Camperreis Ierland: Dag 33: van Churchill naar Bushmills

Op weg naar de Giant’s Causeway

Vandaag rijd ik naar de Giant’s Causeway in Ulster. Het is niet zo een heel boeiende reis en neemt over de 120 km toch veel tijd in beslag. Ik bezoek onderweg alleen Dunluce Castle en vind mijn overnachtingsplek in Bushmills op een vrijwel lege toeristenparkeerplaats (je mag in Ulster niet vrij parkeren). (114 km).

Naar Ulster

Voordat ik op weg ga naar Ulster check ik nog even de website van de Corn and flax mills in Letterkenny. Ik wil die bezoeken maar wil niet nog een keer voor onverwacht gesloten deuren komen te staan zoals gisteren. Er wordt niets bijzonders vermeld dus ik ga op pad. Na nog geen 15 km rijden kom ik er aan en wat zie ik? Gesloten wegens Covid. Dat lijkt me toch informatie die je op de website zou moeten vermelden.

Ik rijd door naar de grens met Ulster; een niet heel boeiend gebied. Van de grensovergang merk je helemaal niets en dat is ook het streven van zowel UK als EU om een soepele grensovergang mogelijk te maken. Maar de belangen zijn te groot en vaak zo tegengesteld om tot een snelle regeling te komen. Elsschot schreef het al eerder: ‘Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren’. (Sorry, citaat een beetje uit zijn context gerukt).

Als ik benzine moet tanken vind ik de prijs verdacht laag. Maar dan besef ik dat ik hier met Britse ponden moet betalen en er een koersverschil is van ten minste 15 %. Waar zijn de tijden dat je voor een Brits Pond nog 10 gulden moest betalen?

Londonderry

De volgende stop wil ik in Londonderry maken.  De echte Ieren spreken over Derry; zij kunnen de naam London niet over hun lippen krijgen. Ik ben geïnteresseerd wat er nog over is van ‘The Troubles’. Maar hoe ik ook zoek op diverse websites, ik kan geen informatie vinden over eventuele routes of wandelingen die langs de trieste hoogtepunten of liever dieptepunten leiden. De foto’s illustreren hoe hersenloos en onbegrepen Londen heeft gereageerd op ’the troubles’. Helaas zijn ’the troubles’ slechts een schakel in een lange ketting van onbegrip van Londen voor de specifieke situatie waarin Ierland verkeerde door de eeuwen heen.

Het lijkt wel of Londonderry dit verleden het liefst uit zijn geheugen zou willen wissen. Daar heb ik ook best wel begrip voor want de stad doet zijn uiterste best om het nieuwe Londonderry (sorry: Derry) te benadrukken. Maar jammer is het wel om het helemaal te negeren. Per saldo is het een essentieel onderdeel van de recente geschiedenis van de stad geworden. Ik voel er ook niet veel voor om met een brede camper door de stad te rijden op zoek naar die historische punten. Nu mis ik de fiets toch wel een beetje.

Portrush

Ik rijd naar de kust toe waar ik een kustroute wil rijden. Ik kom aan bij Portrush en dat blijkt een gigantisch drukke toeristenplaats te zijn. Vrijwel ieder huis heeft hier Bed & Breafast faciliteiten en het stikt er van de geparkeerde auto’s. De omgeving is ook niet zo bijzonder op drie zandstranden na. Maar die stranden worden momenteel vanwege het weer ook niet druk bezocht. Maar ja, de Britten vinden Brighton en Blackpool ook geweldige badplaatsen dus waarom zouden ze Portrush minder lief hebben.

Dunluce Castle

Als ik uiteindelijk Portrush uitgewurmd ben kom ik op een mooie kustweg terecht en even buiten Portrush staat Dunluce Castle. Het kasteel stamt uit de tweede helft van de 16e eeuw en was in bezit van de invloedrijke en machtige MacDonnells familie. Toen hun macht voor koningin Elizabeth I te groot werd en ze er wat zenuwachtig van werd, zond ze een leger naar Noord Ierland om het kasteel in beslag te nemen en de macht van de familie te breken.

Later kreeg Cromwell het kasteel in handen en verdeelde het bijbehorende land onder zijn soldaten die veel voor hem gedaan hadden bij de Ierse bezetting. Weer later kreeg de MacDonnell familie het kasteel terug. Maar inmiddels hadden ze al elders hun machtsbolwerk opgebouwd en verviel het kasteel tot een ruïne.

Ondanks het feit dat het een ruïne is, is nog uit de resten heel goed terug te lezen hoe het kasteel er vroeger uitgezien moet hebben en gefunctioneerd heeft.

Zo zijn er duidelijke resten te vinden van o.a. de gastenverblijven, de toegangspoort en -brug, de mansion zelf, de versterkte muren, de binnenplaats en de keuken.

Inmiddels loopt het tegen 18.00 uur. De volgende plek die ik wil bezoeken, de Giant’s Causeway, bewaar ik tot morgenochtend vroeg. Voor vandaag zit het er op.

Delen met je netwerk?
(Visited 92 times, 1 visits today)