Over de eenzame hoogvlakte bij Urzulei

Vanochtend vroeg, op de zeventiende dag van de camperreis Sardinië, wil ik een wandeling maken over de hoogvlakte bij Urzulei. Het is weer een indrukwekkende ervaring in een totaal ander landschap dan ik tot op heden gewend was. Daarna rijd ik door naar de bekende opgraving Serra Orrios.

Vooraf

Ik heb gisteren een van de dagverslagen teruggelezen. En dat was schrikken! Veel spelvauten, veel stijlfouten, veel niet lopende zinnen enz. Maar ik ga er nu niets aan doen. Dat doe ik naderhand wel. Ik rammel deze dagverslagen in één keer in de computer zonder ze terug te lezen. Anders kost het me te veel tijd. Excuses dus. Het zal uiteindelijk verbeterd worden.

De Pedralonga Trail

Vandaag, op de zestiende dag van de camperreis Sardinië, wat laat op gang gekomen en een groot stuk van de Pedralonga Trail gelopen met een schitterend uitzicht over de Tyrreense Zee.

Slecht op gang gekomen

Gisterenavond kreeg ik het verdrietige bericht dat de partner van een goede vriendin een slechte medische uitslag heeft gekregen. Ik kon er niet goed van slapen en had vanochtend niet zo veel zin om iets te ondernemen. Toch maar gedaan. Ik rijd rond 9.00 uur naar Pedra Longa waar ik om ongeveer 10.00 uur aankom. De Pedra Longa is een bekende rots nabij Baunei. Vanaf dat punt begint de wandeling.

De Pedralonga Trail

Het is al warm als ik aan de trail begin. Eigenlijk moet je op deze warme dagen dergelijke wandelingen al rond 8.00 uur starten.

De trail loop in zuidelijke richting vlak langs de Tyrreense Zee. Het is een duidelijk pad dat op en neer gaat. Soms moet je wat over rotsen klauteren maar voor het merendeel is het een grof grind pad.

Ook die paden kunnen verraderlijk zijn. Heb je geen goed profiel onder de schoenen dan lig je in het beste geval op het pad en in het slechtste geval in de Tyrreense Zee. Het verloopt allemaal goed bij mij. De uitzichten zijn niet te evenaren. Mediterraner kun je het niet krijgen. En alhoewel de Pedra Lunga een toeristisch hoogtepunt van Sardinië is, ben ik op het pad slechts 5 mensen tegengekomen.

Een dag dat alles lukt

Vanochtend, op de vijftiende dag van de camperreis Sardinië, maak ik de wandeling die ik gisteren moest opgeven. Daarna op pad gegaan en verstrikt geraakt in een keten van kleine dorpjes en stadjes. Maar uiteindelijk toch weer een overnachtingsplek gevonden.

Wel of niet gaan?

Vanochtend na het ontbijt al op pad gegaan voor de wandeling naar Gola di Pirincanes, een schijnbaar mooie kloof waar de rivier de Riu ‘e Forru zich doorheen perst. Aan het begin van het pad staat een bord dat je waarschuwt voor snel wassend water door het spuien uit een stuwmeer kilometers verderop. Ik denk er even goed over na omdat ik gisteren gezien heb met hoeveel kracht dat spuiwater door de rivier trekt. Maar aan de andere kant hoor je het water er al zeker een kwartier van te voren aankomen. Dus als je je oren openhoudt is er nog tijd om een hoger gelegen gedeelte te zoeken.

Naar de Barbagia Seulo

Op de elfde dag van de Camperreis Sardinië verlaat ik, na een mooie ochtendwandeling, het Parco Nazionale di Orosei e del Gennargentu om door te reizen naar de streek Barbagia Seulo. Dit is een veel minder groen landschap waarbij de hele bevolking wel lijkt te werken in de schapen en geitenhouderij. Voordat ik mijn overnachtingsplek vind bezoek ik nog een oude tempel: Tempio domu e Urxia.

Ochtendwandeling; achter de schapen aan.

Ik maak vanochtend een ongeveer drie uur durende wandeling langs de Monte Texile nabij Aritzo. Als ik bij het begin van de wandeling het pad wil inslaan waar de route begint, is mij een schaapsherder voor die met zijn honden en schapen naar een nieuw weidegebied gaat.

De Murales van Orgosolo

Op de tiende dag van de camperreis Sardinïe reis ik door het mooie Parco Nazionale del Golfo di Orosei e del Gennargentu en begin ik met een bezoek aan Orgosolo dat bekend staat om zijn muurschilderingen: een verpletterende indruk!

Orgosolo

Als ik wakker word en ontbeten heb denk ik dat het een beetje een lala-dag wordt. Ik heb er in ieder geval geen hoge verwachtingen van. Maar zoals zo vaak het geval is bij mij blijkt het tegenovergestelde het geval te zijn. Nadat ik ontbeten heb en de camper aan kant gebracht heb vertrek ik van deze mooie overnachtingsplek, onder begeleiding van het geklepel van de bellen van de geiten, naar Orgosolo een paar kilometer verderop. Hier wil ik de muurschilderingen bekijken waarvoor dit dorp bekend staat.