Dag 9: Van Ponte da Barca naar Bom Jesus do Monte

Geen nieuwe motor nodig!

De dag van vandaag staat voor het grootste gedeelte in het teken van de camper weer op de weg te krijgen. In de middag rijd ik door een schitterend nationaal park: de Peneda Geres. (95 km).

Met een bergingsbedrijf naar de garage.

De hulpdienst van de verzekering heeft mij gisteren laten weten dat de camper vandaag om 9.00 uur weggesleept zal worden naar een Fiat garage in Ponte Vedera. Dus weer terug naar het beginpunt.

Om 8.30 uur staat de sleper al voor de deur en binnen 10 minuten staat de camper al op de bergingsauto. Bij de garage aangekomen blijkt dat de garage pas woensdag waarschijnlijk tijd heeft om er aan te werken: vier zieken door Covid belemmeren de reparatie vandaag. Maar enig heen en weer bellen door de sleper en de chef van de garage heeft als resultaat dat een andere garage me graag wil helpen. Gelukkig in dezelfde stad.

Een tweede garage

De camper wordt afgeladen bij de nieuwe garage en de chef legt in redelijk goed Engels uit wat hij gaat doen. In ieder geval de benzine uit de tank pompen, het filter onderzoeken op schadelijke stukjes en het filter vervangen. Het hele brandstofsysteem schoonmaken en doorspoelen met een smeermiddel. De verwachting is dat alles dan weer functioneert. Ik heb immers niet te veel kilometers met de verkeerde brandstof gereden en het feit dat het hier om een oud model gaat verhoogt de kans dat het probleem opgelost zal worden.

Een vrouwelijke monteur

De taak wordt toebedeeld aan een stagiaire. Ze mag op aanwijzing van twee begeleiders de werkzaamheden uitvoeren. Ja, ja het betreft hier een ‘ze’. Ze is nog studente aan de regionale autoschool. Vol ambitie om de klus goed te klaren gaat ze aan de slag. En dat doet ze goed. Ze krijgt alleen af en toe een aanwijzing hoe ze een bepaalde handeling iets handiger kan doen. Leergierig luistert ze en gaat met deze tip verder.

Tactvol vraagt een van de chefs of ik wil wachten in de wachtruimte om haar niet al te zenuwachtig te maken onder mijn toeziend oog. Dat doe ik natuurlijk graag.

Na drie uur hoor ik dat de camper gestart wordt en hij slaat gelijk aan. Dan nog een lange tijd goed gas geven om de nieuwe diesel goed door de leidingen te persen. Ik mag komen kijken naar het resultaat. Alles blijkt weer goed te werken en er blijkt gelukkig geen ‘collatoral damage’ te hebben plaatsgevonden. Dankzij het feit dat ik vrijwel onmiddellijk ben gestopt met rijden.

Ik ga de rekening betalen die zich beperkt tot enkele tientjes. En als ik bij de camper sta zegt de chef tegen de monteuse in de dop dat ze het uitstekend heeft gedaan. Vooral haar idee om nog wat smeervloeistof aan de eerste volle tank diesel toe te voegen voor de zekerheid getuigt van goed inzicht. Ik beloon haar met een forse fooi en ik zeg haar dat ik blij ben dat ook vrouwen de weg naar dit beroep gevonden hebben en wens haar veel succes. Ik geloof dat ze een beetje begon te zweven. Wat is het toch leuk als studenten goed werk afleveren en van inzicht getuigen. Daarom vond ik het werken in het hoger onderwijs altijd zo leuk. Wat is er mooier dan mensen te zien groeien?

Door de Peneda Geres

Ik kan nu mijn route voortzetten. Ik rijd eerst naar het noordoosten om voor enkele kilometers over Spaans grondgebied te rijden. Daartoe moet ik langs inmiddels gesloten grensposten aan beide zijden van de grens. Het maakt een wat lugubere indruk. Het doet me een beetje denken aan die waanzinnig strenge controles als je destijds van de BRD naar de DDR wilde reizen.

Langs de route wordt in de Rio Mao een geweldige stuwdam met een stuwmeer aangelegd. Indrukwekkend hoe lang dat meer moet worden.

Dan kom ik in een prachtig natuurpark aan: de Peneda Geres. Een dicht bergachtig bosgebied met ontzettend veel watervallen en stroomversnellingen. Helaas is er nauwelijks een mogelijkheid om foto’s te maken omdat het een smalle weg is met nauwelijks parkeerplaatsen. Het is weliswaar helemaal niet druk maar om nu midden op de weg te stoppen is de goden verzoeken. Ik heb mijn portie pech wel weer gehad voor deze reis.

Bom Jesus do Monte

Uiteindelijk kom ik bij Bom Jesus do Monte aan. Het is een bedevaartkerk met daarvoor 14 kapellen langs een steile trap die betrekking hebben op de 14 staties van de Kruisweg. Mooi om die te beklimmen of af te dalen zo kort voor Pasen. Maar vanavond zal dat nog niet het geval zijn. Het is al donker aan het worden en ik begin honger te krijgen. Daarna nog even blog schrijven en relaxen want het was vandaag toch spannend of de motor van de camper geen ernstige schade zou zijn opgelopen. Eigenlijk heb ik toch veel geluk gehad!