Portugal; de voorbereiding

Met grote onzekerheid over de oorlog in Europa en onze Corona-toekomst ben ik toch maar weer begonnen om een volgende reis voor te bereiden. Het was de keuze tussen Sicilië en Portugal. Het is tenslotte Portugal geworden.

Reisdoel Portugal

Portugal ken ik nog niet. Ik heb de grens met nog geen meter ooit overschreden en ik kan me zelfs niet herinneren dat ik er ooit met een vlucht overheen gevlogen heb. Nu wil ik dan toch eens eindelijk Portugal bereizen. Er zijn daar tal van redenen voor.

In de eerste plaats is daar natuurlijk het mooie klimaat, vooral in het voorjaar. Daarnaast vind ik het interessant om iets meer te leren over de vermenging van de Christelijke en Moorse cultuur. En dan is er nog zoiets vaags als de volksaard van de Portugezen: een mooi klinkende taal (ook al spreek ik geen woord Portugees), het melancholieke gevoel van de Saudade die zo mooi in de Fado naar voren komt, een muziek die mij zeer na staat.

Tenslotte heb ik ook veel bewondering voor de Portugezen, over de wijze waarop ze in 1974 geweldloos het bewind van Salazar omver wisten te gooien gedurende de Anjer revolutie. Niet alleen het eigen belang was een belangrijke drijfveer voor de Anjerrevolutie. Ook het koloniaal beleid dat destijds  door de junta werd gevoerd in de vele Portugese koloniën was een belangrijke aanzet tot de revolutie. De Portugezen hebben zich daarna manmoedig en succesvol door diverse economische crisissen weten heen te slaan. En ook al zijn ze er nog niet er zijn veel aspecten te onderkennen waardoor Portugal voor mij een mooi voorbeeld is van een ondernemende stabiele en springlevende jonge democratie waar het neoliberalisme nog niet de overhand heeft gekregen  maar de sociaal democratie nog springlevend is.