De vele gezichten van de Etna

De hele dag besteed ik aan het reizen om de Etna heen in heel verschillende weersomstandigheden. (90 km).

Na een koude heldere nacht is het vanochtend aanvankelijk erg zonnig maar al snel wordt het bewolkt en beginnen er nevels te ontstaan rond de Etna. Eerst vind ik dat jammer want door die nevel is er niet veel te zien van die berg. Dat denk ik tenminste. Na het ochtendritueel rijd ik om ca. 9.00 uur weg.

Door een lavagebied

Het eerste gedeelte van de rit doet mij al onmiddellijk in een groot lavagebied belanden. Overal waar je om je heen kijkt zie je heuvels en dalen van zwart lava. Het is een imponerend landschap of liever gezegd een intimiderend landschap. Alle ziet en van afstand zwart en doods uit in dit gebied als gevolg van de uitbarstingen van de Etna in 2001 en 2002. Toch zijn er nog steeds woonhuizen aanwezig die inmiddels weer hersteld zijn. Ook de Rifugio Sapienza (een onderzoeksinstituut en een bekend skioord) zijn destijds behoorlijk beschadigd.

Eindelijk de Etna

Vanochtend eerst naar de garage gereden om de twee nieuwe banden te laten monteren. Daarna op pad richting Etna.

Bandenwissel

Wat was het vannacht koud. Ik denk dat het niet warmer dan 5 C geworden is. Maar het dekbed is warm genoeg en de kachel brengt de woonruimte in de ochtend snel op temperatuur. Rond 7.45 uur naar de garage gereden waar monteur en receptioniste al klaar staan om de banden te wisselen voor ‘Mister Hanse’. De banden zitten er snel op maar dan wil de monteur nog even het hele onderstel bekijken om te zien of alles in orde is en daarna nog een kleine proefrit maken om te kijken of het probleem verholpen is. Hij is tevreden (en ik niet minder).