Camperreis Spanje dag 17; van Campillos naar Alora

El Chorro

De omgeving van El Chorro

Op de 17e dag van de Camperreis Spanje begint met zon. Dus snel ontbeten en de 35 km gereden naar El Chorro om daar in een merengebied een wandeling te maken. Maar helaas de vreugde is van korte duur want al spoedig komen er wolken en volgt er een flinke hoosbui. Dus maar weer op mijn stappen teruggekeerd en overnachtingsplaats in het mij al bekende Alora opgezocht.

Vanochtend relatief laat wakker geworden. Grote verrassing: de zon scheen! Dus via Valle de Abdalajis naar El Chorro gereden. Daar is een merengebied waar het naar verwachting goed wandelen is. De route er heen is heel mooi. Aanvankelijk door een vlakte met veel jonge olijf- en sinaasappelboomgaarden. Later gaat het over in een meer bergachtig gebied. Het was nog een hele klus om door de smalle straten van Valle de Abdalajis en El Chorro heen te manoeuvreren. Maar het is gelukt. De wegen variëren van heel goed tot heel slecht. Voorbij El Chorro de auto geparkeerd om over de aanlooproute naar de Caminito del Rey te lopen.

De niet bezochte Caminito del Rey

De Caminito del Rey is een wandelpad door de Gaitanes Kloof. Op sommige plekken is deze kloof niet meer dan 10 meter breed en 700 meter diep. Het pad is rond 1900 aangelegd om een snelle verbinding mogelijk te maken voor de arbeiders tussen twee Hydro-elektrische centrales. In 1921 werd de route gevolgd door Alfonso XIII. Vandaar de naam Caminito del Rey. In de jaren ’70 is het pad in verval geraakt maar onlangs heeft er een gigantische restauratie plaatsgevonden. Het pad bestaat nu voor een groot gedeelte uit houten paden die tegen de wanden van de kloof gebouwd zijn en soms de kloof oversteken.

Op weg naar Caminito del Rey

Ik wil dit pad nog wel een keer lopen maar door weersomstandigheden is het pad momenteel gesloten. De aanlooproute is wel te volgen. Maar dat lukt mij maar voor nog geen kilometer want de regen komt weer met bakken naar beneden. Dus weer terug naar de camper.

Weer vast in de modder

Ik besluit om maar weer terug te keren naar de overnachtingsplaats in Alora waar ik eerder gestaan heb. Maar dat lukt nog niet zo eenvoudig. De weg die naar Alora gaat is houdt plotseling op omdat de brug die een stroompje oversteekt ingestort is. Er is een kleine omleiding aangelegd om over dat kleine stroompje heen te komen maar dat blijkt door de vele regen nu ineens veranderd te zijn van een droge rivierbedding die goed over te steken is in een ‘wat minder droge rivierbedding’, nou zeg maar echt een klein riviertje.

Een andere automobilist die mij voorgaat kent deze stek en gebaart mij dat ik er gerust overheen kan rijden. Ik rijd achter hem aan maar heb onvoldoende rekening gehouden met het feit dat mijn auto 3.500 kg weegt, aanzienlijk meer dus dan een personenauto. En de gevolgen laten zich raden. Het nieuwe riviertje heeft veel slib meegenomen en natuurlijk raak ik daar in vast. Mijn voorganger die de oversteek wel heeft gehaald stapt uit en valt bijna op zijn knieën om excuses aan te bieden. Stom, stom, stom. Maar dat geldt natuurlijk evenzeer voor mij.

Hij onderneemt gelijk actie. Hij komt uit de buurt en trommelt gelijk een tractor op. Die komt na 15 minuten aangereden en na de tractor met de bus verbonden te hebben trekt hij met veel moeite de bus los uit het slib de heuvel op aan de andere kant. De enige schade die ik opgelopen heb is het verlies van mijn kentekenplaat aan de voorkant. Die zwemt nu ergens in de rivier rond.

Ik wil de tractorchauffeur een vergoeding geven maar met Spaanse trots weigert hij. Hij biedt zijn excuses aan namens Spanje dat er niet voor zorgt dat het wegennet in orde is. Dit is het minste dat hij kan doen. Na iedereen die geholpen heeft bedankt te hebben en omarmingen en handen schudden zet ik mijn reis voort naar Alora. Wat zijn Spanjaarden toch aardig. Ik kan er inmiddels goed van getuigen. Ik kom in Alora aan als het al bijna donker is.

Helaas heb ik door de consternatie weer vergeten foto’s te maken. Maar ik kan wel met enige trots mijn nieuwe zelfgemaakte regenbestendige nummerbord laten zien.

En dan de gebruikelijke riedel van koken, eten en blog bijwerken. Ook al is er vandaag niet zo veel bijzonders te melden.

Ja, toch nog goed nieuws: de regen houdt nog een kleine week aan maar dan voorspelt de meerdaagse weersverwachting zonneschijn en stijgende temperaturen. Ik kan er bijna niet op wachten.

Delen met je netwerk?
(Visited 346 times, 1 visits today)