Camperreis Spanje dag 15; van Alora naar Campillos

Van Alora naar Campillos

Electraproblemen opgelost

Op de 15e dag van de Camperreis Spanje zal ik me altijd herinneren als een dag met een ongelooflijk hoeveelheid regen. En dat is nog niets als ik dat vergelijk met de weersverwachtingen voor morgen: 74 mm!!! Het grootste gedeelte van de dag ben ik bezig geweest met het laten repareren van het elektroblok. En…. Het is volgens mij gelukt.

Vanochtend niet zo vroeg opgestaan want het regende aan een stuk door met af en toe stevige windvlagen die de bus deed schudden op zijn wielen. Na ontbijt, douche (bij de aardige eigenaren van het terrein waar ik sta), een poging ondernomen om een goed bedrijf te vinden die de elektra in de bus weer aan de praat krijgt. Maar het aantal elektrobedrijven dat zich op internet aanmeldt is heel erg groot en de websites van de meeste die ik bekijk scheppen niet veel vertrouwen dat ze de klus aankunnen.

Dan krijg ik het idee om een groot camperverhuurbedrijf te laten bellen door de eigenaresse van het terrein waar ik sta. Zo’n camperverhuurbedrijf moet toch weten welke bedrijven goede diensten verlenen. Dat blijkt een goed idee te zijn want de man die aan de telefoon komt zegt dat ik maar eerst naar zijn bedrijf moet komen. Misschien kan hij zelf de zaak repareren en als dat niet lukt zal hij mij doorverwijzen naar een meer gespecialiseerd bedrijf.

Het is niet zo ver weg. Malaga ligt op 40 km afstand en via de TomTom rijd ik er naar toe. Het bedrijf is gelegen op een industrieterrein waar vrijwel alle wegen blank staan. En niet zo’n beetje ook: plassen tot 30 cm. diep. Bij het verhuurbedrijf aangekomen blijkt het helemaal niet zo’n groot bedrijf te zijn. Er staan een paar campers en een kantoortje in de vorm van een container. Ik begin al een beetje huiverig te worden omdat de website iets heel anders suggereerde. Maar ik word heel aardig ontvangen door de Poolse eigenaar die redelijk goed Engels en Duits spreekt. Nadat hij mijn verhaal aangehoord heeft moet hij bekennen dat hij dit probleem niet aan kan. Maar, zo stelt hij, op dit industrieterrein zitten tal van bedrijven die wel de kennis en kunde in huis hebben.

Hij nodigt me uit om bij hem in de auto plaats te nemen om naar diverse bedrijven te rijden. Bedrijf 1: gesloten, bedrijf 2: gesloten. De Pool begint zich te ergeren. Bedrijf 3: wederom gesloten. Nu ontploft hij bijna. Een minuten lange tirade op de Spanjaarden is mijn deel: niet te vertrouwen, houden zich nooit aan de afspraken, alles is mañana, alles is moeilijk, moeilijk, moeilijk voor ze. Zelfs de makkelijkste klusjes lijken op de grootste problemen te stuiten en de kwaliteit van het werk is vrijwel altijd onder de maat. En als het regent werken ze eenvoudig niet zoals vandaag blijkt.

Uiteindelijk komen we bij een familiebedrijf aan. Een middelgrote garage waar moeder, vader en zoon reparaties verrichten aan campers. De zoon loodst mij naar binnen en moeizaam (want bijna geen Engels) leg ik het probleem uit. Hij lijkt het te snappen en de manier waarop hij het systeem doormeet wekt vertrouwen. Het probleem blijkt inderdaad in het elektroblok te zitten.

Met de kennis die ik inmiddels opgebouwd heb probeer ik duidelijk te maken dat het onderdeel ter reparatie opgestuurd moet worden of dat ik een nieuw elektroblok moet aanschaffen. Hij kijkt mij in grote verbazing aan en noemt het getal 1 met nog een woord er achter aan. Ik denk dus 1 week, nee, nee, nee, Oh denk ik dan zal het wel 1 dag duren. ‘’Nee, nee, nee, ik kan het in één uur repareren”. “Oh”, is mijn antwoord, “op welke van de komende dagen kun het dan repareren?” Antwoord: “Gewoon nu.” Kom daar nog eens om in Nederland.

Dus fluks de stoel uit de camper gemonteerd, elektroblok geopend en zoeken waar het probleem zit. Na wat probeersels is het raak en gaan de lampjes op het bedieningspaneel weer branden. Dan test hij alles nog even: de huisaccu, het elektroblok, het bedieningspaneel, de inverter, het licht, het water, de verwarming, de ontsteking van de koelkast en alles blijkt te werken. Alleen de meters van de watertanks werken niet. Maar daar kan ik mee leven. Dat is waarschijnlijk een kwestie van de pijlstokken schoonmaken.

Als ik vraag naar de oorzaak van het probleem dan heeft hij niet zo’n duidelijk antwoord. Waarschijnlijk is door onderuitputting van de batterij kortsluiting ontstaan in het elektroblok. Ik neem het maar aan en reken voor ruim een uur werk € 40,– af plus een fles wijn wat zeer gewaardeerd wordt. Dan put de monteur zich uit in verontschuldigingen dat hij zo slecht Engels spreekt. Ik stel hem gerust: uiteindelijk hebben we alles begrepen. Hij geleidt mij de garage uit in de smalle straat en wuift me gedag.

Daarna rijd ik opgelucht door naar Campillos alwaar ik water kan tanken, toilet kan reinigen en grijs water kan lozen. De overnachtingsplek is niet bepaald de mooiste plek waar ik ooit gestaan heb maar het is maar voor één nacht. Toch nog enigszins gespannen probeer ik de verwarming uit en de inverter. Gelukkig blijkt die voor de laptop de hoognodige 230V af te leveren en alle lampjes die moeten branden blijven branden.

Jullie zien, toeristisch gesproken niet zo een denderende dag maar hopelijk zijn de elektraproblemen opgelost en hoef ik de reis niet vroegtijdig af te breken en kan ik zorgeloos mijn route voortzetten. Nu moet het weer nog wat gaan meewerken want nog steeds waait het heel hard en regent het continu. Het komt met bakken uit de hemel. Maar ik kan weer koken met goed licht en de afwas kan ik gewoon met heet water uit de boiler doen.

Daarna zoals gebruikelijk: eten, blog, mail en lezen en daarna slapen als ik niet uit mijn slaap gehouden wordt door de regen en de storm.

Excuses dat er geen interessante foto’s zijn vandaag. Vergeten te maken. Morgen beterschap.

Delen met je netwerk?
(Visited 339 times, 1 visits today)