In een half uur rijden we naar het centrum van Sevilla, vlak achter de Plaza de España. De zon schijnt volop en het bekende half-ronde gebouw waar momenteel overheidsinstellingen in zitten ziet er prachtig uit. Waar je ook kijkt overal zijn in en rond het gebouw de bekende keramieken wandtegels te vinden (azulejos). Je ziet ze in de trappartijen in de galerij. Beneden op het plein is aan iedere belangrijke Spaanse stad een tegelplateau gewijd. Het ziet er indrukwekkend uit maar tegelijkertijd doet het ook een beetje kitscherig aan. Maar de lay-out van het complex is schitterend: het half-ronde gebouw en het grootse plein dat daardoor ontstaat.

In het halfronde gebouw is ook het legermuseum gevestigd. Ik ben er niet zo erg geïnteresseerd in maar ik ben toch benieuwd hoe Spanje in dit opzicht met zijn recente verleden omgaat. En zoals ik verwacht had, aan de Spaanse burgeroorlog wordt wel aandacht besteed maar de naam Franco komt er niet in voor. Ook de rol die Franco speelde in de tweede wereldoorlog wordt volkomen genegeerd.

Ook aan de mislukte coup van 1981 die onder leiding van Antonio Tejero waaraan delen van het leger en de Guardia Civil deelnamen, krijgt geen enkele aandacht in dit museum. Tja zo kun je de geschiedenis ook naar je hand zetten.

Voor geïnteresseerden in een gedetailleerde, deels fictieve, omschrijving van deze couppoging raad ik iedereen aan om het prachtige boek anatomie van een moment te lezen. Zeer de moeite waard.

Na het bezoek aan de Plaza de Espana, snel wat koffie gedronken en doorgelopen naar de wereldberoemde kathedraal van Sevilla.

Kathedraal Sevilla

Onderweg kom ik langs de universiteit van Sevilla. Het is het een na grootste gebouw, qua oppervlakte, van Spanje. Het was vroeger een sigarenfabriek. Men neemt aan dat deze fabriek geïnspireerd heeft tot het verhaal en de opera Carmen.

Ook in Sevilla is de kathedraal gebouwd op een plek waar vroeger een moskee stond. Er is vrijwel niets meer van terug te vinden. De kathedraal van Sevilla is de grootste gotische kathedraal ter wereld. En inderdaad hij maakt een overweldigende indruk. Alhoewel de Sint Pieter in Rome groter is maakt deze kathedraal op mij een veel grotere indruk. Maar ik kan me er niet helemaal aan overgeven zoals dat wel bij de schitterende kerken in Griekenland het geval was. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de grootse opzet van de kathedraal niet in de eerste plaats was ingegeven door religieuze gevoelens maar veel meer door het tonen van macht. Imponeren, imponeren, imponeren. Iets dat me iedere keer weer opvalt als ik een kerk in Spanje bezoek. Het heeft allemaal volgens mij zeer weinig met doorleefde piëteit te maken,

Het grote altaar met het grootste retabel van de wereld is indrukwekkend. Er is 85 jaar aan gewerkt en het leest als een stripboek met allerlei in goud gegoten afbeeldingen van het leven van Christus.

Het graf van Columbus ziet er wat volkskunst-achtig uit. Terwijl het niet eens zeker is of Columbus hier daadwerkelijk begraven is.

Opmerkelijk is dat men de diverse bouwstijlen het beste herkent aan de plafonds. Variërend van wild-gotisch tot cassetteplafonds uit de renaissance tijd. En uiteraard door de schilderijen. O.a. van de door mij niet zeer bewonderde Murillo.

De Giralda, de kerktoren van de kathedraal is vroeger een minaret van de moskee geweest. Je kunt hem beklimmen en dat doe ik dan ook maar. Maar je beklimt hem niet met een trap maar met een sterk hellend pad van 34 niveaus. Het uitzicht boven is mooi maar het klokkenspel dat er hangt boeit me meer.

Tenslotte bekijk ik nog enkele kapellen en het grote koor met dubbel orgel. Als je naar buiten gaat kom je op de bekende binnenplaats met de sinaasappelbomen. Vroeger was dit de ruimte voor de ingang van de moskee waar rituele wassingen plaatsvonden.

Na het bezoek aan de kathedraal dat enkele uren in beslag heeft genomen loop ik een stuk door de intieme binnenstad. Wat een charmante stad is Sevilla toch. Je voelt je er onmiddellijk thuis.

Casa de Pilatos

Tenslotte bezoek ik nog het Casa de Pilatos. Dat is een mooi stadspaleis dat bekend staat om zijn muren met wandtegels. Kenmerkend is de mix van Spaanse Renaissance en de Moors geïnspireerde Mudejar architectuur.

Het stadspaleis is gebouwd door ene Don Pedro Enriquez in de 15^e eeuw en het is afgebouwd door zijn zoon Fadrique Ribera. Die heeft ook de naam bedacht van het paleis, Hij werd hiervoor geïnspireerd tijdens zijn pelgrimstocht naar Jeruzalem in 1519. De afstand van zijn huis naar het paleis is dezelfde afstand als tussen de ruines van het rechthuis (waar Pontius Pilates Jezus had veroordeeld tot schuldig) en de berg Golgota waar Jezus aan het kruis heeft gehangen. Hierdoor is de naam Casa de Pilatos ontstaan. Het paleis is nog steeds in bezit van nazaten van de familie Ribera en wordt nog vaak gebruikt voor ceremoniële aangelegenheden.

Het paleis bestaat uit twee verdiepingen. Beneden het zomerpaleis met koele ruimtes die goed doorgelucht kunnen worden. Boven is het winterpaleis dat beschutting tegen de kou biedt.

Alhoewel het paleis nog steeds een gedeelte van het jaar bewoond wordt maakt het op mij een indruk van vergane glorie. Dit doet echter niets af aan de muren die bedekt zijn met geglazuurde tegels. Mooi vind ik het niet echt, maar het maakt wel indruk.

Het is inmiddels 17.00 uur geworden en ik voel mijn benen nauwelijks nog. De onderstaande in de kaart weergegeven wandeling heb ik slechts gedeeltelijk gelopen. Morgen zal ik het tweede gedeelte lopen.

Ik loop nog wat door de oude stad heen en loop dan naar de bushalte. Een duidelijk nerveuze Nederlandse man vraagt mij of dit de bus is die naar Dos Hermanos gaat. Ik bevestig dat. Hij opgelucht. Maar de bustocht volgt een andere route dan de heenreis en dat maakt hem wederom nerveus.

Als hij naar zijn mening lang genoeg in de bus gezeten heeft wil hij uitstappen maar chauffeur en passagiers roepen hem toe dat dit nog niet de halte is die hij moet hebben. Toch gaat hij naar de uitgang en sleept zijn vrouw mee. Ik zeg hem ook nog een keer in het Nederlands dat dit de halte nog niet is. Maar hij zegt dat hij het niet herkent en dat het waarschijnlijk de verkeerde bus is. Weer brult de hele bus: niet uitstappen!!! Hij doet het toch. Ik vrees dat hij nog lang bezig is geweest met het wandelen naar zijn verblijfplaats, want haltes liggen niet zoals in Nederland om de paar honderd meter maar om de paar kilometer. En hij was drie haltes te vroeg uitgestapt.

Weer in de bus aangekomen, ik bedoel de camper, kook ik snel. Nou ja,koken, ik had nog vis en pasta en maak snel een grote salade. Ik heb geen puf om uitgebreider te koken. Daarna ga ik de blog schrijven. Fantastisch mooie en interessante dag gehad in het wonderschone en sfeervolle Sevilla.