Camperreis Zuidoost Frankrijk dag 7: Van Neydens naar Combloux

Nabij de Mont Blanc

De eerste week van de Camperreis Zuidoost Frankrijk volgemaakt met een bijzonder mooie reis naar Combloux door een Alpenlandschap. In Combloux heb ik een overnachtingsplaats op de Ferme les Montagnards met uitzicht op de Mont Blanc. In de middag een lange wandeling gemaakt.

Vanochtend al vroeg opgestaan voor de zondag: 7.30 uur. Na ontbijt heb ik de watertank bijgevuld. Dat ging niet makkelijk omdat in de ingang van de watertank een voorwerp zat dat een goede doorstroom niet bevorderde. Ook bleek gisteren dat de elektriciteit niet goed werkte. Als er een koppeling wordt gemaakt tussen de bron en de camper slaat de zekering door. Voor morgen maar vast wat adressen genoteerd van Buerstner dealers die op maandag open zijn.

Ondanks het feit dat er een bewolkte dag voorspeld was, is het de hele dag stralend zonnig weer geweest. Eerst een lang stuk over een vrijwel rechte weg door de vallei gereden. Dan plotseling begint het hooggebergte. Ik vind het altijd vreemd dat je eerst het idee hebt alsof je door een polder rijdt, en dan plotseling het hooggebergte begint. Niets geen voorbereidende heuvels. Het is alsof de Alpen op de polder geplakt zijn.

Combloux

Een adembenemende tocht (in positieve zin) naar Combloux toe. Het ene panorama is nog mooieer dan het andere. En dus tijdens een pauze zitten genieten van het uitzicht en de koffie met een opéra (chocoladetaartje).

Combloux is een echte wintersportplaats. Vanwege de zondag maakt het een doodse indruk. Omdat ik mijn petje kwijt meende te zijn en in de middag een wandeling in de zon wilde maken, ben ik teruggereden naar Bonville om er een te kopen. Toch nog maar een keer goed controleren; was van de bijrijdersstoel gevallen. Daarna doorgereden naar de overnachtingsplaats van France Passion (Ferme les Montagnards). Dit keer bij een zeer grote veehouderij. Er was niemand aanwezig dus ik ben er maar gewoon gaan staan.

Het uitzicht is er prachtig. Zicht op de westkant van de Mont Blanc waarvan de top af en toe tussen de wolken door piept. Na een lunch (baguette met kaas) heb ik een wandeling gemaakt. Dubbele gevoelens. De Alpen zijn en zullen altijd mooi blijven. Maar verbeeld ik het me nu dat de gletsjers dunner, korter en minder breed aan het worden zijn? Beangstigend.

Waar ik ook van schrok was het grote aantal privé vakantiewoningen. 30 Jaar geleden woonden er nog veel boeren. Maar nu zijn er veel minder en de nouveau riche heeft zich meester gemaakt van deze chalets. Je wordt er niet vrolijk van: alle luiken en deuren zijn gesloten en geen mens te zien. Wel overal bordjes: parking privé, proprieté privé, entrence interdite, rue privé. Kettingen en hekken met borden belemmeren de toegang. Het is schrikbarend. Wat daar nog bij komt is dat vele van deze chalets en boerderijen ‘gerenoveerd’ of ‘gerestaureerd’ zijn. Ook daar word je niet vrolijk van. Fransen zijn niet zo goed in het harmonieus laten samensmelten van oud en nieuw. Meerdere huizen zijn voorzien van een equivalent van Gamma-deuren en ik heb zelfs een chalet gezien met plastic kozijen! Zo gaat er veel van de charme van dit gebied verloren.

In de late middag zitten genieten van het overweldigend uitzicht op de Mont Blanc die steeds wisselend gekleurd werd door de ondergaande zon. Er komen wel wolken opzetten en de wind trekt aan en het wordt koud.

Simpele maaltijd met pasta/tonijnschotel en salade. ’s Avonds muziek geluisterd (volgende keer meer cd’s meenemen) en wat gelezen en over Het Leven nagedacht. Daarna gaan slapen. Maar dat ging niet zo simpel. Tal van waakhonden sloegen aan. Zelfs op het uit- en aandoen van het licht van de camper reageerden ze.