Op weg naar Delphi

Op de 29^e dag van de Camperreis Griekenland wil ik naar Delphi reizen. Het is aanvankelijk niet zo een heel boeiende reis maar dan dient zich tussentijds een bezoek aan het Byzantijnse klooster Hosios Loukas aan. En dat is een grote verrassing.

Omdat ik vanuit de overnachtingsplek eerst door Korinthos moet rijden en dat ook nog op de maandag in een beetje chaotische stad, besluit ik om pas na 9.00 uur weg te rijden. Ik moet eerst de keuze maken of ik in het noorden van de Poleponnesus wil blijven of dat ik naar midden Griekenland reis. Ik ben al een dag door het noordwesten van de Poleponnesus gereden en zoals je gisteren hebt kunnen lezen ben ik gisteren door het noordoosten van de Poleponnesus gereisd. Dat viel tegen en zorgde er voor dat ik mijn pen in azijn moest dopen.

Dus de keuze is om het noorden van de Poleponnesus te laten voor wat het is (wellicht een heel verkeerde keuze) en vandaag te reizen naar Delphi. Het is een relatief lange tocht waar ik ongeveer 4 uur over zal doen. Maar ik heb de tijd en wil alleen maar vanavond in Delphi zijn om morgenvroeg me te melden voor een bezoek aan het bekende archeologische centrum van Delphi.

Richting het vaste land van Griekenland

De 28^e dag van de Camperreis Griekenland begint met een bezoek aan het theater van Epidauros en de Asklipio tempel. Tijdens lunchtijd bezoek ik het leuke havenstadje Nafplio. Daarna reis ik naar het noorden in de richting van Korintros.

In de blog van gisteren had ik alvast een bericht opgenomen dat eigenlijk betrekking had op vandaag: de reparatie van de elektra voorziening. Omdat ik vanochtend vroeg al het theater van Epidauros en het daarbij gelegen archeologisch gebied wilde bezoeken ben ik vanochtend om 7.00 uur opgestaan om me om 8.00 uur te melden bij de ingang. Tijdens het ontbijt wordt er geklopt op het raam en dat blijkt de Vlaming te zijn die gisteren zo hard gewerkt heeft om mijn probleem op te lossen.

Hij meldt me dat hij gisterenavond nog lange tijd op internet heeft gezocht hoe het probleem opgelost kan worden. In ieder geval voor de koelkast heeft hij een oplossing: de motor starten met de koelkast op de auto-accu en dan gelijk omschakelen naar de gasvoorziening van de koelkast. Ik bedank hem heel hartelijk want hoeveel mensen zullen zo veel uren van hun vakantie spenderen aan de problemen van anderen. Tegelijkertijd meld ik dat ik het probleem waarschijnlijk heb opgelost door de polen van de zekering (plomb) goed schoon te maken. Hij kan het eerst niet geloven maar ziet dat alles nu goed functioneert.

Conclusie: we hebben er beiden wat van geleerd. Ik zeg hem nogmaals dat zijn analyse van het systeem mij flink verder geholpen heeft en bied hem nog een keer de wijn aan. Maar nee hoor: ‘Ik een fles wijn voor een probleem dat u zelf opgelost heeft?’ Ja daar kan ik niet tegen op.

Mycene en Epidauros

Op de 27 dag van de Camperreis Griekenland verlaat ik met pijn in het hart de prachtige overnachtingsplaats in Kariai. Doel van vandaag is om iets noordelijk te komen in de richting van Mycene en Epidauros.

Gisterenavond laat op de kaart kijkend zie ik op het eerste gezicht dat het een relatief lange afstand is om naar Mycene te rijden. Ik neem me dan ook voor om morgenochtend vroeg te vertrekken zodat ik in de middag de archeologische plaats van Mycene nog kan bezoeken.

Ik was gisterenavond relatief vroeg klaar met alles wat ik wilde doen dus tijd genoeg over om naar muziek te luisteren. Dit keer wordt het Bach met de Mattheus Passie. De Mattheus Passie??? Dat is toch iets voor Goede Vrijdag en Pasen. Ja dat is op zich juist maar het is niet verkeerd om met het naderende pinksterweekend ook nog even terug te denken aan wat er met Pasen is gebeurd. Deze muziek ligt mij zeer aan het hart en hoeveel keren ik het ook beluister, het ontroert me iedere keer weer.

Thea had net geschreven dat al die mooie wandelingen wel een goddelijke indruk moeten maken. En dat is ook zo. En nu ik deze mooie muziek en de herinneringen aan die mooie wandelingen, de herinneringen aan die prachtige Byzantijnse fresco’s, de herinneringen aan de mooie afscheidsceremonie van de Russisch Orthodoxe kerk bij het overlijden van mijn schoonvader enz. enz. weer op me in laat werken, begin ik toch steeds meer in de knoop te komen met mijn rationele ideeën over het leven en de schepping. Met het klimmen der jaren merk ik steeds vaker dat mijn wankelmoedigheid in mijn ongeloof steeds groter wordt.

Wandeling naar het klooster Agii Anargyri

Op de 26^e dag van de camperreis Griekenland wil ik eerst de langere wandeling maken die gisteren niet mogelijk was. In de middag zou ik dan een begin kunnen maken met de reis naar Mycene. Maar dat pakt anders uit.

Ik ben vandaag laat opgestaan. Ik wilde de langere wandeling maken van Polydroso naar het klooster Agii Anargyri. Maar bij het wakker worden (ik heb geen enkel voertuig over de grindweg horen langskomen zolang ik er sta) regent het. De hele nacht heeft het trouwens fors geregend. Na het raadplegen van de weer-app zie ik dat het na 9.00 uur droog en zonnig zal worden om dan weer rond 15.00 uur over te gaan in buien.

Het klinkt wellicht vreemd als je de kaart raadpleegt dat ik eerst naar Polydroso rijd om van daaruit naar het klooster Anargyri te lopen terwijl ik op de overnachtingsplek, naar ik schat, nog geen twee kilometer van dat klooster verwijderd ben. Maar, zo zeggen de ervaren reizigers: het gaat niet om het doel maar om de reis er naar toe. Dat maak ik vandaag dan ook maar tot mijn motto.

Ik ontbijt dus laat en rijd om 9.00 uur de paar kilometer naar Polydroso. Ik parkeer mijn camper, net als gisteren, bij het hotel en loop de kleine kilometer naar het startpunt van de wandeling: de kerk van Polydroso. De wandeling is volgens de gids duidelijk gemarkeerd met blauwe driehoeken en blauwe vierkanten en dat blijkt ook zo te zijn. Sterker nog: hij is heel goed aangegeven met op alle cruciale punten een bordje. Dat is voor de verandering ook wel eens lekker dan hoef je tenminste niet steeds weer de GPS te raadplegen of je nog op het goede spoor zit.

Door het Parnonas gebergte naar Polydroso

Op de 25^e dag van de Camperreis Griekenland wil ik in het middengebergte van de Parnonas twee wandelingen maken in de buurt van Polydroso.

Vanochtend wakker geworden door de zonsopkomst over zee en de vertrekkende piepkleine vissersboten, die bij nacht en ontij al de zee op gaan voor de visvangst. Na ontbijt om ca. 08.00 uur vertrokken. Ik wil vandaag het Parnonas gebergte intrekken om in de buurt van Polydroso twee wandelingen te maken. Naar Polydroso is een afstand van ca. 70 km.

Het eerste gedeelte van de rit voert mij langs de kust. Het is een heel mooie route en ik vind hem beter dan de eerdere kustroutes die zichzelf als de beste hebben verklaard. Vóór Agiosa Andreas ga ik linksaf het binnenland in. Het is een goede weg die makkelijk te rijden is ondanks de vele haarspeldbochten. Het is een prachtige weg die terecht op de kaart met een groene lijn gearceerd is. Helaas kan ik geen foto’s maken omdat er nauwelijks plek is om de camper te parkeren. Jammer.

Alles gaat goed totdat ik in Kastanitsa aankom. Dat is een dorp en, zoals ik eerder schreef, gaan de doorgaande routes dwars door deze dorpen heen alhoewel die eigenlijk niet toegerust zijn op modern verkeer. De straten waar ik door heen moet rijden worden smaller en smaller en op een gegeven moment denk ik ‘als voorbij de volgende bocht de straat 10 cm. smaller is dan ga ik terug’. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Rijdend in de eerste versnelling en af en toe heen en weer gemanoeuvreer kom ik er aan de andere kant van het dorp weer heelhuids uit. Vervolgens kom ik in een prachtig natuurgebied aan. Het begint met loofbossen die overgaan in loof- dennenbossen en tenslotte alleen nog maar dennenbossen. De weg wordt weliswaar smaller maar is relatief goed te berijden. Het is een vochtig gebied door de vele riviertjes die er door heen stromen.