Camperreis Griekenland dag 33; van Mukane naar Predejane.
Door de Balkan; Macedonië en Servië
De 33e dag van de camperreis Griekenland wordt een volledige reisdag. Ik probeer in maximaal 5 dagen de 2.500 km weer naar huis te rijden. Dat voorkomt dat ik niet al te veel uren achter het stuur hoef te zitten. De route gaat van Griekenland via Macedonië naar Servië.
De blog van vandaag zal relatief kort zijn en nog minder boeiend. Want wat kun je nu schrijven over een reis die je grotendeels achter het stuur doorbrengt. Dat zal waarschijnlijk ook voor de komende dagen gelden.
Ik heb vannacht niet zo lang geslapen omdat ik nog heel lang naar de nachtegaal heb liggen luisteren. Ik sta om 7.00 uur op en na het ontbijt vertrek ik. Eerst rijd ik over weg 15 door een mooi bosgebied dat afgewisseld wordt met landbouwgronden. Vervolgens rijd ik door een natuurreservaat heen dat bestaat uit lage loofbomen. Er staan veel borden langs de weg die waarschuwen voor overstekende beren. Maar ik heb geen beren op de weg gezien. Aan het einde van het natuurreservaat kom rijd ik in een landschap dat, weliswaar kleinschalig, doet denken aan de Meteora.
Daarna volgt een ongelooflijk grote laagvlakte, vergelijkbaar met die van een paar dagen geleden. Maar hier ziet het er allemaal veel beter uit: dicht begroeide graanvelden, veel boomgaarden en percelen met wijnstokken en ook veel rijst.
Dan ga ik de grens over met Macedonië. Heel ouderwets: douanebeambten controleren twee keer de paspoorten. Maar anders dan in het verleden toen ik Oostbloklanden bezocht en geconfronteerd werd met nurkse douane- en politiebeambten, zijn ze nu zeer voorkomend en vertonen weinig machtswellust.
Wat me opvalt bij de reis door de Balkan is dat er ontzettend hard gewerkt wordt aan de wegen infrastructuur. De EU financiert fors mee in deze projecten. Ik vraag me af waarom in het EU-land Griekenland de wegen vaak zo allerbelabberdst zijn terwijl de landen waarmee een associatieverdrag is getekend er op kosten van de EU perfecte snelwegen zijn. Ik kan maar twee redenen bedenken. a) Het is in het associatieverdrag opgenomen. b) Het zou wel eens een geopolitieke achtergrond kunnen hebben: een corridor over het vaste land en door de Balkan naar EU-lid Griekenland. Ik weet het niet.
Wat ook opvalt is dat er schitterende wegen liggen maar dat er heel weinig gebruik van gemaakt wordt. Hier volgen enkele beelden die ik niet bewust zo heb uitgezocht:
Autoweg Griekenland
Autoweg Macedonië
Autoweg Servië
Tenslotte, als ik door Macedonië en Servië rijd, kan ik me niet indenken dat hier jaren gelden zich een van de bloedigste burgeroorlogen afspeelde. Je merkt er zo oppervlakkig gezien niets van maar ik weet natuurlijk niet wat zich er nog steeds onderhuids afspeelt.
Tenslotte zoek ik om ca. 16.30 uur een overnachtingsplek. Ik ken de mores van de Balkan nog niet dus ik kies er voor om vandaag voor een officiële overnachtingsplek te kiezen in de nabijheid van een motel waarmee de Van der Valk keten in het niet verdwijnt.
Ik kook en eet en werk aan de blog maar kan niet publiceren omdat Macedonië en Servië niet onder de bundel vallen die ik van KPN gebruik. Wachten dus tot Oostenrijk.
