Camperreis Noorwegen dag 29: Van Sirevåg naar Sandnes

De Jaerenroute

Ik volg op de 29e dag van de camperreis Noorwegen de Jaerenroute die mij o.a. brengt naar Egersund en Helleren. In de buurt van Lindesnes vind ik een overnachtingsplek aan een fjord. Morgen wil ik de vuurtoren van Lindesnes bezoeken.

De laatste echte reisdag (morgen wil ik in Kristiansand doorbrengen) begint met forse regen. Het klettert op het dak van de camper dat het een aard heeft. Toch maar op pad gegaan. Ik rijd eerst verder over de 44 langs de vlakke kust.

Egersund

De vele regen weerhoudt mij er echter van om veel foto’s te maken. Rond 10.30 uur kom ik in Egersund aan. Zo te zien een leuk stadje. Maar wat vreemd; er is vrijwel niemand te zien. Er zijn enkele winkels open maar het overgrote deel is gesloten. gemeentehuis dicht; brandweerkazerne geen licht te zien, bank gesloten, in de winkelstraat ben ik twee mensen tegengekomen. Zou de welvaart Noorwegen dan toch passief maken?

Met een dergelijke mentaliteit hadden ze eind vorige eeuw geen druppel olie uit de grond gekregen en leefden ze nu niet in de welvaart die ze nu hebben. Ik las laatst dat ook de overheid zich hier zorgen over begint te maken. Ik ga naar de haven want volgens de reisgids (die ik inmiddels niet helemaal meer vertrouw (insight guide)) is het de grootste vissershaven van Noorwegen. Daar merk ik niet veel van. Er ligt geen enkele vissersboot, slechts twee reddingsboten en voor de rest heel veel plezierjachten.

Ik ga verder en nu gaat het landschap behoorlijk veranderen. De heuvels worden hoger en ze beginnen langzamerhand op bergen te lijken. Ik moet zelfs een paar haarspeldbochten nemen. Maar ondertussen is de regen ook dramatisch toegenomen. Ik moet er onderweg zelfs een kwartiertje voor stoppen. Als ik doorrijd dan kom ik langs een nieuw stuk weg die uit de rotsen gehakt is met daarnaast een talud. Het water spuit aan alle kanten uit de rotsen en neemt zelfs struiken van boven mee. Het talud dat uit redelijk grote keien bestaat is een bedding voor een soort rivier geworden en op sommige plaatsen zijn de keien over de weg gespoeld.

Geen plek om uit de auto te stappen en een foto te maken. Je moet me maar op mijn woord geloven. En het blijft maar regenen, regenen, regenen. Ik kom langs een uitkijkpunt die een blik geeft op een grote waterval. Maar een waterval is momenteel wel het laatste waar ik behoefte aan heb. Als dramatisch hoogtepunt rijd ik langs een gehucht dat Trauma heet!!!

Joris Ivens heeft aan het einde van de 20-er jaren van de vorige eeuw een prachtige 12 minuten durende film gemaakt onder de titel ‘Regen’ (beelden van Amsterdam in de regen). Hanns Eisler is gevraagd voor deze film muziek te schrijven. Die is uitgebracht onder de titel ‘Vierzehn Arten den Regen zu beschreiben’. Met Contraint hebben we in de jaren ’90 deze film vertoond met de life-uitvoering van de muziek van Eisler. Het was een mooi project maar met de huidige ervaring zou ik, als ik cineast was, een avondvullende film kunnen maken en als ik componist was, zou ik inmiddels wel honderd manieren kennen om de regen te beschrijven.

Helleren

Ik nader een gebied dat onder de naam Helleren bekend staat. Het is een gigantische rotsformatie die overhelt over een dal. De huizen die er vroeger gebouwd zijn en die er nu nog staan, beschikken over een krakkemikkig dak omdat de rots de huizen beschermde tegen alle weersinvloeden (behalve kou). De rots is heel massief en glad hetgeen door de gletsjer komt die er vroeger langs stroomde. Indrukwekkend om te zien en ondanks de regen toch maar een paar foto’s gemaakt. Zucht, gaat er natuurlijk gelijk weer een Belg dwars voor mijn camera staan om vanuit de auto eveneens een foto te maken. Er schijnen ook tekeningen uit de oertijd in de rotsen gekrast te zijn. Ik heb door de zware regen geen zin om die ook te bekijken en me helemaal nat te laten regenen.

Vervolgens wordt de omgeving groener met veel bossen en de dorpen worden groter. Ik rijd door via weg 44 naar Flekkefjord. Zo te zien een leuke havenplaats met grote ambities: aan de haven wordt een gigantisch cultuurcentrum gebouwd. Dat moet ongetwijfeld een regionale functie gaan vervullen. Er schijnt een Hollandse wijk te zijn maar door de regen zakt de moed mij in de schoenen. In de haven maak ik lunch klaar en eet daar. Daarna besluit ik om maar een overnachtingsplek te zoeken die ik vlak aan de kust en aan een fjord vind.

Camperreis Noorwegen: overnachtingsplaats nabij Lindesnes

En of de duvel er mee speelt zodra ik op mijn plek sta, wordt het bijna droog en wordt de lucht lichter. Maar ik besluit toch te blijven op deze mooie plek. Ik ga wat rondlopen, koken, mails beantwoorden en lezen (Zweig heb ik inmiddels uit en stap nu over op Martin Rossenbroek: ‘De boerenoorlog’. Een prijswinnend boek over de Boerenoorlog in Zuid Afrika gezien vanuit drie invalshoeken: vanuit een Zuid-Afrikaanse bestuursambtenaar van Nederlandse komaf, vanuit Winston Churchill die destijds oorlogsverslaggever was en vanuit een Boerenstrijder. Het eerste deel had ik al gelezen nu begin ik aan het deel over Churchill: Totaal andere beleving van de oorlog).

Delen met je netwerk?
(Visited 410 times, 1 visits today)