Naar het noorden van De Manie: Kontronas

De 17e dag van de Camperreis Griekenland begin ik met een wandeling van de overnachtingsplek naar de aan zee gelegen vuurtoren. Daarna ga ik via de oostelijke weg weer naar het noorden van De Manie.

Vanochtend werd ik rond 5.00 uur wakker. Met veel geraas viel er veel regen op het dak van de camper bovendien was er een behoorlijke wind, zo niet een stormpje want de camper stond te trillen op zijn wielen. Daarna weer ingeslapen om daarna weer om 7.00 uur wakker te worden. Ik besluit maar meteen op te staan omdat de weer-app voorspelt dat het tussen 8.00 uur en 12.00 uur droog en soms zelfs zonnig zal zijn. De temperatuur zal tot 18 graden stijgen hetgeen uiteraard een uitstekende temperatuur voor een wandeling is.

Naar het zuidelijkste puntje van de Manie

De 16^e dag van de Camperreis Griekenland brengt mij verder De Manie in. Van het arcadische landschap van de vorige dagen kom ik nu in een rauw landschap terecht. Herinneringen aan Noorwegen komen weer boven.

Redelijk vroeg opgestaan, ontbeten en bus goed schoongemaakt (aan de  binnenkant) en om 8.30 uur weggereden. Het is zwaar bewolkt en het regent een beetje. Veel buitenactiviteiten zullen er vandaag niet ondernomen worden. De weer-app voorspelt dat het weer overmorgen weer helemaal opgeknapt zal zijn. Even de tanden dus op elkaar.

Als ik op weg ben merk ik dat de specifieke architectuur (robuust, natuurstenen, torens) zich niet beperkt tot gehele dorpen maar dat veel afzonderlijke huizen deze eigenschappen bezitten. Het zijn dus een soort vestingen op zich.

Door De Manie

Op de 15^e dag van de Camperreis Griekenland verlaat ik het eerste schiereiland van de Poleponnesus en rijd het 2^e schiereiland op: De Manie. Naar verluid het mooiste schiereiland. In Kardamili maak ik een flinke wandeling en ik eindig de dag op de mooiste overnachtingsplaats van mijn korte camperleven.

Om 8.30 uur vertrek ik van de haven van Petalidi. Ik rijd via Messini naar Kalamata om daar op het tweede schiereiland van de Poleponnesus naar de Manie te reizen. Daartoe moet ik eerst Kalamata door of er om heen rijden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De TomTom laat het afweten en de richtingsborden laten veel te wensen over. Uiteindelijk is het gelukt om me door de drukke stad heen te manoeuvreren (Kalamata is voor Griekse begrippen een grote stad) en bijna per ongeluk kom ik op de goede weg terecht. Het landschap wordt heuvelachtiger en is wonderschoon. De weg gaat eerst voor een stuk langs de kust en dat levert mooie beelden op. Dan gaat de weg het binnenland is en ik doorkruis tal van mooie dorpjes. Uiteindelijk kom ik in de buurt van Kardamili dat weer aan de zee ligt en de uitzichten zijn overweldigend.

Door Messenië

Op de 14^e dag van de Camperreis Griekenland volg ik de ‘ronde van Messenië’ die mij o.a. bij ‘Nero’s Palace’ brengt en verschillende havenstadjes als Pilos en Koroni.

Gisteren nog lang buiten gezeten en naar de zee gekeken. Vanochtend relatief laat opgestaan. Omdat ik vlak aan zee langs een hard zandpad sta dat geen heuvels en dalen kent kan ik geen enkel excuus bedenken om mijn 5-km-run uit te stellen. Dus dan ook maar gedaan. Ging goed alleen spierpijn van de wandeling van gisteren. Bij bergwandelen gebruik je toch heel andere spiergroepen dan bij gewoon hardlopen.

Na deze ochtendgymnastiek ontbeten en op pad gegaan. Ik volg de ‘Ronde van Messenië’ zoals die beschreven is in de gids van Daniël Koster: Athene en de Poleponnesus. Ik weet dat ik elders op de blog mij kritisch uitgelaten heb over deze auteur (breedvoerig, mooischrijverij) maar ik moet toegeven dat de beschrijvingen heel informatief zijn en de routes heel mooi.

De opgravingen van Messini

De 13e dag van de Camperreis Griekenland staat in het teken van de Griekse oudheid. Ik bezoek de archeologische sites van Gortys en Messini. Indrukwekkend.

Gisterennacht door een lichte regen in slaap gebracht. Ik hoorde dat de zwerfhond zijn toevlucht zocht onder de camper. Vanmorgen om 7.30 uur opgestaan en ontbijt klaargemaakt en meegenomen naar de oever van de Lousios die onder de middeleeuwse brug vlak naast de camper stroomt. Het is een wondermooie ochtend. Nog niet zo warm. Het water stroomt in grote snelheid voorbij uit de kloof. Alhoewel de rivier hier ruim 1 meter diep is kun je de bodem heel goed zien: glashelder water. Als ik na het ontbijt boven kom zie ik dat de zwerfhond zijn puppy aan mij voor wil stellen. Meer ook deze houdt een afstand van ten minste 3 meter. Het puppy is van precies dezelfde soort als de moeder en ik begin nu te twijfelen of het hier echt een zwerfhond betreft. Ik geef ze ten afscheid nog wat te eten.

Archeologische site Gortys

Maar voor ik wegrijd wil ik nog de archeologische site van Gortys bezoeken, net aan de andere kant van de brug. Gezien mijn ervaringen van eergisteren heb ik niet al te hoge verwachting. Met enige herkenbare stenen zal ik al tevreden zijn. Maar wat een verrassing: als ik iets de heuvel opklim zie ik in een groeve de restanten van een Grieks badhuis. En niet zo maar wat contouren overwoekerd door onkruid, maar een vrijgemaakte plaats waar je heel duidelijk niet alleen de fundamenten maar ook gedeelten van de opbouw kunt zien: de portico, de ovale centrale ruimte, de kleedkamers, het zitbad, de stookruimte, het waterreservoir, de zweetruimte enz. Alles is heel duidelijk te herkennen. Dat is iets minder het geval bij de daarnaast gelegen tempel. Het is een bijzondere ervaring omdat ik me hier een heel concrete voorstelling van kan maken.